Του Γιώργου Κράλογλου

Τα πάντα είναι και θα μείνουν ρευστά το 2024 στην "σκακιέρα" της ενέργειας με τους βασικούς "παίκτες" μας να αναθεωρούν πολλά και να αλλάζουν στόχους. Τι σημαίνει αυτό στην πράξη. 

Ότι είναι πολύ πιθανό η πολιτική της κυβέρνησης να την συμπεριλάβει στη σύνθεση των επιλογών της (προκειμένου να δείξει και όραμα στην οικονομία και μεταβολές στο ενεργειακό) και έτσι να αποδείξει κατά κάποιο τρόπο πως πήρε τα μηνύματα των πολιτών, πράγμα που θα της φανεί χρήσιμο.. μια 3ετία μετά.

Τι είναι τα μηνύματα που έχουν ήδη περάσει στην κυβέρνηση. 

Πρώτον ότι η ακρίβεια συνδέεται με την ενέργεια που εισάγεται, αλλά κυρίως με αυτή που μετασχηματίζεται στον τόπο και με όλες τις εναλλακτικές μορφές, πράγμα για το οποίο δεν έχει γίνει τίποτε που να πείθει για μια κάποια εξομάλυνση.

Δεύτερον ότι για την παραγωγή που μας έχει μείνει, ενώ μαστίζεται από το κόστος της ενέργειας, η κυβέρνηση δείχνει να αποφεύγει να φέρει το θέμα στο τραπέζι, για να μην ανοίξει ζήτημα φόρων ως βασική αιτία υψηλού κόστους. 

Τρίτον ότι το κύκλωμα προμήθειας ενέργειας από ντόπιες και ξένες πηγές θα επανεξετασθεί καθώς οι βασικοί "παίκτες" θα αλλάξουν ακόμη πολλά στην σύνθεση των συμφερόντων τους.

Τέταρτον πρέπει να σβήσει κάθε υποψία αισχροκέρδειας, αρχής γενομένης από αυτά που αφήνει να εννοηθούν ως κακοδαιμονία του  θέματος, η κυβέρνηση και οι κυβερνητικοί παράγοντες, οι αρμόδιοι του χώρου. 

Ουσιαστικά η "σκακιέρα" στον ενεργειακό τομέα θα στηθεί και οι παίκτες θα αλλάξουν θέσεις μιας και μεταβάλλονται τόσο οι στόχοι τους όσο και οι αναζητήσεις τους εντός της ελληνικής ενεργειακή αγοράς.

Και αυτό στην πράξη συμπεριλαμβάνει και τους προβληματισμούς για τη συμμετοχή του κράτους σε όλο το κύκλωμα παραγωγής και διάθεσης καυσίμων και ενέργειας στο οποίο (όπως όλα δείχνουν) το κράτος θα θελήσει να συντηρήσει την δική του συμμετοχή, με ότι σημαίνει αυτό και στο πιθανό πάγωμα σε ότι έχει ενταχθεί στον χώρο της αποκρατικοποίησης ενεργειακών και πετρελαϊκών τομέων. 

Με άλλα λόγια οι τάσεις είναι το κράτος να έχει υπό τον δικό του έλεγχο ουσιαστικότερο μέρος στον χώρο, καταλαμβάνοντας ενεργειακά - πετρελαϊκά εδάφη από τα οποία θα περιορίσουν την παρουσία τους δυναμικοί σημερινοί φορείς του ιδιωτικού τομέα. 

Και αυτό θα δικαιολογεί κρατικές πρωτοβουλίες που θα εξηγούν ότι έχουν ως βάση τον καλύτερο έλεγχο της κατανάλωσης, σε μια αγορά όμως (λέμε εμείς) που δεν θα διακρίνεται για το άνοιγμα της και την ελευθερία της. 

Οι μεταβολές και οι κινήσεις στην σκακιέρα δεν είναι δυνατόν να φανούν και να ερμηνευθούν αυτή την στιγμή  Όπως όμως και να δεις αυτά που διακρίνονται ως εξελίξεις θα καταλήξεις σε ένα και μόνο συμπέρασμα. 

Το ενεργειακό θα κινηθεί έντονα και πολύ σύντομα για δύο λόγους που δεν θα ανατραπούν. 

Πρώτον γιατί η κυβέρνηση δεν μπορεί, αλλά και δεν τη συμφέρει πολιτικά, να παραμείνει παρατηρητής του ενεργειακού παιχνιδιού, όπως και εκείνου που συνδέεται τόσο στη διεθνή όσο και στη δική μας αγορά καυσίμων, (με συνέπεια να μη παρακολουθούμε με κέρδος τις μεταβολές στην διεθνή αγορά). 

Δεύτερον γιατί πάμε σε ανασύνθεση της εσωτερικής ενεργειακής αγοράς και ο κρατικός τομέας είναι αποφασισμένος να μη χάσει τον ρόλο του. Θα δούμε την συνέχεια και θα την κρίνουμε...

george.kraloglou@capital.gr