Του Δημήτρη Παπακωνσταντίνου 

To άνοιγμα της οικονομίας ευρύτερα έφερε μια σχετική αισιοδοξία διεθνώς και στους επενδυτικούς κύκλους. 

Όσον αφορά δε στην Ελλάδα, η μείωση του country risk και οι σχετικές προσδοκίες για επανεκκίνηση της επιχειρηματικής δράσης και της τουριστικής βιομηχανίας, για όσο το δυνατόν περιορισμό της ύφεσης και δυναμικής ανάκαμψης από το 2021, καθώς και για επίσπευση μεγάλων αναπτυξιακών έργων, αποτυπώθηκε και στις αποδόσεις των ομολόγων που έχουν μειωθεί πολύ αυτή την εβδομάδα. Με το 10ετές να συνεχίζει την υποχώρησή του κάτω και από το 1,8%.

Την ίδια ώρα, με τις εγχώριες βέβαια παθογένειες να συνεχίζονται (όπως για παράδειγμα της έλλειψης σημαντικού τζίρου κ.λπ.) το Χρηματιστήριο επιχείρησε να "χτίσει” μια μικρή απόσταση ασφαλείας πάνω από τις 600 μονάδες, δίχως βέβαια να έχει επιτύχει και κάποια πολύ μεγάλη διαφυγή. Έτσι κι αλλιώς, όπως έχουμε αναδείξει και άλλη φορά, το τελευταίο χρονικό διάστημα ο Γενικός Δείκτης κάνει μια ταλάντωση μεταξύ 580-590 και 640-650 μονάδων, στα πιο... διευρυμένα του όρια.

Το κατά πόσο οι αγορές, κατά συνέπεια και το ΧΑ, θα συνεχίσουν ανοδικά στον ρυθμό των προσδοκιών της επανεκκίνησης των οικονομιών και του περιορισμού της πανδημίας, είναι ένα θέμα που απασχολεί τους επενδυτές. Γιατί από τη μία πλευρά έχουμε μια σχετική επιστροφή στη "νέα κανονικότητα”, από την άλλη όμως, σημαντικό ρόλο θα συνεχίζει να παίζει η διεθνής τάση που μοιραία θα βασίζεται σε ένα συνεχές "τσεκάρισμα” των δεδομένων, σε συνδυασμό με τα μακροοικονομικά και εταιρικά στοιχεία, που θα βλέπουν το φως της δημοσιότητας. Κατά πόσο τα... "μπαζούκας” της Fed, της ΕΚΤ, της Ε.Ε. και των κρατών αποδειχτούν αρκετά ή μη, θα φανεί στους προσεχείς κρίσιμους μήνες.

Κατά συνέπεια, το ενδιαφέρον θα συνεχίσει να επικεντρώνεται στην κίνηση επιμέρους τίτλων, στην προεξόφληση (ή στον απόηχο) επιχειρηματικών εξελίξεων και διεργασιών. Γιατί αν και είναι αλήθεια ότι υπάρχει μια σχετική αισιοδοξία στην παρούσα φάση, το outlook των επόμενων μηνών παραμένει ευμετάβλητο και αβέβαιο. Σε κάθε περίπτωση πάντως, και μέχρι να... ανατραπεί αυτή η "ειδική σχέση”, στο εγχώριο ταμπλό συνεχίζεται μια κατάσταση, με τις σχετικές πάντα εξαιρέσεις σε κάποιες συνεδριάσεις. Ποια είναι αυτή; Όπως έχουμε αναδείξει και άλλες φορές, οι traders συχνά κάνουν λόγο για τις "δύο πλευρές του νομίσματος στον FTSE 25”. Από τη μία βρίσκονται οι τράπεζες και στην άλλη τα υπόλοιπα blue chips, ή έστω όσα θεωρούνται από τους επενδυτές ως εκπρόσωποι της πραγματικής οικονομίας, από τους χώρους της βιομηχανίας, των telecoms και του εμπορίου μέχρι τις υποδομές και την ενέργεια. Μπορεί ενίοτε ο τραπεζικός κλάδος να διακρίνεται για τις πιο δυναμικές κινήσεις - και προς τις δύο όμως κατευθύνσεις - από την άλλη πλευρά όμως μάλλον τα blue chips δείχνουν πιο ισορροπημένη και ανθεκτική εικόνα.

Και δεν πέρασε απαρατήρητη αυτή η σχέση και μέσα στην εβδομάδα, όπου οι μετοχές της πραγματικής οικονομίας πήραν τα ηνία της αγοράς "τραβώντας" τον Γενικό Δείκτη υψηλότερα, εν αντιθέσει με τον τραπεζικό κλάδο που εξακολουθεί να υποφέρει λόγω πωλήσεων από funds που κινούνται βάσει των δεικτών MSCI, από το σχετικό rebalancing που ολοκληρώνεται στα τέλη του μήνα, από τις αβεβαιότητες για τη νέα γενιά NPEs, από τις εκθέσεις ξένων οίκων που βλέπουν "γκρίζες ζώνες”. Πάντως, δεν λείπουν οι συνεδριάσεις που οι τραπεζικές μετοχές ξεχωρίζουν, ενίοτε και με εμφατικό τρόπο, πλην όμως δεν πέρασε απαρατήρητο ότι κάμποσες φορές το τελευταίο χρονικό διάστημα "φλέρταραν” με ιστορικά χαμηλά. Βέβαια, τόσο οι ίδιες οι τράπεζες όσο και θεσμικά, από την πλευρά της κυβέρνησης, προσπαθούν να "περάσουν τον κάβο” όσο το δυνατόν πιο ανώδυνα. Μένει να φανεί λοιπόν προσεχώς ο "λογαριασμός της κρίσης” για τις τράπεζες που πάντως, ολοένα και δέχονται bonus από δράσεις και αποφάσεις της ΕΚΤ, με το εγχώριο τραπεζικό σύστημα να ισχυρίζεται ότι έχει κεφάλαια και ρευστότητα για να στηρίξει την οικονομία.

dimitris.papakonstantinou@capital.gr