Του Γιώργου Κράλογλου

Τα νέα κόκκινα δάνεια να μείνουν κόκκινα. Οι κρατικές ενισχύσεις να είναι μόνο δανεικά. Όχι από τις τσέπες μας. Γιατί, λεφτά εκτός Ελλάδος υπάρχουν...

Υπάρχουν και είναι ώρα να έλθουν στην Ελλάδα τα παρκαρισμένα 40-50 δισ. ελληνικών επιχειρήσεων, στην Ευρώπη,  στην Κύπρο και στην Αμερική.  Να έλθουν και να ενισχύσουν την ανάκαμψη,  μαζί με τα 72 δισ., που θα συγκεντρώσουμε από τις κοινοτικές πηγές. 

Είναι μοναδική ευκαιρία να ανοίξουμε την κλειστή οικονομία της διαπλοκής και του κρατισμού. Είναι μοναδική ευκαιρία να περάσουμε στις ανταγωνιστικές και ελεύθερες οικονομίες. 

Είναι η τελευταία ευκαιρία να κλείσουμε το στόμα των δανειστών και να αφήσουμε στα "αζήτητα" τα υπερπλεονάσματα και τον κίνδυνο επιστροφής μας στα μνημόνια.

Ο άλλος δρόμος είναι ο άθλιος της μεταπολίτευσης. Η εκάστοτε κυβέρνηση κάνει πως δεν καταλαβαίνει ότι στα έδρανα της Βουλής (χωρίς να ξεχωρίζει και ορισμένα από τα δικά της -όπως συμβαίνει και σήμερα-) απλώνεται με πλάγιο τρόπο το χαλί των εκάστοτε κρατικοποιήσεων.

Τα προσχήματα είναι διάφορα και έχουν να κάνουν με τον δήθεν πολιτικό πόνο για την κοινωνία. Αυτή την φορά οι εισηγήσεις κρατικοποιήσεων πατάνε στον κορονοϊό. 

Και όταν το χαλί απλωθεί για τα καλά αρχίζει η πλειοδοσία. Η γνωστή (από το 1975-1985) πλειοδοσία  για το ποιος θα χτίσει καλύτερα το κράτος-πατερούλη...

Πρόκειται για τις κρατικοποιήσεις δια της μεθόδου αποζημίωσης ιδιωτικών επιχειρήσεων που η συγκυρία τους έβγαλε από το παιχνίδι και τις παραλαμβάνει το κράτος.  Αποκλειστικός σκοπός να στρατοπεδεύσει ο πάνω από 200.000 άτομα κομματικός στρατός (όλων των κομμάτων). 

Ο ψευτο-σοσιαλιστικός κρατισμός που,  μεταπολιτευτικά, στοίχισε στην τσέπη του ελληνικού λαού 20 δισ. Ληστεία χωρίς σταματημό. 

Θέλετε και το επόμενο μάρμαρο που θα πληρώσει ο λαός; Μόνο για τη ΛΑΡΚΟ θα ξηλωθούμε 500 εκατ. ευρώ που χρωστάει (σε ΔΕΗ και προμηθευτές) και τα 150 εκατ. σε πρόστιμα στην Κομισιόν.  Αν δεν καλυφθούν αυτά δεν πρόκειται να την πάρουν ούτε οι Ρομά για παλιοσίδερα στις χαλυβουργίες...

Το ίδιο θα συμβεί και με τα χρέη όλων των άλλων κρατικών επιχειρήσεων (πάνω από 30) που ήταν και παραμένουν για τα σκουπίδια, από την εποχή που τις εξαγόρασε το κράτος μόνο σαν καρέκλες διορισμών.

Στους ιθαγενείς, περνούσαν το μήνυμα του εκσυγχρονισμού και της μεταπώλησης σε δήθεν χρυσές τιμές...

Γνωστά όλα αυτά στους κλαδικούς, τις κλαδικές, τις τοπικές,  ή τα δικά μας παιδιά που καρπώθηκαν ως κρατικά λεφτά τους φόρους μας αλλά και στους δανειστές που έχουν υποθηκεύσει όλα αυτά στα σκουπιδαριά. Έτσι,  για να έχουν κάτι στα χέρια τους. 

Θα τα υπενθυμίζουμε όμως κάθε φορά που διαπιστώνουμε (όπως συμβαίνει και τις μέρες αυτές) πως βουλευτές (όλων των παρατάξεων) "παρηγορούν" τους πελάτες τους "διαρρέοντας" σχέδια ανάκαμψης..., της οικονομίας και μέσω κρατικοποιήσεων και επιτάξεων (όπως διαδίδουν).

Πριν κλείσει ο χρόνος μάλιστα, (προφανώς για να μη χαθεί το αρνητικό κλίμα στην οικονομία) θα έχουμε και σχέδια και προτάσεις και πλειοδοσία, με ανέξοδα οράματα, για κρατικοποιήσεις στην υγεία, στην αγροτική οικονομία, στον τουρισμό και στις συγκοινωνίες, σε χώρους που καλύπτει ο ιδιωτικός τομέας,  αλλά δεν πάμε καλά λόγω της πανδημίας.  

Μας πιάνει φρίκη,  από τα όσα υπόσχονται βουλευτές στην αγορά, για το πού θα ξεκινήσουν και μέχρι πού θα φθάσουν οι "παρεμβάσεις" του κράτους (έτσι πλασάρεται το νέο φρούτο του κρατισμού...) "...να μην κατρακυλήσει και άλλο η οικονομία", "...να ανακόψουμε την ανεργία...".  

Και να σκεφτεί κανείς πως υπάρχουν ομάδες επιχειρηματιών (ίσως και εξ εκείνων με τα παρκαρισμένα 40-50 δισ. σε ξένες Τράπεζες) που τα παίρνουν στα σοβαρά. 

Γιατί όμως; Γιατί υπολογίζουν ότι στις προσεχείς εκλογές με την απλή αναλογική, δεν είναι απίθανο ένα άλλο αριστερό σχήμα με δεκανίκια να αναλάβει την εξουσία προβάλλοντας μια νέα γερή συμφωνία κρατισμού (με δεκάδες χιλιάδες διορισμούς) που όμως θα βολέψει και την σημερινή κρατικοδίαιτη αγορά. 

Ας τα προσέξει όλα αυτά η κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη. Και ας φροντίσει να διαχωρίσει (με απόλυτη σαφήνεια) τα όρια μεταξύ, της έκτακτης παρουσίας του κράτους στην οικονομία για ενισχύσεις (υπό τη μορφή δανείων και μόνο δανείων) έναντι μιας ασαφούς εμπλοκής κράτους, σε σχήματα ιδιωτικών ομίλων. Προσθέτουμε μάλιστα ως αναγκαιότητα, για τη σημερινή κυβέρνηση της Ν.Δ, να πείσει,  επιτέλους, τον κόσμο της,  αν μέσα από την πολυσυλλεκτικότητα της.., σκεπάζει τους πολύμορφους γαλάζιους σοσιαλισμούς της. Τους γνωστούς,  από την πρώτη ημέρα της μεταπολίτευσης.     

george.kraloglou@capital.gr