Του Γιώργου Κράλογλου 

Μια χαρά άκουσαν, 170 κλάδοι της οικοδομής, το δείγμα μουσικής (αναστολή ΦΠΑ), από το "τρίγωνο" Μητσοτάκη στην οικονομία. Θα πάμε και για "κάλαντα"; 

Ως εδώ όλα όχι, απλά ωραία. Μάλλον θαυμάσια. Πήρε λοιπόν ένα "τρίγωνο" ο πρωθυπουργός κ. Κυριάκος Μητσοτάκης και στο σχήμα του αποτύπωσε το οικονομικό σχέδιο της κυβέρνησης (Κ. Μητσοτάκης: αναστολή ΦΠΑ σε όλες τις οικοδομικές άδειες που εκδόθηκαν από 1.1.2006).

Στη μία πλευρά του, μας είπε, βρίσκονται οι μεταρρυθμίσεις. Στη δεύτερη το μείγμα δημοσιονομικής πολιτικής, που θα ανακουφίζει από τη βαριά φορολογία, χωρίς να διαταράσσει τη δημοσιονομική πειθαρχία. Και στην τρίτη οι παρεμβάσεις για το τραπεζικό σύστημα, ώστε να μειωθούν γρήγορα τα κόκκινα δάνεια.

Θα σταθούμε μόνο στη μία από τις τρεις πλευρές. Στις μεταρρυθμίσεις και στα λόγια του: "Έχουμε αναλάβει την ιδιοκτησία των μεταρρυθμίσεων. Είμαστε αφέντες της μοίρας μας. Το σχέδιο μεταρρυθμίσεων είναι ελληνικής ιδιοκτησίας, σύλληψης και εκτέλεσης.”

Πολύ καλώς και εδώ. Γιατί σήμερα η ελληνική κρατικοδίαιτη οικονομία μας, δεν έχει ταίρι στον ανεπτυγμένο κόσμο. Ούτε αντιγράφεται, από σοβαρές χώρες. Συνεπώς και οι μεταρρυθμίσεις μας, αναγκαστικά θα είναι παγκόσμιας πρωτοτυπίας...

Άρα, ο κ. Μητσοτάκης (ορθά,  κατά τη γνώμη μας) ξεκινάει το μεταρρυθμιστικό του πρόγραμμα κονταίνοντας ποδάρια και χέρια... του κράτους αφέντη. 

Ορθότατα μεταφέρει τις αποκλειστικές του υπηρεσίες σε ιδιώτες επαγγελματίες και εξειδικευμένα ιδιωτικά γραφεία. 

Και ας ξεκινήσουμε με τα σκουπίδια. Μέχρι πότε θα ζηλεύουμε τη Σκανδιναβία αλλά (πρόσφατα) και πρώην κομμουνιστικές χώρες με την ιδιωτική ανακύκλωση,  όσο εμείς περιμένουμε την ίδια δουλειά, από την κρατική πρωτοβουλία και τους Ρομά...

Ανοησία και υποκρισία, υπό τη στέγη της κρατικής ανικανότητας είναι επίσης να χτίζουμε Επιχειρηματικά Πάρκα για προστασία στο περιβάλλον αλλά στα απόβλητα των εργοστασίων να μην έχουμε απάντηση.

Η ευθύνη είναι στις ίδιες τις επιχειρήσεις,που όταν ψάχνονται για συστηματική ιδιωτική ανακύκλωση τα μασάμε... Και σαν κράτος και σαν Περιφέρεια ή Δήμος.

Και ας παρακάμψουμε... τις "πολυτέλειες" με τις βέβαιες θέσεις εργασίας, που θα δημιουργήσουν οι κλάδοι περισυλλογής και ανακύκλωσης,  αν σταματήσουμε να συνδέουμε και το σκουπιδαριό μας,  με τις πελατειακές σχέσεις κομμάτων...

Από την άλλη, κακός θεατρινισμός είναι να διαφημίζουμε,  μια 10ετία τώρα, τους 4 (!!!) αναπτυξιακούς νόμους (ισαρίθμων κυβερνήσεων) που θα έφερναν του κόσμου τους κεφαλαιούχους μας κάνουν απέραντο εργοτάξιο..., όταν (εδώ και 15 χρόνια) ψυχή δεν πατάει στην Ελλάδα.

Αντίθετα έκλεισαν 15 εργοστάσια,  έφυγαν 3 εμπορικές αλυσίδες και η αποεπένδυση πέρασε το 30%. Τι κάνουμε εμείς ως εγχώριοι; Πήξαμε στα σαντουιτσάδικα... και τους καφενέδες. 

Μην μπερδευόμαστε με τις 3-4 μεγάλες επενδύσεις που πρωτοήρθαν (αρχικές επαφές) μαζί με κάποιους στρατηγικούς, μετά τους Ολυμπιακούς,  νομίζοντας ότι κάτι θα γίνει στην Ελλάδα. 

Μετά το 2005,  δεν πάτησε ούτε ένας επενδυτής (όχι αγοραστής, ως κοράκι...),  στην Ελλάδα, γιατί εκτός της ανασφάλειας με την (ανά 6μηνο) αλλαγή της οικονομικής (φορολογικής κυρίως) και αναπτυξιακής νομοθεσίας ή της πλήρους κατάργησής της..., σε κάθε αλλαγή κυβέρνησης,  εάν γίνουν εκλογές, μέσα στα 3-4 χρόνια (που χρειάζεται να ολοκληρωθεί η επένδυση) χάθηκε το παιχνίδι. 

Εκτός αν, από σύμπτωση, η νέα κυβέρνηση,  είναι με τις επενδύσεις, πράγμα σπάνιο έως απίθανο, για την Ελλάδα. 

Πώς θα λυθούν αυτά,  να δούμε άσπρη μέρα στην οικονομία, αν το σύστημα αδειοδοτήσεων,  ελέγχων και εγκρίσεων δεν περάσει από το ανίκανο και μπολσεβίκικο ελληνικό κράτος, στα χέρια ικανών και ταλαντούχων ιδιωτών επιστημόνων. 

Ιδιωτών που θα συστήσουν γραφεία και εταιρίες να μαζέψουν επίσης ταλαντούχους νέους να τους αξιοποιήσουν στις αδειοδοτήσεις. 

Στο κράτος ασφαλώς και πρέπει να μείνει (όπως γίνεται παντού), εκτός του σχεδιασμού (αν το μπορεί και αυτό), ο έλεγχος των ιδιωτών ελεγκτών. Εκεί ο πανάθλιος αργός ελληνικός ρυθμός ανταπόκρισης, ας καθυστερεί όσο θέλει. Κανείς δεν πρόκειται να σκάσει. 

Για να συμβούν όμως όλα αυτά, δεν αρκεί ο αρχικός ήχος μεταρρυθμίσεων, από το "τρίγωνο" Μητσοτάκη. Χρειάζονται και "κάλαντα", με τη "γέννηση" της νέας οικονομίας. Αλλά αν μπούμε στο 2020, με τους επαγγελματίες κομματικούς εργατοπατέρες να κρατάνε (παρέα με το ΠΑΜΕ και τον ΣΥΡΙΖΑ) τα "τρίγωνα" της ΠΟΕ-ΟΤΑ, της ΑΔΕΔΥ και των ΔΕΚΟ τα "κάλαντα" θα περάσουν στον λαό, στα μπολσεβίκικα... και άντε να βγάλεις άκρη. Κόψτε (με νομοθετήματα) τα ποδάρια του κράτους, από σήμερα, κ. Μητσοτάκη, αν πράγματι αποφασίσατε να πείτε τα "κάλαντα" του "Επενδύω στην Ελλάδα", μέσα στα Χριστούγεννα,  με δικό σας "τρίγωνο" για την οικονομία.  

george.kraloglou@capital.gr