Επιλογή καταστροφής η υπερφορολόγηση

Του Δημήτρη Παπακωνσταντίνου 

Ο φορολογικός Γολγοθάς συνεχίζεται Χριστουγεννιάτικα. Η ερχόμενη Παρασκευή είναι μέρα δυσβάσταχτων βαρών και πληρωμών στην εφορία, έτσι για να κλείσει η χρονιά με την "βούλα" της κυβερνητικής πολιτικής, την υπερφορολόγηση. 

Άλλωστε ούτε το κρύβουν πλέον, ούτε το αρνούνται. Θυμίζω ότι ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας λίγες μέρες πριν τα Χριστούγεννα παραδέχθηκε –για 2η φορά μάλιστα μέσα σε έναν μήνα– ότι υπερφορολογεί τη χώρα. Ως επιλογή. Η υψηλή φορολόγηση ήταν "πολιτική απόφαση" ανέφερε στο περιοδικό "European Business Review". Είχε, μάλιστα, προηγηθεί η ολόιδια τοποθέτησή του στο συνέδριο του Ελληνοαμερικανικού Επιμελητηρίου. 

Πρόκειται, λοιπόν, για μια εξαιρετικά συνειδητή θέση: να αυξήσει τους φόρους και τις ασφαλιστικές εισφορές σε πρωτόγνωρα υψηλά επίπεδα φέτος και το 2018. Όχι ότι αμφέβαλε κανείς για τις προθέσεις τους... Η θέση όμως αυτή, η συνειδητή επιλογή αποδεικνύεται όχι μόνο εσφαλμένη αλλά και καταστροφική, όπως προκύπτει από την πραγματικότητα της ελληνικής επιχειρηματικότητας και την δυστυχία της κοινωνίας και από τα οικονομικά δεδομένα.

Η δε έκθεση της Τράπεζας της Ελλάδος την προηγούμενη εβδομάδα το αποτύπωσε ξεκάθαρα και με αριθμούς. Έθεσε δε και μία ακόμη παράμετρο. Επισήμανε ότι η αύξηση των φόρων προκαλεί πολύ περισσότερες παρενέργειες από την περικοπή δαπανών στην Ελλάδα. Σαφές. Τόνισε ωστόσο ότι αυτό επιδεινώνεται λόγω της εξαιρετικά υψηλής φοροδιαφυγής. Μιας φοροδιαφυγής που η ίδια η φοροεπιδρομή εκκολάπτει... Η λύση που προτείνει η ΤτΕ είναι η στροφή στην περικοπή δαπανών, γιατί έχει πολύ πιο μικρές παρενέργειες και σε όρους ύφεσης και σε ροπή για φοροδιαφυγή.

Κάθε περικοπή δαπανών κατά 1 ευρώ προκαλεί μείωση του ΑΕΠ κατά 1,7 ευρώ, όταν κάθε αύξηση φόρων κατά 1 ευρώ προκαλεί μείωση του ΑΕΠ κατά 2,8 ευρώ... Οι διαφορές είναι τεράστιες και η ζημιά σωρεύεται. Γιατί την περίοδο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ η επιλογή άσκησης φορομπηχτικής πολιτικής ήταν εντελώς μονόπατη, έχοντας ως στόχο να "διασφαλίσει" η κυβέρνηση την πελατεία της, να συντηρήσει τις αυξήσεις στο Δημόσιο, να μεγεθύνει το κράτος με τη δημιουργία νέων δημοσίων επιχειρήσεων και να αποφύγει το "νοικοκύρεμα" των λειτουργικών δαπανών του Δημοσίου.

Η κυβέρνηση εξακολουθεί να κωφεύει στην ανάγκη για αλλαγή πλεύσης και μείωση των υπέρογκων φόρων. Δεν αντιλαμβάνεται ότι η επιλογή της είναι επιλογή καταστροφική. Στον βωμό της διατήρησης στην εξουσία και της μικρότερης δυνατής επιβάρυνσης όσων θεωρεί εκλογική της πελατεία υπονομεύει το μέλλον της χώρας. Γιατί αυτό ακριβώς κάνει η φορομπηχτική πολιτική και η απουσία αναπτυξιακού σχεδίου. Ένα μέλλον που δυστυχώς δεν διαγράφεται ευοίωνο μόνο και μόνο επειδή η χώρα θα εξέλθει ίσως του προγράμματος όπως προπαγανδίζεται... 

dimitris.papakonstantinou@capital.gr