Του Γιώργου Κράλογλου 

Με φοροκυνηγητό για πόρους που δήθεν θα περάσουν στην κοινωνία, θα επιδιώξουν να καλύψουν κενά σε μεταρρυθμίσεις και επενδύσεις (200 δισ.) και το 2024.  
 
Όλα τα άλλα θα είναι λόγια του... πίνακα και των ημερίδων που θα αναλάβει να τα ανανεώνει και να τα "λουστράρει” προς τους ιθαγενείς ένα μέρος του υπουργικού συμβουλίου καθώς το άλλο... (που δεν θα μετέχει) διαφωνεί και στο φοροκυνηγητό. 

Αυτή είναι η πραγματικότητα. Αυτή είναι η αλήθεια. Και οι παραπάνω 4 σειρές, του σημερινού μας σημειώματος, δίνουν τα κεντρικά χαρακτηριστικά της εικόνας της οικονομικής πολιτικής και για τον επόμενο χρόνο. Τίποτε περισσότερο και τίποτε λιγότερο. 

Μεταρρυθμίσεις της μορφής που θα μεταβάλουν τη δομή και τον χαρακτήρα σε όλη την έκταση της φορολογικής πολιτικής αποκλείονται. Και όταν λέμε αποκλείονται εννοούμε εντελώς. 

Το κράτος δεν έχει τα χρήματα που προϋπολογίσθηκαν όχι μόνο για να μεγαλώσει και αριθμητικά και υπηρεσιακά αλλά και για να καλύψει τις σημερινές του ανάγκες. 

Συνεπώς, κανείς δεν μπορεί να περιμένει τομές και κίνητρα. Αυτά καλό είναι να τα ξεχάσουμε σε όλη την υπόλοιπη θητεία της κυβέρνησης. 

Να τα ξεχάσουν όμως και όσοι τα περιμένουν στην υγεία και στην παιδεία για το κάτι παραπάνω..., για το οποίο μιλάνε σήμερα κυβερνητικοί παράγοντες, από το βήμα συνεδρίων και ημερίδων. 

Να λοιπόν γιατί "ξεσπάθωσαν” οι τελευταίοι από τους δικούς μας επενδυτές και κεφαλαιούχους που ακόμη το παλεύουν στα δεδομένα που προσφέρει η δική μας οικονομία (εξισορροπώντας τα πλην της.. με δράσεις τους σε άλλες οικονομίες...). 

Είπαν χωρίς να μασάνε τα λόγια τους ότι αυτά που είναι να γίνουν σε μεταρρυθμίσεις στην οικονομία οφείλουμε να τα ολοκληρώσουμε σε μια 2ετία. Γιατί από εκεί και πέρα θα πάρουν τον λόγο οι επόμενες εκλογές... Και θα βγουν και τα γαϊτανάκια των κομμάτων με τις ντουντούκες για να λένε τα δικά τους... (συμπληρώνουμε εμείς).

Ανησυχούν και επιχειρηματικά και επενδυτικά οι ολίγοι που μας έχουνε μείνει καθώς αυτοί θα σύρουν (αν σύρουν...) τον χορό στην οικονομία. Οι πολυεθνικές ακόμη δεν μας έχουν πάρει στα σοβαρά. Πουθενά. Από την παραγωγή μέχρι και τη λιανική... 

Οι δε πολυεθνικές που έχουν κάνει την εμφάνισή τους και τις επισκέψεις τους στου Μαξίμου θα πηγαινοέρχονται χρόνια ακόμη μέχρι να συγκεντρώσουν την εικόνα που αυτοί χρειάζονται για να μετατρέψουν σχέδια και σκέψεις σε πράξεις. Όλα τα άλλα που κάνουν είναι δημόσιες σχέσεις... 

Μεταρρυθμίσεις στη δικαιοσύνη (όπως τις θεωρούν αναγκαίες και τις εισηγούνται οι εγχώριοι και οι ξένοι της επιχειρηματικής κοινότητας ώστε στις δράσεις τους να έχουν και κάποια κάλυψη αν την χρειαστούν) δεν πρόκειται να γίνουν το 2024. 

Κάποιες νομοθετικές συμπληρώσεις κενών και δυσλειτουργιών θα παρουσιαστούν ως τεράστιο έργο... Θα γίνουν δε γιατί δεν πάει άλλο χρονικά. Το έχουν και οι ίδιοι,  (του χώρου) άμεση ανάγκη. 

Ούτε βήμα τέλος και σε μεταρρυθμίσεις που συνδέονται με αποκρατικοποίηση και ξεφόρτωμα της κρατικής βιομηχανίας από τις πλάτες των φορολογούμενων ιθαγενών (όπως είναι η ΛΑΡΚΟ που θα την πληρώσουμε και το 2024), η κρατική βιομηχανία ειδών άμυνας (την πληρώνουμε 40 χρόνια...), τα κρατικά παρακλάδια σε βιομηχανίες στρατηγικής σημασίας, μεταφορές και ενέργεια. Η δε σκυτάλη παραμονής τους στις τσέπες όλων μας θα περάσει στην αντιπολίτευση η οποία ασφαλώς και βολεύεται να υπόσχεται (από σήμερα) το κράτος σε πρωταγωνιστικό ρόλο στην οικονομία, ιδίως στην παραγωγή, την ενέργεια και τις υποδομές. Περαστικά μας λοιπόν... και εκείνοι που επιμένουν να τα βλέπουν αλλιώς,  απλά θα περιμένουν... 

george.kraloglou@capital.gr