Ακυβερνησία δεν θα έχουμε

Του Γιώργου Κράλογλου 

Η κατάρρευση της SVB στην Αμερική και τα προβλήματα Suisse στην Ευρώπη θα "συναντηθούν" και με τα Τέμπη, στις εκλογές, για μια κυβέρνηση δοκιμασίας...

Κυβέρνηση θα έχουμε γιατί θα το απαιτήσει ο λαός. 

Και είναι μέγα λάθος να ταυτίζουμε τον λαό με τον συρφετό των "πελατών" που κατεβάζουν στο Σύνταγμα τα κόμματα ενάντια, σε ό,τι τους βολεύει ή τους βάζουν να χορεύουν…, (συνήθως για ασήμαντα πράγματα…). 

Ο λαός θα ψηφίσει σωστά. 

Και τα κόμματα θα καταλάβουν αυτή τη φορά ότι θα πληρώσουν το πολιτικό κόστος (τους αρέσει δεν τους αρέσει) αφού θα δεχθούν την κυβέρνηση που (εκ των πραγμάτων) θα τους προσφερθεί. 

Και επειδή (από εδώ και πέρα) οι αυτοδυναμίες θα αναζητούνται μόνο όταν θα προσφέρονται χειροπιαστές αποδείξεις,  ικανότητας και στόχων, η κυβέρνηση (που οπωσδήποτε θα σχηματισθεί στις προσεχείς εκλογές) θα είναι η πρώτη, ισχυρής δοκιμασίας, κατά τη μεταπολίτευση.  

Είναι πλέον πολύ δύσκολο να έχει σημαντικότερο λόγο από τη λαϊκή πολιτική βούληση ο κομματισμός. Δύσκολο μετά τη φρίκη στην τραγωδία των Τεμπών που αποτύπωσε την ανικανότητά και τον αναχρονισμό όλων των κομμάτων. 

Φάνηκαν παντού αυτά. Και στην τσαπατσουλιά με τις απεργίες. Και στα συνθήματα. Και στην επιλογή των συγκεκριμένων ημερών της απεργίας (τριήμερο να εξασφαλίζει και βόλτα στο χωριό…).

Φάνηκε και στην αλητεία του δικού μας αναρχισμού. Ειδικά στην πρωτεύουσα. Μπάχαλο που αντιγράφει συνήθως η Θεσσαλονίκη. Και τελευταία, μεγάλες πόλεις Βορρά και Νότου. 

Φάνηκε και από τη σχέση του αναρχισμού με κόμματα ακραίας ηλιθιότητας και γύμνιας. Γύμνιας στη μεταφορά προβληματισμού της κοινωνίας για το πώς θα κάνει τους πολιτικούς να σκεφθούν ότι ο λαός αντιδρά. Και θα συνεχίσει να αντιδρά σε ό,τι ζούμε.

Ο κομματισμός έχασε τεράστιο έδαφος στην πολιτική ζωή του τόπου μετά τα Τέμπη. Κυρίως από τα αφελή συνθήματα στις απεργίες, αντί για αποκαλύψεις παρασκηνίων, της πολιτικής όπως γίνεται με τον ΟΣΕ για πράγματα και καταστάσεις που έπρεπε από χρόνια να είναι γνωστά. 

Αποκαλύψεις για την ασχετοσύνη του κράτους στην οικονομία (στην οποία μετέχει κοντά στο 70% ανατρέποντας την αυτόνομη πορεία της με τις ηλιθιότητες ασχέτων που βάζουν επικεφαλής).

Αποκαλύψεις και προειδοποιήσεις κινδύνων. Αναφορές στο τι σχεδιάζουν από εδώ και πέρα οι πολιτικοί για το υπόλοιπο κράτος που έχουν στα χέρια τους... 

Βεβαίως, και για να μην είμαστε αφελείς κανείς δεν περίμενε ποτέ και κανείς δεν περιμένει συγγνώμη από τον κομματισμό. 

Γι' αυτό και αυτή τη φορά το εκλογικό σώμα θα περάσει και τα μηνύματα που πρέπει να πάρει η ανίκανη πολιτική μας σκηνή (στο σύνολό της) και τις δύσκολες "λύσεις" στη συγκρότηση σταθερής κυβέρνησης για μεγάλες δοκιμασίες. 

Κυβέρνησης ικανής και για απαντήσεις που περιμένει τόσο η κοινωνία όσο και η οικονομία στα τόσα που τις προσεγγίζουν. Στα δε κορυφαία από αυτά (για οικονομία και κοινωνία) είναι η ανεργία. Η σημαντικότατη ανεργία μας, σε σχέση με χώρες της Ε.Ε.

Ας μη γελιόμαστε. Οι 300-320.000 αρνητές (ας τους πούμε έτσι...) σε θέσεις εργασίας, στα υπόλοιπα της βιομηχανίας μας (πάνω από 150.000 μαζί με τη βιοτεχνία) οι άλλοι της αγροτικής μας οικονομίας (50-70.000 σε όλες τις μορφές εργασίας) και τέλος του πρώτου πυλώνα της οικονομίας, του τουρισμού (80-85.000 μαζί με τον χώρο εστίασης) είναι μεγάλη ανεργία. Δηλωμένη ανεργία,  την οποία και επιδοτούμε αγρίως...

Όταν λοιπόν το τραπεζικό σύστημα σου βροντάει την πόρτα. Το Ecofin σου ζητάει να ξεχάσεις επιδοτήσεις και κουπόνια από το 2024. Οι επενδυτές απαιτούν σταθερότητα. Οι Τούρκοι ασφαλώς και θα τερματίσουν τον "ερωτισμό" με την Ελλάδα. Και εσύ πρέπει άμεσα να κάνεις κάτι με το άχρηστο κράτος σου, δεν αποφεύγεις την πολιτική συναίνεση για κυβέρνηση. Συνεπώς, ακυβέρνητη δεν θα μείνει η χώρα. Η ανταπόκριση στις δοκιμασίες που θα περάσει είναι που μας ανησυχεί. 

george.kraloglou@capital.gr