Του Γιώργου Κράλογλου

Θα αλλάξουν τα κριτήρια στα κρατικά επιδόματα για να μη γίνονται απάτες. Και πόσο θα κρατήσουν αυτά, έστω και από την σημερινή κυβέρνηση; 

Να πούμε ότι την ίδια κωμική ιστορία την έχουμε ακούσει άλλες 5-6 φορές (από ισάριθμες κυβερνήσεις). Πώς συμβαίνει όμως και οι διάδοχοί τους ξεχνούν τις προηγούμενες υποσχέσεις και αρχίζουν μοιράζουν τα λεφτά του κορβανά αλλάζοντας τη "φιλοσοφία” στις κρατικές παροχές; 

Να θυμηθούμε τον αντιπολιτευτικό ανταγωνισμό (μεταξύ όλων των κομμάτων) στα επιδόματα που πάντα κατέληγαν υπέρ των πονηρών και  των "τρακαδόρων” που στήνονται και τα περιμένουν γιατί αν τα βάλεις κάτω(μαζί με 2-3 μαύρα μεροκάματα την εβδομάδα) θα βγάλεις 100% τον κατώτατο που ετοιμάζει η κυβέρνηση  το 2027. Και ακόμη περισσότερα.   

Να βάλουμε στην ίδια κωμική αφήγηση και εκείνους που χτίζουν χωρίς άδεια στα δάση και το μόνο που νοιάζονται στη συνέχεια είναι να βρουν να ψηφίσουν την κυβέρνηση που υπόσχεται "νομιμοποίηση”, με κάποια πρόστιμα τα οποία δεν πληρώνονται βέβαια. Αλλά και αν πληρωθούν θα είναι εντελώς αστείος και ο τρόπος και το αποτέλεσμα.

Να πάμε λίγο παραπέρα και να αγγίξουμε το λαθρεμπόριο στα καύσιμα που το έχουν "αφανίσει” πάνω από 10 κυβερνήσεις στη μεταπολίτευση. Το λαθρεμπόριο που από την πλευρά του είναι (σε πολλές περιπτώσεις) ρυθμιστής στην αγορά όλων των καυσίμων ακόμη και αν αφήνει επίτηδες κάποιους κρατικούς "ράμπο” να ανακαλύπτουν στημένες δεξαμενές για να έχουν να λένε οι κυβερνήσεις ότι το πολέμησαν και το εξαφάνισαν.

Να ανασκαλίσουμε αμοιβές, υπερωρίες, αποζημιώσεις και παροχές σε ομάδες κρατικών υπαλλήλων με διάφορα προσχήματα αδικίας που δήθεν βρήκε η κυβέρνηση στη θητεία της και τα τακτοποίησε "μεταφέροντας” πελατειακό δυναμικό στις δικές τάξεις, σε βάρος άλλων κομμάτων; 

Να φέρουμε στο φως πολιτικές σκοπιμότητες υπό τη σημαία της πάταξης της γραφειοκρατίας που τελείως "συμπτωματικά” κατέληγαν στην κάλυψη των συμφερόντων οικοπεδοφάγων οι οποίοι δεν έβλεπαν τίποτε το περίεργο όταν η περιοχή άλλαζε χέρια και το προς ανέγερση συγκρότημα από βιομηχανικό γινόταν ξενοδοχειακό ή και το αντίθετο. Μια ματιά στην ακριτική Βόρεια Ελλάδα θα μας θυμίσει πολλά. 

Να αγγίξουμε και την αδήλωτη εργασία. Για την οποία είναι αδύνατον να θυμηθούμε πόσες φορές και για πόσα μέτρα είχαμε μεταφέρει ρεπορτάζ στις σελίδες εφημερίδων παλαιά και στις ιστοσελίδες τώρα,  με άγνωστες  τις αιτίες της αδυναμίας εφαρμογής τους. Θυμηθείτε εσείς για πόσους μας έχουν πει ότι θα δουν λουκέτα και κατά πόσο στην κάθε  κυβερνητική αλλαγή μεγάλωνε ο όγκος εκείνων που προσκαλούσαν για δουλειά χωρίς τις περιττές κρατήσεις που επιβάλλει ο νόμος (λέει η συμφωνία). 

Μακρυά από εμάς και από τη στήλη η διάθεση αντιπολίτευσης για την αντιπολίτευση. Τι αντιπολίτευση να κάνεις άλλωστε όταν  γεύεσαι ένα ψευτοσοσιαλισμό που απλά αλλάζει χρώματα, ανάλογα με τις ορέξεις του πελατειακού δυναμικού που βγάζει, κατά περίπτωση, κυβερνήσεις.

 Όταν όμως  σου κατεβάζουν από το πολιτικό ράφι μπαγιάτικες κονσέρβες όπως αυτή με την  απομάκρυνση των "πονηρών” από  κρατικά επιδόματα της σοβιετίας μας και το ίδιο βιολί παίζουν όλες οι κυβερνήσεις, πως να  το ξεπεράσεις.

george.kraloglou@capital.gr