Καθαρά πολιτικό το  "μέτωπο" με την αγορά

Του Γιώργου Κράλογλου

Τις τριετίες τις πληρώνουν οι επιχειρήσεις. Τον "Ντάνιελ” ο τουρισμός. Τα ακίνητα χαρατσώνονται. Τι συμβαίνει; Η κυβέρνηση "ξεσπαθώνει, ξεσπαθώνει”;

Και αν  "ξεσπαθώνει” γιατί μας το φύλαξε... το 2023 και μετά από καταστροφές από τις οποίες θα συνέλθουμε μετά από πολλά χρόνια; 

Γιατί δεν έβαλε τις επιχειρήσεις να πληρώσουν τις 3ετίες αμέσως μετά τα μνημόνια που είχαν φθάσει οι μισθοί και τα μεροκάματα κάτω και από εκείνα της Βουλγαρίας και των Σκοπίων; 

Η απάντηση ότι οι επιχειρήσεις δεν τα έβλεπαν καλά τα πράγματα λόγω της πανδημίας και δεν έπρεπε να τις επιβαρύνουμε, δεν στέκει. 

Αν θέλαμε να τις στηρίξουμε θα μειώναμε τους φόρους στα καύσιμα. Θα κόβαμε ΦΠΑ. Θα βγάζαμε τα εργοστασιακά και τα παρόμοια κτίσματα από τον ΕΝΦΙΑ. Θα περιορίζαμε τους αδικαιολόγητους φόρους στα καύσιμα. Και θα ζητούσαμε τότε  να δώσουν αυτά που κερδίζουν από την φορολογία σε 3ετίες. 

Αντίθετα, από το 2019 που ανέλαβε η σημερινή κυβέρνηση ξεχάσθηκε. Δεν είχε καιρό να δει ούτε το μισθολόγιο αλλά ούτε και το λαθρεμπόριο των καυσίμων από το οποίο η οικονομία χάνει από το 1993 μέχρι και τώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές 500 εκατ. ευρώ τον χρόνο. Όσα δηλαδή θα χρειασθεί για να βοηθήσει τους άστεγους και τους άλλους δυστυχείς συμπολίτες για τα επόμενα 1-2 χρόνια. 

Αυτή την αισχροκέρδεια ούτε που την συζητάμε. Την αισχροκέρδεια από τα δημόσια έργα που θα την πατάξουμε... ως χώρα εδώ και 20 χρόνια την ξεχάσαμε και στην 4ετία της θητείας της σημερινής κυβέρνησης. 

Τι συμβαίνει λοιπόν και η κυβέρνηση βγήκε τόσο "αντρειωμένα” ενάντια στις επιχειρήσεις; Τίποτε απολύτως δεν συμβαίνει. Γι΄ αυτό και οι αντιδράσεις της αγοράς είναι από μηδέν έως  χαλαρές. Για  να μην πούμε ότι τα παράπονά της (αυτά τα λίγα) θα μείνουν χαλαρά και ασήμαντα. 

Γιατί; Γιατί όλα αυτά και ιδίως τα χαράτσια, τα ειδικά τέλη από την αγορά, η κλοπή των φόρων (που κανείς δεν αντιλέγει για το κυνήγι της) και η άντληση πόρων στην οικονομία από τη δήθεν αύξηση του εισοδήματος που θα εξασφαλίσει η εργασιακή πολιτική της κυβέρνησης θέλουν κράτος δικαίου για να εφαρμοστούν. 

Θέλουν κράτος και όχι τον κομματικό στρατό που διαθέτουμε εμείς για διασφάλιση των δικαιωμάτων μας. Θέλουν κότσια για να γίνουν πράξη. Θέλουν συνέχεια στα λόγια και όχι νέα λόγια σαν συνέχεια... Θέλουν τέλος πολιτική συμφωνία πάνω σε πρόγραμμα με στόχους και πολιτικές που θα προβληματίσουν όλους τους παράγοντες της οικονομίας.

Τι θα κάνει λοιπόν η κυβέρνηση για να διασφαλίσει πόρους για τον κορβανά της αλλά και την εφαρμογή της πολιτικής που δήθεν την χαρακτηρίζει ο στόχος της αύξησης των εισοδημάτων; Θα υποχρεώσει τις επιχειρήσεις σε γενική εφαρμογή αυτών που έταξε στη ΔΕΘ ή θα φτιάξει νέες επιχειρήσεις προσαρμοσμένες στο δικό της  μοντέλο οικονομικής πολιτικής; 

Και η αγορά πώς θα ανταποκριθεί. Ο τουρισμός θα δεχθεί από τη μια να κινείται ως κορυφαίος πυλώνας της οικονομίας και από την άλλη να κυνηγάει τουρίστες που είναι σύμφωνοι με το χαράτσι της πληρωμής των καταστροφών του Θεσσαλικού κάμπου; 

Η αγορά ακινήτων θα δεχθεί τα νέα πρόσθετα χαράτσια και θα έχει στον νου της πώς θα προσφέρει στον κορβανά που συγκεντρώνει αυτά που έχει ανάγκη για να πληρώσει τις καταστροφές; Και όλα αυτά θα γίνονται υπολογίζοντας ότι αυτό το κράτος που διαθέτουμε θα λειτουργήσει με τρόπο που θα μεταβάλει το κυβερνητικό πλαίσιο έκτακτης πολιτικής σε πράξη;

Θα τα δούμε στην πράξη όλα αυτά και ας κρατήσουμε τα γέλια για το μέλλον. Θα τα δούμε όταν φθάσουμε στα 4 χρόνια από σήμερα και ακόμη θα μελετάμε το πώς θα γίνουν  χωρίς να υπάρχει πολιτικό κόστος (καθώς η επόμενη εκλογική αναμέτρηση θα γίνει σε άλλη ατμόσφαιρα...). Θα καταλάβουμε, έστω και τότε, ότι οι σημερινές αγριάδες προς την επιχειρηματική κοινότητα και τα μέτρα αύξησης του εισοδήματος είναι κάτι σαν τους επενδυτές και τις επενδύσεις που θα έπνιγαν τη χώρα για να μας φέρουν εκτός των άλλων και ανθρώπινες θέσεις εργασίας.  

george.kraloglou@capital.gr