Του Γιώργου Κράλογλου 

Η κυβέρνηση του 2023 θα προωθήσει (;) 600 επενδύσεις νόμου (αναπτυξιακού) της κυβέρνησης του 2004(!!). Καταλάβατε τι λέμε ανάπτυξη 20 χρόνια τώρα...;

Να μη στερήσουμε..., όμως ούτε το μπράβο ούτε το πάντα τέτοια..., από την κυβέρνηση, για την πρωτοβουλία της να ξεμουχλιάσει επενδύσεις 20ετίας…, που βρήκε στα συρτάρια της.

Άλλωστε για το θέμα αυτό γκρινιάξαμε και στο χθεσινό μας σημείωμα, επιμένοντας στην άποψή μας ότι νέους επενδυτές και επενδύσεις (να βοηθούν και το εργασιακό μας) ούτε μετά τις εκλογές του 2027 θα δούμε στον τόπο. Και εξηγούσαμε γιατί. 

Επανερχόμαστε όμως και σήμερα γιατί η ιστορία των επενδύσεων, στο Ελλάδιστάν, βγάζει πολύ γέλιο. Γέλιο που το κρύβουν όλα τα κόμματα εξουσίας, τα κινήματα και τα δεκανίκια της Βουλής.

Μια φορά και ένα καιρό... λοιπόν, πριν 20 χρόνια, το 2004, η τότε κυβέρνηση σκαρφίστηκε να βγάλει ένα νόμο, τον 3299, που τον βάφτισε αναπτυξιακό μπας και εντυπωσιάσει όσους περίμεναν να δουν ντόπιους ή ξένους επενδυτές στο Ελλαδιστάν. 

Η κυβέρνηση αυτή έλεγε ότι ήταν με την ιδιωτική οικονομία. Μπορεί να φρόντιζε να μην το δείχνει..., αλλά στα κρυφά ήταν.

Βγήκε ο νόμος και δειλά μεν κόπιασαν κάποιοι επενδυτές για να μπουν στα κίνητρα. Πονηροί οι επενδυτές. Ανάμεσά τους και ξένοι σορτάκηδες... (που λέει η πιάτσα), αλλά και πολυεθνικοί. 

Ανεξάρτητα πάντως από την τυχόν ποιότητά τους οι αιτήσεις έπρεπε να εξετασθούν. Δεν γινόταν αλλιώς.

Ωστόσο, στο Κρατιστάν του Ελλαδιστάν κάτι βρήκαν, κάτι δεν βρήκαν, κάτι έλλειπε, κάτι δεν είχε κατατεθεί ως εγγύηση (τα πάντα ύποπτα για το Ελλάδιστάν...) άφησαν στα συρτάρια τους εκατοσταριές από τις αιτήσεις και τα σχέδια.

Είναι και 600 επενδύσεις που δεν βγάζουμε άκρη, ομολογούσαν οι κρατικοί υπάλληλοι, στις εκάστοτε πολιτικές ηγεσίες... Και άφηναν το θέμα στον καιρό...

Στο Κρατιστάν μας άλλωστε δεν χάθηκε ο κόσμος αν ακόμη και ένας αναπτυξιακός νόμος έμενε στα χαρτιά και στα λόγια... Οπότε ας έμεναν και οι 600 υποθέσεις στα συρτάρια τους, να σκονίζονται παρέα με κάτι άλλες...

Πέρασαν 12 χρόνια. Το 2016, η τότε κυβέρνηση σκάλισε το θέμα (για να έχουν να γράψουν και κάτι στα πεπραγμένα τους, όπως όλες οι κυβερνήσεις).

Η κυβέρνηση του 2016 δεν έδειχνε..., ότι ήταν με τους ιδιώτες. Ήταν με τον αριστερό κρατισμό...  Παρ' όλα αυτά έβγαλε (με τη σειρά της) και τον δικό της αναπτυξιακό νόμο (τον 4399/2016) προφανώς για να μην πουν πως δεν ήθελε επενδυτές αφού (από την άλλη) βεβαίωνε ότι οι επενδυτές στριμώχνονται στα σύνορα...

Οι παλιές όμως επενδυτικές εκκρεμότητες, (αυτές από τις άλλες κυβερνήσεις -της δεξιάς και της μη προόδου-) στα συρτάρια τους. Καμιά λύση. Ήταν άλλου παππά ευαγγέλιο...

Με τούτα και με εκείνα φθάνουμε στο 2023 (δύο κυβερνήσεις μετά το 2019) και τι ανακαλύπτουμε... Ότι δεν έχουν κλείσει ακόμη οι φάκελοι όλων των επενδυτών του 2004!!. Μια 20ετία δηλαδή...

Μετά από όλα αυτά τι άλλο περιμένετε να πούμε εμείς για το θέμα των επενδύσεων και των επενδυτών. Τα λέτε εσείς καλύτερα με τα σχόλια σας.

Και από τα χθεσινά σας σχόλια μεταφέρω (κατά σειρά) την ορθότατη θέση του Frazor "...η Ελλάδα δεν ψάχνει για επενδυτές αλλά για αιμοδότες του συστήματος...". 

Την παρατήρηση "φωτιά" του Lysikratis "…θα εμπιστευτεί κάποιος μεγάλη επένδυση στην Ελλάδα ενώ γνωρίζει ότι σχεδόν όλοι οι παλιοί ισχυροί της χώρας καραπτώχευσαν και οι περισσότεροι έχασαν ή χάνουν ακόμη και τα υπάρχοντα της καθημερινής ζωής τους;"

Την υπενθύμιση του spyridon "…μικρή και τίμια Ελλάς όπως λέγανε αυτοί που μας χαντάκωσαν…"

Και τέλος τις ανησυχίες του ΑΚ1969 (τις οποίες και συμμερίζομαι) για τη λίστα με τους 100 μεγαλύτερους άμεσους αποδέκτες του πακέτου Ανάκαμψης, που είναι ήδη σε δημοσιότητα (και γι' αυτόν τον λόγο δεν ασχολήθηκα, προσώρας βεβαίως...).

george.kraloglou@capital.gr