Του Δημήτρη Παπακωνσταντίνου 

Από τον... "συνωστισμό" στην παραλία της Σμύρνης και αφού περάσουμε από την περίεργη... δυσανεξία της ελληνικής κοινωνίας να δεχθεί το όνομα Μακεδονία για τα Σκόπια, οδεύουμε μέσα από τη βία και τις σφαγές του ελληνικού στρατού στη Μικρά Ασία προς τις "επαναστατικές" ημέρες των Δεκεμβριανών και κυρίως του εμφυλίου πολέμου! Τι άλλο μας περιμένει ακόμα...

Δεν είμαι εθνικιστής, αλλά νιώθω πατριώτης. Και νομίζω ότι κάπως έτσι νιώθουν οι περισσότεροι Έλληνες. Πιστεύω όμως ότι οι ιστορίες για τα επιτεύγματα ή τα δράματα του έθνους πρέπει να γίνονται σεβαστές ακόμη και αν μεταδίδονται με μία δόση τόνωσης του εθνικού φρονήματος. Τουλάχιστον σε ό,τι αφορά τα σχολικά βιβλία. Η εθνική συνείδηση άλλωστε είναι συγκολλητική ουσία για την ύπαρξη μίας εθνότητας. Το αντίθετο από ό,τι φαίνεται να νιώθουν όσοι επιχειρούν τα τελευταία χρόνια να "ξαναγράψουν" την ελληνική ιστορία που διδάσκεται στα σχολεία. 

Δεν προτίθεμαι να αναφέρω τα ονόματα των ακαδημαϊκών συμβούλων του κ. υπουργού Παιδείας, διότι δεν έχω καμία όρεξη να τους κάνω διαφήμιση δια της αναπαραγωγής των ονομάτων τους έστω και αρνητικά. Όμως δεν υπάρχει όριο στην ιδεοληψία; Είχαμε να ζήσουμε τέτοιες στιγμές από την αλήστου μνήμης κυρία Ρεπούση... Ήμαρτον κύριοι! Και κυρίως ήμαρτον κύριε πρωθυπουργέ! Αν αληθεύουν τα ρεπορτάζ, οι σύμβουλοι που αναλαμβάνουν να επιμορφώσουν τους διδάσκοντες και να επικαιροποιήσουν τα ελληνικά σχολικά βιβλία ιστορίας, σε λίγο θα αμφισβητήσουν και την... επανάσταση του 1821! 

Ξέρετε αυτήν στην οποία συμμετείχαν και οι κοτζαμπάσηδες, άρα και το… "κεφάλαιο" και οι "δυνάστες" της εποχής οι οποίοι στο όνομα των Τούρκων καταδυνάστευαν τον λαό. Και ποιος Κολοκοτρώνης... Αυτός που ήθελε για την πάρτη του το εγγλέζικο δάνειο;... Αφήστε που αν δεν υπήρχε η ξενόφερτη υποστήριξη η επανάσταση θα είχε αποτύχει... Και μην ξεχνάμε ότι η επανάσταση έφερε τον Βαυαρό ηγεμόνα! Τον πρόγονο του Σόιμπλε! Πού το πάτε αυτό... Σοβαρά τώρα όμως, το μένος για το ξήλωμα κάθε εθνικού συναισθήματος στη σχολική ηλικία, είναι εντυπωσιακό. Και επικίνδυνο, ιδιαίτερα σε ταραγμένες εποχές. Και μαζί με αυτό συνωστίζονται και εμμονές και κατάλοιπα καταπιεσμένου πνεύματος. 

Θυμάμαι κάποτε που αντίστοιχος ιδεοληπτικός είχε σχολιάσει τον Μέγα Αλέξανδρο ως σφαγέα των λαών! Για τέτοια μυαλά μιλάμε. Δεν συμφωνώ φυσικά με την άποψη ότι θα πρέπει να αλλοιώνονται γεγονότα ή να υπερτονίζεται η μία όψη αφήνοντας εντελώς στο σκοτάδι τη διαφορετική οπτική. Όπως είχε παρατηρηθεί σε ιστορικά βιβλία σε περιόδους... περιορισμένης ή μηδενικής δημοκρατίας στη χώρα. Είτε αυτή αφορούσε την περίοδο της επταετίας είτε τα εμφυλιακά και πρώτα μετεμφυλιακά χρόνια όπου οι νικητές παραχάρασσαν την ιστορία κατά την βούλησή τους. 

Όμως αυτό δεν σημαίνει ότι θα πρέπει τα απομεινάρια εκείνων των σκέψεων να προσπαθούν να εφαρμόσουν μία αντίστροφη ιδεοληψία και να ξεριζώσουν ό,τι υπάρχει... Και επειδή σύμπτωση επαναλαμβανόμενη παύει να είναι σύμπτωση, το ζήτημα της παιδείας σε όλα τα επίπεδα θα πρέπει να τύχει πολύ μεγάλης προσοχής. Κατά την ταπεινή μου άποψη, η Παιδεία είναι ένα από τα κρίσιμα εθνικά ζητήματα που απαιτούν ευρύτερη συζήτηση και διακομματική πολιτική συναίνεση σε ένα κράτος που θέλει να ονομάζεται προοδευτικό και δημοκρατικό. Αλλά πού...

dimitris.papakonstantinou@capital.gr