Του Γιώργου Κράλογλου 

"Bλέπω ότι είμαστε τόσο καραγκιόζηδες που μια κυβέρνηση η οποία έκανε πολλά και σοβαρά λάθη και πρακτικά έκλεισε τον κύκλο της θα... ξαναεκλεγεί”. 

Και συνεχίζει ο panost  (στο χθεσινό μας σημείωμα "Έτοιμη για άρμεγμα και η αγελάδα Airbnb") "... θα ξαναεκλεγεί έστω και με αισθητά μικρότερο ποσοστό γιατί έχει αντιπάλους τον ξοφλημένο ΣΥΡΙΖΑ, το ξοφλημένο ΠΑΣΟΚ, την ακόμα πιο ξοφλημένη Νέα Αριστερά, τον Βελοπουλο, την "ομόρρυθμη" και ανταγωνιστική στον Βελόπουλο Νίκη, το εντελώς στάσιμο ΚΚΕ (που δεν ενδιαφέρεται ούτε να κυβερνήσει ούτε να συγκυβερνήσει), τον Βαρουφάκη και την Κωνσταντοπούλου...” 

Γιατί μας προσεγγίζει το συγκεκριμένο σχόλιο; 

Την Παρασκευή 9 Αυγούστου που η επικαιρότητα είχε ως κορυφαίο θέμα της τα εισαγόμενα με πανώλη αιγοπρόβατα και την ΕΕ να γελάει με την κατάντια μας, σημειώναμε (Υπάρχει αντιπολίτευση στον τόπο;) "η αντιπολίτευση απασχολημένη με τα "οικογενειακά της", πού να βρει καιρό! Κατεβάζει λοιπόν ξαναζεσταμένες "κονσέρβες" από το ράφι της πολιτικής και όλα καλά (έτσι νομίζει). Ωστόσο, πιστεύετε εσείς πως οι πολίτες-ψηφοφόροι ,που εξετάζουν εκ των πραγμάτων το κυβερνητικό έργο, δεν θα αναζητήσουν και το αντιπολιτευτικό...;"

Αυτά πριν 13 μέρες (!!) στις οποίες παραμερίστηκε το αίσχος της πανώλης καθώς  στο μεταξύ κάηκαν εκατομμύρια στρέμματα βουνού κάμπου και δάσους. Μαζί τους και η Αττική με χιλιάδες  στρέμματα, εκατοντάδες σπίτια και δεκάδες βιοτεχνίες και εργαστήρια. Αυτά που απέμειναν (με τη χρεοκοπία και την αποεπένδυση) από το πρώην... 50% του παραγωγικού” δυναμικού που λειτουργούσε στην Αττική.

Από κοντά και η (ακόμη ζωντανή) τραγωδία στα Τέμπη, στο Μάτι, στην Κινέττα, με τις πληγές ανοικτές και στις γύρω παραλίες της Αττικής ως την Πεντέλη μαζί με την ήδη υπαρκτή αγωνία κατοίκων (αλλά και επιχειρηματιών) για όσα θα προσθέσουν πιθανές πλημμύρες του χειμώνα. 

Από τη μια λοιπόν έχουμε την κυβέρνηση η οποία μόνο μετά τις καταστροφές διαπιστώνει τι έργα λείπουν και τι έργα χρειάζονται. 

Και τι κάνει; Συντάσσει ένα "έκτακτο πρόγραμμα”  και το παραδίδει (σύμφωνα με δική της έμμεση ομολογία) σε ένα ανίκανο κράτος να το εφαρμόσει!! γιατί αν είχαμε κράτος (όχι κρατισμό, με ελεγχόμενο κομματικό "πελατειακό” δυναμικό) ίσως να είχαν βρεθεί και οι λύσεις στην ώρα τους.

Από την άλλη έχουμε αντιπολίτευση στην οποία κυριαρχούν τα κόμματα εξουσίας τα οποία κυβέρνησαν και μετά τη χρεοκοπία (που προκάλεσε το κράτος) μέχρι το 2019, όπου παραμένουν αντιπολίτευση.

Κόμματα εξουσίας, τα οποία ασφαλώς και γνωρίζουν τα κενά που άφησαν πίσω τους όταν παρέδωσαν τον κρατισμό στους διαδόχους τους. 

Δεν αποκαλύπτουν όμως τους λόγους της ύπαρξής τους. Δεν προτείνουν λύσεις από αυτά που βίωσαν. Τα αφήνουν όλα στην κρίση τους λαού. Στους ιθαγενείς της χώρας από τους οποίους  ζητούν έγκριση για να έλθουν ξανά στην εξουσία... 

Σε εμάς ο κρατισμός όμως (στο όνομα ενός ανίκανου ψευτοσοσιαλισμού όπως αποδείχθηκε -εκτός από τη χρεοκοπία του 2010- στο Μάτι, στην Κινέτα, στα Τέμπη και με τις καταστροφές που έμειναν στις μνήμες μας) είναι μόνιμο μεταπολιτευτικό "δόγμα”, το οποίο (με τα σημερινά πολιτικά δεδομένα) δεν πρόκειται να αλλάξει. 

Γιατί η σημερινή μας πολιτική σκηνή (αντίθετη στην ελεύθερη και μη ελεγχόμενη οικονομία και στους κανόνες της) δεν έχει πρόθεση να μεταβάλλει τη σύνθεση του πελατειακού της δυναμικού. 

Οπότε το μόνο που μένει σε εμάς είναι να επιλέξουμε το "πολιτικό χρώμα” που θα θελήσουμε να έχει τις ευθύνες για τις καταστροφές... μετά τις εκλογές του 2027. 

george.kraloglou@capital.gr