H άρνησή τους να μας ακούσουν...
Δευτέρα, 20-Νοε-2023 00:02
Τίτλος το ορθό σχόλιο του Georgios_Matsos στο σημείωμά μας για το νέο φορολογικό. Το ερέθισμα από το καυστικό σχόλιο του Lysikratis "τσάμπα τα λες..."
Μας λέει λοιπόν ο Georgios_Matsos στο σχόλιό του (ανάμεσα σε πολλά εύστοχα) για το φορολογικό "...Δεν είναι μόνον το καθαρά οικονομικό σκέλος. Είναι κυρίως η άρνηση να μας ακούσουν. Είναι η περιφρόνηση του 'φωνάζετε επειδή είστε φοροφυγάδες'. Η αντίδραση κατά του νομοσχεδίου δεν έχει ακόμη γιγαντωθεί, διότι πολλοί αρνούνται να πιστέψουν ότι θα ψηφιστεί. Κάνουν λάθος όσοι σκέφτονται έτσι. Θα ψηφιστεί…"
Και συμπληρώνει ο πάντα "καυτερός" Lisikratis "…πολύ καλά τα λέει ο αρθρογράφος αλλά τζάμπα, γιατί οι αποφάσεις έχουν ήδη ληφθεί και ανακοινωθεί. Σαν την αντιμνημονιακή προσπάθεια του Τσίπρα ενώ οι υπογραφές είχαν ήδη μπει και ήδη είχαν σταλεί προς πληρωμή οι μνημονιακές υποχρεώσεις από 01/01/2015, δλδ πριν να πρωτοεκλεγεί αυτός!...".
Παίρνουμε τη "σκυτάλη" εμείς και ξεκινάμε με την απορία του πώς θα βαδίσουμε φορολογικά, το 2024-2027.
Κατά τη δίκη μας γνώμη σε ένα ακόμη φορολογικό αλαλούμ. Σε μια φορολογική περιπέτεια που (ως συνήθως) θα ανασκευάζεται συνεχώς μέχρι να αλλάξει από την κυβέρνηση των εκλογών του 2027. Ακόμη και αν είναι η ίδια κυβέρνηση που συνέταξε τον νόμο και μας τον παρουσίασε ως μεταρρύθμιση...
Το έργο το έχουμε ξαναδεί. Τουλάχιστον 20-25 φορές στα χρόνια της μεταπολίτευσης όπου παραμένουν αναπάντητα βασικότατα ερωτήματα (όπως αυτά που τέθηκαν και στα παραπάνω σχόλια στη στήλη και για τον λόγο αυτό τα επιλέξαμε).
Γιατί η πολιτική μας σκηνή, το πολιτικό προσωπικό και όλες οι κυβερνήσεις δείχνουν να μην αντιλαμβάνονται ότι η "σκηνοθεσία" με τη διαβούλευση επί των προς ψήφιση νόμων (φορολογικών ειδικά) χαρακτηρίζεται κοροϊδία και προκαλεί ακόμη μεγαλύτερη αγανάκτηση και από τις αστοχίες ή και τις υπερβολές όπως το νέο φορολογικό νομοσχέδιο.
Γιατί δείχνουν να μην αντιλαμβάνονται το πόσο καραγκιοζιλίκι είναι η περιβόητη διαβούλευση για ένα νομοσχέδιο που καθορίζει κάθε φορά το παιχνίδι λειτουργίας της ιδιωτικής πρωτοβουλίας μέσα στα όρια της οικονομίας μας.
Γιατί επιμένουν να δείχνουν πως δεν αντιλαμβάνονται ότι αυτό το κακό θέατρο, με τον δήθεν διάλογο με την κοινωνία, ειδικά με την επιχειρηματική κοινότητα, (μόνο μέσω τυπικής διαβούλευσης για τα μάτια του λαού) είναι που προκαλεί κάθε φορά (εδώ και μισό αιώνα) το χάος στην εφαρμογή της φορολογικής πολιτικής.
Γιατί παριστάνουν πως δεν τα αντιλαμβάνονται όλα αυτά από τη στιγμή που ενώ όλες οι κυβερνήσεις μιλούν για εκσυγχρονισμό με το φορολογικό τους, από την επόμενη μέρα, ξεκινά ο γνωστός μας καταιγισμός αποφάσεων και εγκυκλίων με πολλές απορίες, τελικά, για την τύχη της εφαρμογής του από Εφορία σε Εφορία.
Γιατί δεν δέχονται ούτε τη γνώση τους στην ιδιωτική οικονομία και την αγορά της. Ούτε την εμπειρία τους για τις φορολογικές πόρτες και τα παράθυρα που πάντα αφήνουν τα κενά από το κάθε φορολογικό νομοσχέδιο από τα 30-35 των τελευταίων 10ετιών.
Και πάμε στα αποτελέσματα της πολιτικής εμμονής στην άρνηση διαλόγου ουσίας. Στην άρνηση να ακούσουν προσεκτικά και την αγορά και ας κρατήσουν μόνο αυτά που τους είναι χρήσιμα.
Η Ελλάδα παραμένει στο τέλος (25 θέση) στη φορολογική ανταγωνιστικότητα των 38 χωρών του ΟΟΣΑ.
Η Ελλάδα δεν συμπεριλαμβάνεται σε εκείνες τις χώρες με τις φορολογικές ευκαιρίες και τα φορολογικά κίνητρα όπως όλες οι γειτονικές μας, πρώην κομμουνιστικές χώρες. Στον χορό είναι και η Βουλγαρία. Ρωτήστε τους...
Εδώ λοιπόν επικεντρώνεται το πρόβλημα. Αυτό είναι και η εστία του κακού. Η ανυπαρξία αναπτυξιακής λογικής και διάθεσης για φορολογία συνδυασμένη με κίνητρα. Προς τούτο και η σκόπιμη (πολιτικά και μόνο πολιτικά) απουσία διαλόγου (επί της ουσίας) στην κάθε νομοθετική πρωτοβουλία (η ανάγνωση υπομνημάτων δεν τον υποκαθιστά) με το πρόσχημα ότι η σεμνή μας Πολιτεία και ο σοσιαλισμός της… δεν θα κάνει διάλογο με τους φοροφυγάδες. Με τους φοροκλέφτες...