Τον Τσίπρα θα τον πληρώσουν οι αδύναμοι

Του Γιώργου Κράλογλου

Οι μεσαίοι ήταν θύματα της διχαστικής μανίας ΣΥΡΙΖΑ. Οι αδύναμοι θύματα από τις "νάρκες" του Τσίπρα στην οικονομία και στην αξιοπιστία της χώρας.

Μέσα στην εβδομάδα θα μάθουμε από τις Βρυξέλλες πόσο θα πληρώσουμε εμείς (συμπεριλαμβανομένων και όλων των αδυνάτων) το σκορποχώρι του πλεονάσματος (προσωπικά από τον Αλέξη Τσίπρα και το Μαξίμου), με τα γνωστά χαρτζιλίκια και τα "φακελάκια" της 15ης Μαΐου, για ψήφους της τελευταίας στιγμής. 

Και επειδή θα αποδειχθεί πως το άνοιγμα της προεκλογικής ψευδολογίας του Τσίπρα... φθάνει το 1,5 δισ. και έχει αφαιρεθεί από το πλεόνασμα του 3,5%, οι δανειστές θα αρχίσουν να μετράνε κεφάλια... Κεφάλια του λαού όμως και όχι αριστερές ή δεξιές τσέπες. Το " κουστούμι" θα είναι για τον καθένα μας. 

Και στα λόγια της Τρόικα (έτσι θα την ξαναπεί ο Τσίπρας από τα έδρανα της αντιπολίτευσης) το μπουγιουρντί θα είναι γραμμένο με αντίμετρα. 

Θα λέγεται "μείωση έως εξαφάνιση του αφορολόγητου". Θα ακούγεται ως "βγάλτε τώρα τη ΔΕΗ και τη ΔΕΠΑ στο σφυρί μαζί με 10-20 λιμάνια και κρατικά αεροδρόμια. Θα μεταφράζεται... ως "ξαναπάρε πίσω τις μειώσεις για τον ΦΠΑ".

Υπάρχει παράδρομος να αποφύγουμε την πυρηνική νάρκη του Αλέξη Τσίπρα; Υπάρχει. Η λύση είναι θεαματική και λέγεται αποκρατικοποίηση, αλλά με συμφωνίες εδώ και τώρα...

Δυστυχώς όμως και αυτός ο εναλλακτικός δρόμος είναι ναρκοθετημένος από τον ίδιο Αλέξη Τσίπρα. Από τη σκοπιμότητά του να μην εφαρμόσει τα προαπαιτούμενα των δανειστών σε ιδιωτικοποιήσεις. Να αφήσει (με υπολογισμό) τη νομενκλατούρα να στήσει σχέδια δήθεν κρατικής σωτηρίας στις ΔΕΚΟ, ώστε να παρατείνει την παραμονή τους στο Δημόσιο αποφεύγοντας προεκλογική αναστάτωση σε βάρος του...

Οπότε σε περίπτωση που η νέα κυβέρνηση καταφύγει άμεσα σε επιτάχυνση ιδιωτικοποιήσεων θα έχει τον Αλέξη Τσίπρα να ωρύεται (ως αντιπολίτευση) πως δεν αφήνει να εξελιχθούν οι "εξυγιάνσεις" στις κρατικές ΔΕΚΟ και πετάει στον δρόμο τους χιλιάδες διορισμένους...

Νάρκες που θα πατήσει και ο επόμενος πρωθυπουργός όταν το κράτος μένει ολόρθο με τεράστια κρατικά άχρηστα συγκροτήματα που κρατάνε σε αχρηστία τους χιλιάδες κρατικούς υπαλλήλους να λένε "...εδώ είμαστε, δώστε μας δουλειά να κάνουμε...". 

Κάποιος όμως πρέπει να τους πληρώνει. Και αυτός ο κάποιος δεν είναι μέρος του λαού. Είναι ολόκληρος ο λαός. Από την Εκάλη μέχρι την Αγία Βαρβάρα. Συμπεριλαμβανομένων βεβαίως και των αδύναμων και των νεόπτωχων του ΣΥΡΙΖΑ. 

Τι έχουμε λοιπόν και εδώ; Αδύναμους του λαού που δεν ξεφεύγουν από τις υποχρεώσεις να καλύψουν και τα 1,5 δισ. του Τσίπρα για να παραστήσει τον αριστερό. Ψευδολογώντας βεβαίως πως κάνει κοινωνική πολιτική για τους αδύναμους του λαού...

Άρα τα λεφτά για να καλυφθούν (από τον κορβανά) τα όσα θα κληθούν να πληρώσουν και οι αδύναμοι δεν βγαίνουν. Γιατί; Γιατί ο Τσίπρας υπονόμευσε και τις αποκρατικοποιήσεις. 

Έχουμε άλλη λύση για τους φτωχούς και παραγκωνισμένους του Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ;

Έχουμε. Είναι η τρίτη λύση (θα γινόταν μάλιστα ευκολότερη αν προχωρούσαν οι ιδιωτικοποιήσεις) που ακούει στο όνομα ιδιωτικές επενδύσεις με πολλές θέσεις εργασίας. 

Ιδιωτικές επενδύσεις 100 δισ., που δεν έχει μείνει αναλυτής, οικονομολόγος, Τράπεζα, Οργανισμός (εντός και εκτός Ελλάδας) που να μην τις χαρακτηρίζει αναγκαίες (από το 2017) με χρονοδιάγραμμα ολοκλήρωσής τους, το αργότερο το 2022. 

Επενδύσεις με μακροπρόθεσμο χαρακτήρα και προϋποθέσεις να προσφέρουν ίσως και εκατοντάδες χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας. Επενδύσεις με στήριγμα την τεχνολογία, την καινοτομία και όραμα την εξωστρέφεια με διασύνδεση και της Ασίας με την Ε.Ε. πάνω σε επιχειρηματική γέφυρα "χτισμένη" από την Ελλάδα. 

Υπάρχει έδαφος να καλλιεργηθεί αυτή η λύση για να ξεφύγουμε από τα χαρτζιλίκια εξευτελισμού των αδύναμων, προσφέροντας δουλειές και ευκαιρίες οικονομικής ανάσας; Δεν υπάρχει. Ούτε για συζήτηση. Η σχέση του ΣΥΡΙΖΑ με την ολιγαρχία και τα σκάφη της είναι σε προσωπικό επίπεδο... Δεν έχει σχέση με την οικονομία. Ο Αλέξης Τσίπρας επέτρεψε (αν δεν μεθόδευσε...) ό,τι χειρότερο, για να διώξει επενδυτές από τη χώρα. Ταυτόχρονα όμως και την Ελλάδα από τον επενδυτικό χάρτη της Ευρώπης. Συνεπώς οι αδύναμοι καλούνται και εδώ, να πληρώσουν τη "νάρκη" των ιδιωτικών επενδύσεων, για να μην τις καρπωθεί η κυβέρνηση των εκλογών. Ας αποδείξουν πως δεν είναι έτσι. 

george.kraloglou@capital.gr