Του Γιώργου Κράλογλου

Είμαστε αστείοι αν όχι καραγκιόζηδες να μιλάμε για βιομηχανία στην Ελλάδα, όταν ακόμη και η ακριτική Θράκη ψάχνει για δρόμους ή λιμάνια της προκοπής. 

Καινούργια είναι αυτά; Καθόλου. Και γι' αυτό τα σημειώνω. Και θα συνεχίσω να τα σημειώνω, επειδή πολύ φοβάμαι ότι, για ακόμη μια φορά, η Θράκη και γενικά η Ανατολική Μακεδονία θα αγνοηθεί. Θα μείνει στα χέρια φτηνοκομματικής εκμετάλλευσης,ωόπως συμβαίνει από τα πρώτα χρόνια της κρίσης.

Αφορμή στο σημερινό σημείωμα ήταν χθεσινό δελτίο τύπου, για την επίσκεψη (των τελευταίων πεισματάρηδων) επιχειρηματιών της βιομηχανίας της Ανατολικής Μακεδονίας και της Θράκης στον υφυπουργό Ανάπτυξης και Επενδύσεων κ. Νίκο Παπαθανάση να ζητήσουν τι..., αν έχουμε τον Θεό μας...

Να δεήσει το κράτος να φτιάξει επιτέλους κάθετους άξονες προς τις Βαλκανικές αγορές για να σπρώχνουμε τα ελληνικά προϊόντα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, στην οποία είμαστε μέλος από το 1980, αλλά οι Βούλγαροι και οι Ρουμάνοι είναι περισσότερο γνωστοί βιομηχανικά, την τελευταία 10ετία. 

Να δεήσει το κράτος να καλυτερέψει τα λιμάνια, στην Ανατολική Μακεδονία μήπως και σωθεί ό,τι σωθεί από τη βιομηχανία, πριν πάρει την κάτω βόλτα και το υπόλοιπο 40%, από αυτό που ξέραμε ως Θρακιώτικη παραγωγή τις εποχές που δεν υπήρχε αναπτυξιακός νόμος να αγνοεί τη Βόρεια Ελλάδα. Την εποχή που τα Θρακιώτικα βιομηχανικά φουγάρα ήταν το 50% της πραγματικής βιομηχανικής Ελλάδας. Τότε που παρακαλούσαν οι βιομηχανίες για εργάτες και όχι οι εργάτες για βιομηχανίες. 

Να δεήσει το κράτος να εξαφανίσει το ευρύτατο λαθρεμπόριο(!!!) κάθε μορφής στην Ανατολική Μακεδονία για να μπορέσουν οι Θρακιώτες επιχειρηματίες να βάλουν στην θέση τους τις Βαλκανικές γειτονιές, που έχουν πάρει όλο τον αέρα της Ανατολικής Ευρώπης. 

Να δεήσει το κράτος να δώσει λεφτά από τα ΕΣΠΑ του 2021-2027 και στην ακριτική βιομηχανία όχι για να αυξήσουν τζίρο αλλά για να φτιάξουν έργα στην περιοχή και να περπατάνε καλύτερα και γρηγορότερα τα προϊόντα της παραγωγής τους. 

Να δεήσει το κράτος να κάνει κάτι ώστε οι Βιομηχανικές Περιοχές που είχε φτιάξει και διαφήμιζε σε όλη τη Βόρεια Ελλάδα, να δικαιολογήσουν την ύπαρξή τους και να μην είναι γνωστές μόνο από τα ερείπια και τα βιομηχανικά κουφάρια που κυριαρχούν στους χώρους. 

Δεν κάνω ούτε πλάγιο υμνολόγιο στις βιομηχανίες της Θράκης, ούτε πλάγιο ήχο προς την κυβέρνηση, μήπως και ξυπνήσει και με τη δική μας τη βοήθεια. 

Αραδιάζω όμως όλο αυτό το ελληνικό βιομηχανικό ρεζιλίκι της Ελλάδας επειδή έχουμε το θράσος να ζητάμε μερίδιο από την ευρωπαϊκή πίτα των επενδύσεων. Και επειδή επιμένουμε να προσκαλούμε μουστερήδες (που λέει και ο ΣΥΡΙΖΑ...) να κοπιάσουν να προλάβουν τις επιχειρηματικές ευκαιρίες του νέου αναπτυξιακού μας νόμου. Του πολυνομοσχεδίου –εργαλείο και βίβλο..., κάθε νέου επενδυτή. 

Τους ζητάμε, μέσα στα άλλα σπουδαία και θαυμαστά, να φτιάξουν ενεργειακές ζώνες, βιομηχανικές εγκαταστάσεις για να αξιοποιήσουν τους εξαγωγικούς δρόμους και τα εξαγωγικά μονοπάτια προς την καρδιά της Ε.Ε. τώρα που ψάχνεται για 20% βιομηχανική παραγωγή από το σημερινό 15%.

Και ενώ έχουμε πάρει τα τύμπανα και ταμ-ταμ, να μας ακούσουν στα πέρατα της οικουμένης..., δεν έχουμε βρει λύση στο πώς θα πηγαίνουμε εκδρομή στη Σαμοθράκη χωρίς ταλαιπωρίες. Δεν έχουμε βρει τι θα γίνει αν οι τελευταίοι από τους επίμονους ιδιώτες επιχειρηματίες δεν σηκώσουν και άλλα πανιά... για Βουλγαρία, Τσεχία και Ρουμανία (την Κύπρο δεν την βάζω γιατί είναι δικιά μας...). 

Εμείς από την πλευρά μας ρωτάμε; Αν αφήσουμε κατά μέρος, μελέτες..., στοχεύσεις..., σχεδιασμούς στον πίνακα..., αναβαθμίσεις... και άλλα άχρηστα και κονσερβαρισμένα, για την δήθεν σωτηρία της Ανατολικής Μακεδονίας (από 6-7 υπουργούς, περιφερειάρχες και άλλους πονεμένους... μεταξύ 2012-2019) ανησύχησε (στην πραγματικότητα) κάποιος πολιτικός ή αρμόδιος της κρατικής μηχανής όταν έκλεισαν εκατοντάδες βιοτεχνίες και το βιομηχανικό δυναμικό της Θράκης μειώθηκε κατά 50%, το 2010-11 και κατά 70%, μετά το 2015; Ανησύχησαν όταν έχασε τη δουλειά του το 60% του εργατικού δυναμικού; Και αν ανησύχησαν τι έκαναν, για να μην ζητάνε και σήμερα οι Θρακομακεδόνες, της ακριτικής μας βιομηχανίας, τα ίδια ακριβώς που ζητούσαν και το 2010!!

george.kraloglou@capital.gr