Αλλαγές (λέει) που θα ξεβολέψουν μερικούς...
Τετάρτη, 03-Ιαν-2024 00:02
Είμαστε στην 24η βιομηχανική θέση της Ε.Ε. και με παραγωγικό δυναμικό για εξαγωγές 100 δισ. εξάγουμε 35 δισ. Είναι να ονειρευόμαστε ορμητικά κύματα...
Αντιγράφω από το μήνυμα του πρωθυπουργού τον κεντρικό στόχο για το 2024: "Καθώς ο στρατηγικός σκοπός μας είναι ο πολυδιάστατος εκσυγχρονισμός, γνωρίζω καλά ότι έχουμε να αναμετρηθούμε με ριζωμένες παθογένειες και με την αγκύλωση της γραφειοκρατίας. Με την αδράνεια και τον συντεχνιακό ωχαδερφισμό. Ή την υποτίμηση των περιβαλλοντικών κινδύνων και το πρόβλημα της αργής απονομής της δικαιοσύνης..."
Και καταλήγει το μήνυμα (σε αυτό το σημείο αναφορών του) "...Απαιτείται ένα ορμητικό κύμα αλλαγών. Που σίγουρα θα ξεβολέψει μερικούς..."
Εδώ όμως χάνουμε και τον νου μας και τη λαλιά μας... όταν ως οι γνωστοί ουραγοί της Ε.Ε. παίρνουμε το μικρότερο κομμάτι επενδύσεων από την "πίτα" που "κόβεται" κάθε "πρωτοχρονιά" στην Ανατολική και τη Νότια Ευρώπη.
Τα γράφαμε χθες για την Ουγγαρία και τις προάλλες για τη Βουλγαρία, την Τσεχία και τη Ρουμανία που έχουν μόνιμα κομμάτια της πίτας επενδύσεων. Βρέξει χιονίσει στην Ευρώπη. Τα ίδια συμβαίνουν και στην Πορτογαλία παράλληλα με την Ισπανία.
Οι βασικοί λόγοι της κατάντιας μας (ξεκίνησε πριν 45 χρόνια με τις καμπάνες να βαράνε από το 2010 της χρεοκοπία μας - κοντά μια 15ετία - ) είναι γνωστοί και τους αναμασάμε στις προγραμματικές δηλώσεις όλων των κυβερνήσεων.
Το τέρας της γραφειοκρατίας που το έχουμε σκόπιμα ελεύθερο γιατί βολεύει τις κρατικές και άλλες συντεχνίες που γεμίζουν τις πελατειακές λίστες όλων των κομμάτων προκαλεί το 60% της αποεπένδυσης.
Το άλλο 40% μοιράζεται στην ανυπαρξία σύγχρονων μηχανισμών λειτουργίας της δικαιοσύνης (ώστε να συντονίζονται και οι αναπτυξιακές μας προσπάθειες) και στην ανά έτος σχεδόν αναμόρφωση του φορολογικού συστήματος, η ισχύς του οποίου δεν σιγουρεύει καμία επένδυση και κανένα επενδυτή.
Είναι λοιπόν να ψάχνουμε για βολεμένους και να προειδοποιούμε μερικούς από αυτούς ότι θα τους ξεβολέψουμε όταν αφανίσουμε τις παθογένειες της οικονομίας μας;
Μα οι βολεμένοι είναι η μεγαλύτερη παθογένεια της οικονομίας. Και δεν πρόκειται καθόλου για μερικούς, ή λίγους ή πολλούς.
Οι βολεμένοι είναι παντού. Στις τόσες υποτιθέμενες αναπτυξιακές κρατικές υπηρεσίες, αλλά και στον επιχειρηματικό κόσμο με τη μορφή των μικρών και των μεσαίων που παραμένουν στην αγορά μόνο να καρπωθούν από τον κομματικό ανταγωνισμό στη μοιρασιά επιδομάτων και ενισχύσεων.
Είναι οι πότε 12.000 και πότε 17.000 που δήθεν ανακαλύπτουν τα οικονομικά υπουργεία ως "τρακαδόρους" των κρατικών επιδοτήσεων και υποτίθεται ότι θα τους εγκλωβίσουν. Παρ' όλα αυτά μεταφέρονται (μαζί με σκανδαλώδεις περιπτώσεις μεγάλων...) από κυβερνητικό πρόγραμμα σε πρόγραμμα (της επόμενης κυβέρνησης...) χωρίς αποτέλεσμα.
Για ποιο λόγο λοιπόν ωραιοποιούμε την άθλια πραγματικότητά μας και μέσα στο κράτος και στην αγορά ορίζοντας ως στόχο του 2024 την ανατροπή των παθογενειών μας με "απειλές" ότι θα ξεβολέψουμε μερικούς...
Λάθος. Μέγα λάθος. Όλους και όλα πρέπει να τα ξεβολέψουμε. Όλους όσους βολεύτηκαν όταν η, προ 45 ετών, οικονομία πέρασε στα χέρια της πολιτικής. Όταν πάνω απ' όλα πήγε το κόμμα. Όταν η οικονομία κλείστηκε σε ένα μαντρί κρατισμού που δεν είχε ούτε νόημα ούτε μέλλον.
Έχουμε το κουράγιο να το αλλάξουμε; Αν θέλουμε όντως να πολεμήσουμε τις παθογένειές μας ας ξεκινήσουμε από τον κρατισμό.
Ας ανοίξουμε την οικονομία μεταφέροντας σε εκείνη, μέσω της ελευθερίας της και του ανταγωνισμού, τις ευθύνες για τη συνέχεια. Και το πρώτο βήμα δεν είναι άλλο από την αποκρατικοποίηση. Δεν πρόκειται βέβαια να μας σώσουν οι πωλήσεις των κρατικών κουφαριών που συντηρούμε. Αλλά οι συνεργασίες αυτών που θα τα αγοράσουν ίσως ανοίξουν, αν όχι την πόρτα, τουλάχιστον ένα παράθυρο για αλλαγή του μοντέλου της οικονομίας. Αν γίνει όμως κάτι τέτοιο πόσους θα ξεβολέψουμε; Τους έχουμε υπολογίσει;