Του Δημήτρη Παπακωνσταντίνου

Αν αυτό που είδαμε το Σαββατοκύριακο στο ξενοδοχείο Κάραβελ είναι η "πρόταση" για τη νέα Κεντροαριστερά, τότε να με συμπαθάτε αλλά είναι απόλυτα κατανοητό γιατί ο Αλέξης Τσίπρας... εξακολουθεί να ελέγχει απόλυτα πολιτικά τον χώρο αυτό. Αυτό δεν είναι κάτι φρέσκο, κάτι καινούργιο, είναι... μνημόσυνο.

Βλέποντας όλα αυτά τα πρόσωπα, εκ των οποίων πολλοί διατελέσαντες υπουργοί να επιχειρούν να βγουν από την πολιτική αφάνεια στην οποία τους έχει καταδικάσει πολιτικά και εκλογικά ο ελληνικός λαός, δεν μπορεί παρά να θλίβεται κανείς για την έλλειψη προτάσεων, ιδεών, φρεσκάδας και νέων προσώπων. Και το εντυπωσιακό είναι πως όλοι αυτοί που βγήκαν ξαφνικά από τη... ναφθαλίνη, θεωρούν ότι μπορούν να επανέλθουν έστω και δια της πλαγίας στην εξουσία ως κυβερνητικοί εταίροι. Είναι δυνατόν η νέα πολιτική πρόταση της Κεντροαριστεράς να είναι η επιστροφή Παπανδρέου στο προσκήνιο;

Με άλλο μανδύα πλέον, αυτόν της Δημοκρατικής Συμπαράταξης. Και άρχισαν και οι... προσθέσεις. Δεν θα έπαιρνε 5 - 6 τοις εκατό μόνο του το ΠΑΣΟΚ, λένε; Ε, βάλε κι άλλο ένα 2 - 2,5 τοις εκατό που... το έχει από χέρι ο Γιώργος Παπανδρέου με το ΚΙΔΗΣΟ, κάτι ψιλά του Θεοχαρόπουλου με την ΔΗΜΑΡ, συν 2-3 τοις εκατό που θα δώσει ο αέρας της συμμετοχής όλων των παλαιών βαρόνων του ΠΑΣΟΚοσυστήματος, βάλε και κάποιους πρώην ΠΑΣΟΚικούς ψηφοφόρους που θα λακίσουν από τον ΣΥΡΙΖΑ και δεν μπορούν να ψηφίσουν Νέα Δημοκρατία και να το 12 - 13 τοις εκατό. Και γατί όχι 15 ή και περισσότερο;

Ναι, τέτοια κυκλοφορούν μεταξύ των πρώην υπουργών και βουλευτών του ΠΑΣΟΚ. Και μην το αποκλείετε καθόλου να ενδυθεί το παραμύθι αυτό και με δημοσκοπικά ευρήματα. Δεν είναι και τόσο δύσκολο αυτό... Τι συμβαίνει όμως επί της ουσίας, πέρα από τα όνειρα κάποιων πρώην... κυβερνανθρώπων που ορέγονται μεγαλεία; Συμβαίνει μία μεγάλη ήττα για την Κεντροαριστερά. Ήττα γιατί στην ουσία και όχι στην θεωρία ή την... παραμύθα, αυτό που συντελείται είναι το οριστικό πολιτικό μίκρεμα του χώρου. Και η παράδοσή του στον Αλέξη Τσίπρα.

Όσοι εμπνεύστηκαν το... reunion, έχουν ως στόχο να αποτελέσουν μία πολιτική μάζα χρήσιμη ως κυβερνητικό δεκανίκι. Και να βγουν έτσι από την αφάνεια. Δεκανίκι είτε του ΣΥΡΙΖΑ άμεσα (μην το αποκλείετε καθόλου), είτε της Νέας Δημοκρατίας μετά από εκλογές... Καλά κάνουν... Γελούσαν, φωτογραφίζονταν δίπλα στην Φώφη που μάλλον δεν έχει καταλάβει ότι ο χρόνος ήδη μετράει αντίστροφα γι' αυτήν και ετοιμάζονται να ράψουν και πάλι κυβερνητικά κοστούμια. Ήμαρτον! Μόνο που λογαριάζουν χωρίς τους ψηφοφόρους. Δεν έχουν καταλάβει τίποτε για τους λόγους για τους οποίους η κοινωνία τους γύρισε την πλάτη. Νομίζουν ότι αυτό συνέβη μόνο και μόνο επειδή παραπλανήθηκαν από τον Τσίπρα. Και ότι η ιστορία τους χρωστάει κάποιου είδους δικαίωση. Κάνουν λάθος.

Στην Κεντροαριστερά πράγματι υπάρχει χώρος. Το γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ καπέλωσε τον χώρο είναι μία στρέβλωση που πρέπει να διορθωθεί. Όχι όμως με επιστροφή στο παρελθόν. Όχι με συστατικά που και δοκιμάστηκαν και αποδοκιμάστηκαν. Και που φέρουν σημαντικό μερίδιο ευθύνης για το σημείο στο οποίο σήμερα βρίσκεται η χώρα. Και για το γεγονός ότι "κατάφεραν" να παραδοθεί όλος σχεδόν αυτός ο πολιτικός χώρος στον Αλέξη Τσίπρα.

Ευτυχώς στη χώρα, όσο και αν πολλοί θέλουν να τα απαξιώνουν όλα υπάρχουν ακόμη ορισμένα πολιτικά κεφάλαια που δεν έχουν σπαταληθεί. Και δεν αναφέρομαι στην κεντροδεξιά, όπου άλλωστε υπάρχει κάτι νέο και άφθαρτο. Αναφέρομαι και στην Κεντροαριστερά, που διαθέτει σοβαρές φυσιογνωμίες που μπορούν πάνω από όλα να συμβάλλουν με σοβαρό πολιτικό λόγο και με ικανότητα να "κάνουν τη δουλειά" στην έξοδο της χώρας από τα σημερινά αδιέξοδα. Και θα πρέπει κάποια στιγμή να βγουν μπροστά. Όμως αυτό πολύ δύσκολα θα εκφραστεί μέσα από το σημερινό ΠΑΣΟΚ... Και όχι με μνημόσυνα και reunion του είδους που είδαμε, αλλά με αληθινή νέα πορεία.

dimitris.papakonstantinou@capital.gr