Κουπόνια στο "φουλ" ως τις εκλογές

Του Γιώργου Κράλογλου 

Σε 90 μέρες θα έχουμε εκλογές. Μάλλον δεν πάει άλλο. Τι έχουμε μέχρι τότε; Παροχές. Για ποιους; Αυτό είναι το ζητούμενο. Τα κριτήρια για ευάλωτους...

Κατά τη δική μου γνώμη έχουμε μπλέξει. Έχουμε μπλέξει και εμείς, γιατί βάλαμε τα κουπόνια στην καθημερινότητά μας και όλες οι επιχειρήσεις που είναι βέβαιο πως θα σηκώσουν τα χέρια ψηλά αν σταματήσουν οι μηχανισμοί επιστρεπτέου... χρήματος. Το ίδιο και οι επιδοματούχοι διαφόρων μορφών μαζί με τις παροχές, με την αιτιολογία να συντηρήσουμε τον τουρισμό μας...  

Και από την ώρα που η επιδοματική πολιτική δείχνει να γίνεται το νέο (μόνιμο;) κεφάλαιο στην πολιτική μας τα κριτήρια συμμετοχής του λαού, των ιδιωτών επιχειρηματιών των επαγγελματιών, των μικρών και των μεσαίων, προκαλούν ερωτήματα τα οποία όμως παραμένουν αναπάντητα,  (ίσως και επειδή βαδίζουμε προς την τελική ευθεία των εκλογών...). 

Πώς θα πείσει η πολιτική σκηνή στο σύνολό της ότι στα κριτήρια δεν χωράνε και πελατειακές επιλογές. Ότι οι παροχές δεν θα έχουν λαϊκισμό που εξυπηρετεί προεκλογικά τα κομματικά προγράμματα; Για παράδειγμα, (μιας και το θέμα είναι των ημερών αυτών) το  "παιχνίδι" με χαμηλούς και μη χαμηλούς συνταξιούχους ή τους άλλους, με την προσωπική και μη διαφορά είναι από πόνο και δάκρυ ή πρόκειται για νέα προεκλογική δημοπρασία προσφορών;  

Πώς θα ξεχωρίσουμε τους ευάλωτους από τους μη ευάλωτους στα νοικοκυριά όταν μετά από συνεχείς κρίσεις (ειδικά την πανδημική) βρίσκουμε στις δικές μας τις τράπεζες 150 δισ. καταθέσεις από τα νοικοκυριά. Καταθέσεις στις οποίες τα 50 δισ. προστέθηκαν την 3ετία της έντασης της πανδημίας... Και δεν σηκώθηκαν ούτε και το 2021 το Φθινόπωρο που άρχισαν να τσούζουν καύσιμα και ρεύμα; 

Πώς να μιλήσεις για πρόβλημα στο ατομικό εισόδημα όταν και στις ξένες τράπεζες βρίσκεις άλλα 20-25 δισ.,  επίσης από τα ελληνικά νοικοκυριά; 

Ποιους να επιδοτήσεις με κουπόνια είτε ρεύματος είτε για ψώνια από το καλάθι της νοικοκυράς όταν έχεις πάνω από 200.000 να αρνούνται θέσεις εργασίας γιατί οι αμοιβές δεν είναι ανθρώπινες; 

Γιατί οφείλεις να δώσεις κουπόνια φαγητού και επιδοτήσεις καυσίμων όταν προσφέρεις γερά μεροκάματα στο μάζεμα φρούτων (σε όλη την Ελλάδα) αλλά βρίσκεις μόνο Βούλγαρους, Αλβανούς και Ρομά να ανταποκρίνονται; 

Τι συμβαίνει στην οικονομία ή και στην κοινωνία σου με τη μετανάστευση που φέρνει και γήρανση όλης της ακριτικής περιφέρειάς σου, στη Βόρεια Ελλάδα, ενώ ταυτόχρονα χιλιάδες είναι τα δικά σου τα ελληνικά αυτοκίνητα που περνάνε στα γειτονικά Βαλκάνια και στην Τουρκία να κάνουν κατανάλωση που είχαν πρόθεση και για τον τόπο μας,  αν φροντίζαμε να μην υπάρχει η (μόνιμη πλέον) αισχροκέρδεια και στο ρεύμα και στα καύσιμα και στα τρόφιμα; (αισχροκέρδεια που και στην κυβέρνηση και στην αντιπολίτευση έχουν ομολογήσει).

Πώς θα πείσεις τελικά ως πολιτική σκηνή (γιατί την ευθύνη αυτή την έχουν και οι διεκδικητές της εξουσίας αλλά και τα δεκανίκια που θα χρησιμοποιήσουν...) ότι δεν επιδοτείς με την πολιτική σου τα απαράδεκτα κέρδη (ως ισχυρό πελατειακό χώρο...). 

Δικαιολογείς τα επιδόματα και τα κουπόνια με το επιχείρημα ότι οι επιδοτήσεις σου μετατρέπονται σε καταθέσεις; (τα οικονομικά επιτελεία κυβερνήσεων και κομμάτων τα ψιθυρίζουν αυτά στις ερμηνείες τους για την αύξηση των καταθέσεων, βάζοντας μέσα και τους 25.000 τρακαδόρους της επιστρεπτέας...).

Κατά την άποψη μας και πάλι δεν πρόκειται να δοθούν απαντήσεις στα ερωτήματα.

Ούτε θα δικαιολογηθούν επαρκώς και τα κριτήρια επιλογής της νέας φουρνιάς των κουπονιών. Το γιατί δεν θέλει και πολλή σκέψη. 

Η επιδοματική πολιτική με κουπόνια και ενισχύσεις είναι πολιτικά πλήρως ελεγχόμενη. Και "σφραγίζει" τον ψευτοσοσιαλισμό μας, στην πράξη... Η άλλη λύση (που απαιτεί ικανότητα αλλά έχει και πολιτικό κόστος) είναι ο σχεδιασμός ανταγωνιστικού μοντέλου οικονομικής πολιτικής, με επενδύσεις που θα εξασφαλίζουν τις ανθρώπινες συνθήκες δουλειάς Γι’ αυτό και το αποφεύγουμε, 45 χρόνια!!. Δεν συμφέρει πολιτικά.   

george.kraloglou@capital.gr