Του Γιώργου Κράλογλου

Καλοδεχούμενα τα 350 εκατ. σε νέους του επιχειρειν από το ΕΣΠΑ, αν αλλάξει όμως η πολιτική προστασία της μοιρασιάς στα "φυτώρια” των μικρών χωρίς αύριο. 

Να πούμε και ακόμη έναν καλό λόγο για το ίδιο θέμα. Όταν δίνεις 30-50.000 ευρώ στον νέο που επιχειρεί να μπει στη βιοτεχνική μεταπρατική αγορά ή στη δορυφορική της βιομηχανίας, απαντάς πειστικά και με πρόκληση και στους 300.000 που ακόμη αρνούνται να ανταποκριθούν στην σημερινή προσφορά εργασίας. 

Τους λες, με άλλα λόγια, έλα να σου χρηματοδοτήσω (με πόρους και της ΕΕ) την πρωτοβουλία σου να μπεις στην αγορά και να προσφέρεις και στον εαυτό σου και στην οικονομία. 

Και ίσως να είναι και αυτός ένας λόγος που με το καλημέρα της κυβέρνησης στο συγκεκριμένο πρόγραμμα ΕΣΠΑ έχουμε 500 αιτήσεις, ενώ πάμε για τριπλές ή και περισσότερες κατά την εφαρμογή του. 

Ως εδώ, όμως. Ας μην νομίζει η κυβέρνηση ότι είναι δυνατόν να χτίσει μέλλον στην οικονομία ξεσκονίζοντας από τα ράφια παλιά μοντέλα χρηματοδότησης πρωτοβουλιών μικρών και πολύ μικρών, επειδή μια τέτοια κίνηση εξασφάλιζε και πολιτικά οφέλη. 

Κάτι παμπάλαιες αποφάσεις της Νομισματικής Επιτροπής που "έστηναν” πολιτικά μαγαζιά στα κόμματα με τα "φυτώρια της βιομηχανίας”, στα οποία υποτίθεται ότι θα είχαμε "γεννητούρια” ή μεγάλωμα των φουγάρων που δεν ήλθε ποτέ ή δεν κρατήθηκε σε ανταγωνιστικό ύψος.

Και τι έγινε με όλα αυτά τα φυτώρια της βιομηχανίας που είχαν θεμέλια τη βιοτεχνία; Απλά εξυπηρέτησαν πολιτικές να "χτίσουν” άλλο ένα φορολογικό μαντρί και να "σφάζουν” βιοτέχνες και μικρομεσαίους σπαταλώντας τους φόρους που εξασφάλιζαν και από τους δικούς εργαζόμενους σε αυτές τις μονάδες.

Για να μην παίρνουμε πίσω τα καλά λόγια για το πρόγραμμα (το οποίο αρχικά κρίνουμε ως χρήσιμο σε μια γενικότερη κινητοποίηση όλων των δυνάμεων που διαθέτουμε σήμερα προκειμένου να συντηρήσουμε τα θετικά στοιχεία της οικονομίας), ας μείνουμε στην αισιοδοξία ότι δεν θα έχουμε μια νέα μοιρασιά σπαταλώντας και πόρους των ΕΣΠΑ. Ας περιμένουμε το καλύτερο για τους νέους του επιχειρείν.

Αλλά ας μην επαναπαυόμαστε. Και η κυβέρνηση ας μην προβάλλει τέτοιας μορφής πρωτοβουλίες της οικονομικής πολιτικής ως λύσεις στις ανάγκες της οικονομίας για επενδύσεις. Ας το σταματήσει στο σημείο που πρέπει και ας κατανοήσει το συντομότερο δυνατόν πόσο μας λείπουν οι μεταρρυθμίσεις στην οικονομία.  

Μεταρρυθμίσεις ακόμη και στον χώρο δράσης της μικρομεσαίας βιοτεχνίας ώστε να είναι σε θέση να παρακολουθήσει τις καινοτομίες και τις σημερινές συνθήκες ανταγωνισμού που ξεκινούν από βιώσιμες λύσεις στο ενεργειακό κόστος και φθάνουν στην ανταπόκριση της επιχείρησης στις απαιτήσεις του ορθά εκπαιδευμένου προσωπικού. 

Επενδύσεις μεγάλου μεγέθους και ανταγωνιστικού στόχου για την παραγωγή μας εκείνη και την παραγωγικότητα που βεβαίως και δεν προσφέρει τίποτε αν τα μεγέθη της παραμείνουν στα σημερινά επίπεδα. Και ποιότητας τέτοιας που να ανταποκρίνεται και στον ανταγωνισμό και σε δυνατότητες απασχόλησης συγκρίσιμες  με χώρες που κινούνται ήδη προς την ίδια πορεία. 

Σύστημα όμως για διακίνηση των επενδύσεων που ούτε να θυμίζει κάτι από την σημερινή αναχρονιστική ακαταστασία την οποία προστατεύει η επίσης αρχαιοπρεπής... δικαιοσύνη η οποία και καταστρέφει στο διάβα της... ό,τι επιχειρεί να στρώσει η ανθεκτικότητα κλάδων ή και ομάδων επιχειρήσεων της ιδιωτικής οικονομίας.     

Επειδή λοιπόν η πρόκληση αναβάθμισης και άμεσου εκσυγχρονισμού της οικονομίας μας επιβάλλει εκ των πραγμάτων μεγάλα σχήματα και στόχους που ακόμη αντέχουμε να πετύχουμε, ας περιορίσουμε τα περιτυλίγματα της οικονομικής πολιτικής με τις δοκιμασμένες και αποτυχημένες (από την αρχή μέχρι το τέλος) "φαντασιώσεις” μας ότι τα "φυτώρια” της παραγωγής με μικρές και ατομικές επιχειρήσεις έχουν μέλλον. Το λέμε εμείς, αλλά το βλέπουν και το ξέρουν και οι ίδιοι... 

george.kraloglou@capital.gr