Ουκρανικό θρίλερ, μεταξύ αυτοχειρίας και προδοσίας
Δευτέρα, 24-Νοε-2025 00:01
Οι προοπτικές που ανοίγονται στο αμέσως επόμενο διάστημα για την ουκρανική ηγεσία, δεν θα μπορούσαν σε καμία περίπτωση να θεωρηθούν ως ευοίωνες. Εδώ και σχεδόν 4 χρόνια η Ουκρανία βρίσκεται σε έναν αμυντικό πόλεμο επιβίωσης με την εισβολέα Ρωσία, όπου η δυνατότητα της πρώτης να συνεχίσει να αμύνεται εξαρτάται συνδυαστικά α) από την προθυμία της να θυσιάσει σχεδόν 1 εκατομμύριο, ή ίσως και περισσότερους, άνδρες το μέτωπο, και β) από την προθυμία των μελών του ΝΑΤΟ να της παρέχουν οικονομική βοήθεια και οπλισμό.
Και ενώ μοιάζει ο πόλεμος αυτός να βρίσκεται εδώ και αρκετό καιρό σε μια ισορροπία τρόμου ανάμεσα στην Ρωσία και την Ουκρανία (με την βοήθεια της Δύσης), έρχεται η πρόταση των 28 σημείων του Τραμπ να δοκιμάσει τα όρια της ουκρανικής ηγεσίας και κυβέρνησης.
Ουσιαστικά η πρόταση Τραμπ τους προσφέρει τη δυνατότητα να διαλέξουν ανάμεσα σε δύο εναλλακτικές επιλογές:
α) να δεχθούν τα 28 αυτά σημεία, που ισοδυναμεί με την χωρίς όρους παράδοσή τους στη Ρωσία δίνοντας στον Πούτιν την νίκη στο πιάτο, ή
β) στην απόρριψη της πρότασης Τραμπ με την προοπτική ότι θα κοπεί μαχαίρι, τόσο η οικονομική βοήθεια όσο και η προμήθεια στρατιωτικού υλικού και πληροφοριών από τις ΗΠΑ.
Η πρώτη επιλογή για όποιον την υπογράψει ισοδυναμεί με προδοσία για τους Ουκρανούς που έχουν πολεμήσει και πεθάνει μέχρι σήμερα, ενώ η δεύτερη επιλογή ισοδυναμεί με αυτοχειρία καθώς αποδυναμώνει την ουκρανική αμυντική ικανότητα τόσο, ώστε η νίκη της Ρωσίας μετά από αυτήν να είναι σχεδόν εξασφαλισμένη.
Δυστυχώς, οι φήμες για τεράστια διαφθορά στις τάξεις της κυβερνητικής πλειοψηφίας, και χρησιμοποίηση των τεράστιων κονδυλίων ξένης βοήθειας για ανεξέλεγκτο παράνομο πλουτισμό αξιωματούχων, δεν βοηθάει την θέση της σημερινής Κυβέρνησης Ζελένσκι στη διαπραγμάτευση. Η δε Ευρώπη μοιάζει να έχει παραγκωνιστεί από την διαδικασία διαπραγμάτευσης ανάμεσα σε Ουκρανούς και Αμερικανούς αξιωματούχους, που ξεκίνησε χθες στην Γενεύη, παρότι σημαντικό μέρος της βοήθειας προς την Ουκρανία ως τώρα την έχει προσφέρει η Ευρώπη.
Από την άλλη πλευρά η Ευρώπη πρότεινε, χωρίς κανείς να της το έχει ζητήσει, και χωρίς να έχει πρώτα συζητήσει ούτε με τους Ουκρανούς ούτε με τους Ρώσους, μια δική της ειρηνευτική "αντιπρόταση" που επίσης προκαθορίζει απώλεια εδαφών από την Ουκρανία, που θα γίνει συντόμως αμερικανο-ευρωπαϊκή κοινές προτασεις, δικαιώνοντας έτσι συνολικά την Ρωσία στην εισβολή της στην Ουκρανία, απλά βάζοντας της μια μικρή επιβάρυνση στη μορφή των δεσμευμένων ρωσικών πάγιων περιουσιακών στοιχείων στα χέρια ευρωπαϊκών κρατών. Δεν ξέρω αυτά τα $140 δισεκατομμύρια δολάρια που έχει δεσμεύσει η Ευρώπη, σε πόσα δολάρια κόστος ανά στρέμμα εδαφών που κερδίζει η Ρωσία βγαίνουν.
Σε οποιαδήποτε περίπτωση η Ουκρανία χάνει εδάφη. Άρα η όποια ψευδαίσθηση περί σταθερών συνόρων από τον Β’ΠΠ υπήρχε στην τρυφηλή Ευρώπη καταρρίπτεται από την πραγματικότητα.
Είτε το αμερικανικό, δυσμενέστερο από τα δύο σχέδια ειρήνευσης, γίνει δεκτό, είτε το ευρωπαϊκό, είναι βέβαιο ότι οποιαδήποτε ουκρανική κυβέρνηση συμφωνήσει, εξασφαλίζει την στοχοποίηση και μελλοντική εκτέλεση για προδοσία των μελών της από τον ουκρανικό λαό.
Στην άλλη εκδοχή των παραπάνω, θα γίνει μια βραχεία διαπραγμάτευση από την ουκρανική κυβέρνηση, μετά το περιεχόμενο του σχεδίου θα τεθεί σε δημοψήφισμα στην Ουκρανία για την τελική απόρριψή του από τον ουκρανικό λαό.
Στην απίθανη περίπτωση που η Ευρώπη θα αποκτήσει το θάρρος να χειραφετηθεί από τις ΗΠΑ και προχωρήσει στη στήριξη της Ουκρανίας χωρίς αμερικανική βοήθεια, κανείς δεν εγγυάται ότι ο Πούτιν θα δεχθεί τελικά, την όποια μερική ή ολική νίκη μπορούν να του προσφέρουν στο πιάτο οι Ευρωπαίοι σύμμαχοι της Ουκρανίας, μαζί με το κεφάλι του Ζελένσκι σε ένα ασημένιο δίσκο (κάτι σαν το κεφάλι του Ιωάννη Βαπτιστή στη Σαλώμη.)
Η όλη υπόθεση μοιάζει με θρίλερ που ξεκινάει με την δολοφονία του πρωταγωνιστή από τον δολοφόνο με το τσεκούρι. Το μόνο που έχουν οι θεατές να αναμένουν να μάθουν από το σενάριο είναι αν ο δολοφόνος απλά θα διαμελίσει το πτώμα ή θα το φάει κιόλας.
Η Ευρώπη κάθεται στην πρώτη σειρά από την οθόνη. Ίσως και να μην έχει καταλάβει ακόμα σε τι έργο αγόρασε εισιτήριο…