Του Γιώργου Κράλογλου 

Τίτλος και ερέθισμα στο σημερινό μας σημείωμα το άριστο χθεσινό σχόλιο του Financial Planner, στην ανησυχία της ΤτΕ για "μεταρρυθμιστική κόπωση".

Ανησυχία που αποτυπώθηκε και στο ρεπορτάζ του κ. Τ. Δασόπουλου "Η Τράπεζα της Ελλάδας εκπέμπει σήμα κινδύνου για μεταρρυθμιστική κόπωση", πάνω στις  επισημάνσεις της ΤτΕ για κινδύνους κακής διαχείρισης των τελευταίων κάπου 50 δισ. ευρώ από πόρους ΕΣΠΑ και Ταμείου Ανάκαμψης. 

Πάμε λοιπόν να δούμε για ποια μεταρρύθμιση μπορούμε να μιλάμε στον τόπο μας και ας πάρουμε την 15ετία της χρεοκοπίας, για να μη βάλουμε την σημερινή κυβέρνηση στο "κάντρο" και μαζί της  το δήθεν μεταρρυθμιστικό πρόγραμμα Ελλάδα 2.0 με τις δήθεν 67 μεταρρυθμίσεις -στόχους... 

Για να είμαστε μάλιστα αντικειμενικοί ας μη μιλήσουμε για θαύματα (που δεν υπήρξαν...) και ας μείνουμε μόνο στον ψηφιακό μετασχηματισμό πηγαίνοντας να δούμε όχι τι λέμε εμείς αλλά τι λέτε εσείς όταν σχολιάζετε την γκρίνια μας.  

Διαβάστε λοιπόν: medusa "...η εισαγωγή της τεχνολογίας το μόνο που καταφέρνει προς το παρόν είναι να μετατρέψει την υπάρχουσα γραφειοκρατία σε ψηφιακή, χωρίς να απλοποιεί καμιά διαδικασία, ενώ αντίθετα εισάγει νέες..." 

Πείτε μου τώρα εσείς. Σε τι είναι υπερβολικό το σχόλιο αυτό (με το οποίο συμφωνώ από την πρώτη λέξη ως την τελευταία). 

Θα το ενισχύσω μάλιστα και με ένα παράδειγμα που αγγίζει νέους και γυναίκες που έχουν μείνει στον τόπο και τους οποίους εμφανέστατα αγνοούμε (σε σχέση με την υπόλοιπη Ε.Ε.) μιας και δεν είμαστε σε θέση να βρούμε δουλειές να τους αρμόζουν για να μη μας φύγουν, όπως άλλοι 750.000 επίσης νέοι (!!). 

Ανάμεσα σε πολλά άλλα, λοιπόν ψάχνουμε να βρούμε και το πως μας έχει προκύψει επενδυτικό κενό που δεν θα αργήσει να φθάσει τα 200 δισ. (θα το λέω ασταμάτητα).

Ψάχνουμε αλλά δεν ρίχνουμε ούτε μια ματιά, ως κυβέρνηση και ως Πολιτεία, ότι 40 χρόνια τώρα, (από το 1985-1990 !!) απλοποιούμε τις διαδικασίες αδειοδότησης των βιομηχανικών και βιοτεχνικών επιχειρήσεων (ειδικά στην Αττική που απορρόφησε το 50% του μεταποιητικού δυναμικού της χώρας) με σειρά νομοθετημάτων για να γίνει (λέει) η Ελλάδα ελκυστική χώρα επενδυτικών ευκαιριών... 

Στην πράξη όντως βγάλαμε κάποια νομοθετήματα, (για να λέμε ότι έγινε έργο καταπολέμησης της γραφειοκρατίας..) τα οποία υπάρχουν μεν αλλά (επί της ουσίας ) μένουν στο ράφι περιμένοντας υπουργικές αποφάσεις, πράξεις και εγκυκλίους για την εφαρμογή των βασικών διατάξεων!!!

Στο μεταξύ όμως τα 50 δισ. που μας μένουν (των φορολογούμενων της Ε,Ε, με την μορφή του ΕΣΠΑ και του Ταμείου Ανάκαμψης..) θα κάνουν φτερά από το 2026, επειδή από το 2027 η Κομισιόν δεν θα χαρίζει ούτε λεφτά ούτε κάστανα..

Οπότε μπαίνει το εξής ερώτημα. 

Προλαβαίνουμε μέχρι τότε να απλοποιήσουμε την γραφειοκρατεία μας ώστε να είναι επιτεύξιμοι οι 67 στόχοι του μεταρρυθμιστικού κυβερνητικού προγράμματος Ελλάδα 2.0 ;  

Και για να μην επεκταθώ στις πολλές μεταρρυθμίσεις  (άμεσης ανάγκης για την οικονομία και την κοινωνία μας) θα μείνω μόνο σε μία. 

Στην μεταρρύθμιση της δικαιοσύνης. 

Επιτακτική μεταρρύθμιση πλέον και από τα φαινόμενα μαφίας στον κρατισμό μας με εκβιασμούς σε μαγαζάτορες, μαύρη αγορά σε κρατικά οικόπεδα και ακινήτα και άλλα... που θα ακολουθήσουν, όπως δείχνει η επικαιρότητα. 

Θα προκάνουμε λοιπόν να μεταρρυθμίσουμε τους (αντιφατικούς προς την ανάπτυξη) μηχανισμούς λειτουργίας της δικαιοσύνης με τις απαράδεκτες καθυστερήσεις, που κρατούν σήμερα μακριά επενδύσεις και επενδυτές; Θα προκάνουμε να αλλάξουμε την λειτουργία τους (στην απόδοση δικαιοσύνης) ως το 2026 γιατί το 2027 έχουμε εκλογές οπότε ξεχάστε τα πάντα;   

george.kraloglou@capital.gr