Του Γιώργου Κράλογλου

Κουπόνια και διπλασιασμός (+83% ) στις εισαγωγές πατάτας (67.753 τόνοι τον Μάρτη έναντι 36.999 τον Μάρτη του 2023)... Σημαίνουν ανάπτυξη αυτά;

Θέλετε δυο νούμερα ακόμη (από τον Σύνδεσμο Ελληνικών Επιχειρήσεων Εξαγωγής, Διακίνησης Φρούτων Λαχανικών και Χυμών) για να έχουμε καλύτερη εικόνα... και να μπορέσουμε να κουβεντιάσουμε;  

Τις "πρωταθλήτριες” στις εισαγωγές… πατάτες, ακολουθούν τα μήλα με 3.375 τόνοι (207%) έναντι 1.098 τόνων, οι ντομάτες 316 τόνοι (+507% !!) έναντι 52 τόνων και τα πορτοκάλια με τις εισαγωγές το φετινό Μάρτιο να είναι 572 (!!) τόνοι έναντι των 86 τόνων πέρυσι. 

Και τώρα πάμε στα δικά μας. 

Πήραμε από το Ταμείο Ανάκαμψης (στην πανδημία και όχι επειδή έτσι συνηθίζεται στην Ε.Ε...) 36 δισ. σε επιχορηγήσεις και φθηνά δανεικά. 

Παράλληλα εξασφαλίσαμε και την "ανοχή” της στην διαχείριση του κορβανά μας και για τις μοιρασιές σε ότι επιδόματα θέλαμε και όσα κουπόνια για τις αγορές των πολιτών μας.. Μπράβο μας!!

Με τούτα και με εκείνα "κατακτήσαμε” μέχρι και ανάπτυξη (πάνω από 2% στα χαρτιά) και τις καλές κουβέντες της Ε.Ε... 

Το σημειώνουμε και αυτό γιατί, στο μεταξύ, την 4ετία (ακόμη και με τα χατίρια της Κομισιόν..) ούτε η αποεπένδυση σταμάτησε, ούτε επενδυτές (με χειροπιαστά σχέδια) ήρθαν… Ούτε η αποβιομηχάνιση πήρε τέλος.

Και όπως όλα δείχνουν δεν πρόκειται να μας ξεχάσει...,όσο διατηρούμε το σημερινό ενεργειακό κόστος (το οποίο θα συνεχίσουμε να διατηρούμε) μαζί με το οθωμανικό φορολογικό σύστημα του κεφαλικού φόρου... 

Πάμε τώρα τρεις 10ετίες πιο πίσω. 

Πήραμε την 30ετία 1980-2010 από την Ε.Ε (από προγράμματα) ενισχύσεις και επιδοτήσεις της περιφερειακής μας ανάπτυξης και τι τα κάναμε; 

Το μεγαλύτερο μέρος από αυτά τα σπατάλησαν (όλες οι κυβερνήσεις) σε προεκλογικό "σαφάρι” εκλογικής πελατείας.. και στην κάλυψη ζημιών και χρεών (!!) της κρατικοποιημένης ιδιωτικής βιομηχανίας για την οποία αποζημιώσαμε (με λεφτά και της Ε.Ε, δηλαδή των Ευρωπαίων φορολογούμενων !!) τους πρώην ιδιοκτήτες ιδιώτες (τραβιόμαστε βέβαια για όλα αυτά στο Δικαστήριο τους Λουξεμβούργου, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα για άλλο σημείωμα μας..).

Με δεδομένη λοιπόν την εικόνα που σχηματοποιήσαμε ας λάβουμε υπόψη μας δύο (κατά την δική μας άποψη ) πολύ σημαντικά πράγματα τα οποία θα βρούμε μπροστά μας από τον Ιανουάριο του 2025. 

Το πρώτο είναι ότι από το 2025 οι ανοχές και τα χατίρια... της Ε.Ε στα δημοσιονομικά παίρνουν οριστικό τέλος.

Οι νέοι κανόνες δημοσιονομικών υποχρεώσεων των κρατών μελών (όλων των κρατών μελών), είτε με βιώσιμο, είτε μη βιώσιμο χρέος, αλλάζουν με τρόπο που μας οδηγούν να ξεχάσουμε οριστικά (μέχρι νεωτέρας..) τις γνωστές επιδοτήσεις, τις ειδικές ενισχύσεις.. Και βεβαίως τα κουπόνια... 

Το δεύτερο είναι ότι στο τέλος του 2026 τελειώνει οριστικά η προθεσμία να αξιοποιήσουμε τα υπόλοιπα 20 δισ. ενισχύσεων και δανεικών από το Ταμείο Ανάκαμψης, που σημαίνει ότι λεφτά για παραπέρα ανάπτυξη δεν θα υπάρχουν.

Και όπως οι πάντες αντιλαμβανόμαστε το Ελλαδιστάν, χωρίς ενισχύσεις των επενδύσεων δεν μπορεί να εμφανίζεται ως χώρα επενδυτικών ευκαιριών, με τους επενδυτές να μη την επαναφέρουν στις λίστες τους μιας και η τότε φορολογική μας πολιτική θα συνεχίζει (εκ των πραγμάτων) με τον γνωστό σημερινό οθωμανικό της χαρακτήρα. 

Τι σημαίνουν τα δύο παραπάνω ναι μεν αλλά... (στην τριετία 2024-2027 και πολύ περισσότερο από το 2030-32 και μετά -που Ε.Ε θα μας επιβάλλει και άλλες υποχρεώσεις λόγω του χρέους-) για την ανάπτυξη της οικονομίας μας αλλά και για το κεντρικό μας ζητούμενο που είναι το νέο οικονομικό μας μοντέλο; Θα το δούμε μετά το 2026. Μέχρι τότε οι καμπάνες της ανάπτυξης δεν έχουν λόγο να χτυπάνε τόσο δυνατά... Αυτό πιστεύουμε εμείς.

george.kraloglou@capital.gr