Του Γιώργου Κράλογλου

Το πράσινο είναι το ζητούμενο στην ενέργεια ή αν θα στηρίξουμε τις επενδύσεις της; Έχουμε σκοπό να τις ενισχύσουμε ή θα τις ρημάξουμε με κάθε τρόπο;

Δεν αμφιβάλουμε καθόλου για τις προθέσεις της κυβέρνησης να στηρίξει την πράσινη ανάπτυξη. Τις πράσινες επενδύσεις στην ενέργεια. Χειροκροτούμε μάλιστα και όλα όσα είδαμε και ακούσαμε χθες. Μαζί και το πρωθυπουργικό ηλεκτρικό αυτοκίνητο.

Εδώ όμως είμαστε και πριν 15 χρόνια, το 2005,  όταν θα ξαναχτίζαμε το κράτος και ανάμεσα στα άλλα θα κάναμε την Ελλάδα πρώτη ενεργειακή δύναμη στα Βαλκάνια όταν η Ε.Ε. θα πρασίνιζε ενεργειακά την Ευρώπη. 

Πήραμε  πράσινες μπογιές και περιμέναμε  να πάρουμε μέρος και στον αποχρωματισμό της ενέργειας. Τι κίνητρα για φωτοβολταϊκά ακούσαμε. Τι ευκαιρίες για ανεμογεννήτριες. Τι επιδοτήσεις για ηλιακά συστήματα αραδιάστηκαν...

Τι συναντήσαμε στην πράξη; Τους μηχανισμούς του "Κρατιστάν" στημένους σε κάθε γωνία ενεργειακής επιχείρησης, (από τις μεγάλες πόλεις μέχρι την περιφέρεια) για λεφτά. Φόρους για τις νέες δουλειές. Ειδικούς φόρους για τις συναλλαγές. Αυξήσεις στα καύσιμα και στο ρεύμα.    

Εδώ είμαστε και το 2007. Όταν όλα είχαν πρασινίσει στο Σύνταγμα με κομματικές ομιλίες,  προθέσεις και υποσχέσεις για την πράσινη οικονομία που θα ερχόταν αν αλλάζαμε κυβέρνηση από μπλε σε πράσινη...

Εδώ είμαστε και το 2009 που άλλαξε η κυβέρνηση. Διαβάσαμε το πρόγραμμα στην κορυφή του οποίου ήταν η πράσινη οικονομία... Είδαμε και ειδικό πράσινο υπουργείο,  για την ενέργεια. Και πράσινα κίνητρα για να ξαναμπούμε στο παιχνίδι. Να χωθούμε εκεί που έμενε χώρος, από 3-4 μεγάλες επενδύσεις που πήγαιναν να ξεκινήσουν. 

Τίποτε άλλο. Πράσινα λόγια. Πράσινα χαρτιά. Πράσινες υποσχέσεις. Και τελικά πράσινα  άλογα... Το 2010 εισπράξαμε όχι πράσινη αλλά μαύρη πτώχευση. Μαύρα μνημόνια. Μαζί και υποσχέσεις πως θα βγούμε στα Βαλκάνια σαν πρωταγωνιστές. Ότι η Ευρώπη θα μας βάλει να της πρασινίσουμε τον Νότο σε ενέργεια...  

Εδώ είμαστε και με την κυβέρνηση Εθνικής Ευθύνης του 2012 -2014 όταν για να τα βγάλει πέρα μετά την πτώχευση έψαξε και βρήκε ποιος είχε χτίσει έστω και ενεργειακή μάντρα ή ενεργειακή αποθήκη ή ενεργειακό πράσινο μαγαζί για να πληρώσει και άλλους φόρους. 

Εκτός από τους ενεργειακούς. Εκτός από τους ειδικούς. Εκτός από του καυσίμου. Φόρους και για τις μάντρες με την ονομασία ΕΝΦΙΑ. 

Τι να πιάσεις και τι να αφήσεις. Την πράσινη ενέργεια με τα φωτοβολταϊκά,  ας πούμε,  ή τις ανεμογεννήτριες που σε είχαν παρακινήσει η προηγούμενη κυβέρνηση της  πράσινη οικονομίας... αλλά και η προπροηγούμενη με τις πράσινες  επενδύσεις του κράτους,  που θα ξαναχτιζόταν... 

Εδώ είμαστε και το 2015-2019. Τότε που περιμέναμε καραβιές τους πράσινους επενδυτές από την Αμερική. Τις πράσινες επενδύσεις που θα χρηματοδοτούσε η κυβέρνηση της δίκαιης ανάπτυξης... για να βάλει την Ελλάδα στον σωστό ενεργειακό της ρόλο στα Βαλκάνια...

Νέο ρόλο μιας και οι άλλοι,  οι παλαιοί, μιλούσαν για ενεργειακά Βαλκάνια αλλά έβαζαν την Ελλάδα στην πράσινη ουρά τους...

Ξεθαρρέψαμε και τότε. Τι στα κομμάτια. Για δίκαιη ανάπτυξη μιλάνε. Ήρθαν, λένε,  για να μας γλιτώσουν από τους άλλους και να μας ξαναβάλουν στο παιχνίδι. Και στο ενεργειακό παιχνίδι. Το δικό τους παιχνίδι. 

Το χρώμα παρέμεινε πράσινο. Δεν κοκκίνισε η ενέργεια... Στήσαμε κάτι ηλιακά. Βάλαμε εμπρός και 1-2 φωτοβολταϊκά. Άντε και ανεμογεννήτριες... Στηθήκαμε και περιμέναμε. 

Τι συναντήσαμε; Φόρους μέχρι και για τον θερμοσίφωνα που ζεσταίναμε νερό για το σπίτι. 

Φόρους για τα οικόπεδα που πήγαμε να κάνουμε έστω και ένα μικρό ενεργειακό μαγαζί. 

Φόρους πάνω στους φόρους που είχαν βάλει και οι άλλοι. Οι παλαιοί... Και αυτοί που μας πρωτομιλήσανε για πράσινη ενέργεια, το 2004-2009. Και οι άλλοι  του 2009-2015 που κάνανε και υπουργείο με ειδικό υπουργό... Αποκλειστικής πράσινης ενέργειας...

Γι' αυτό λέμε ότι, εκτός από τις 15χρονες αερολογίες για το χρώμα της ενέργειας ζητούμενο είναι αν (εκτός από γκαρσόνια της Ευρώπης και παλληκάρια του συρτάκι ντανς) μπορούμε να ελπίζουμε ότι θα σταματήσει το κάθε μορφής (φορολογικό κυρίως) κυνήγι των επενδύσεων. Ότι θα απελευθερωθεί και θα ανοίξει η κλειστή ενεργειακή αγορά, για να δούμε τελικά εκείνες τις πράσινες επενδύσεις που προσφέρουν όντως σημαντικές θέσεις εργασίας (περιορισμένες ίσως -λόγω τεχνολογίας-) σε αξιόλογο επίπεδο, με συνθήκες απασχόλησης να στηρίζουν τη ζωή σου και (ιδίως) την παραμονή στην χώρα σου.

george.kraloglou@capital.gr