Του Άγη Βερούτη

Για να ξεκινήσουμε σωστά την σημερινή μας συζήτηση, πρέπει πρώτα να συμφωνήσουμε ότι η Ελλάδα στα τελευταία 6 χρόνια έχει κάνει αλματώδη πρόοδο στα θέματα της στρατιωτικής αποτρεπτικής ισχύος μας έναντι βλέψεων γειτόνων επί κυριαρχικών δικαιωμάτων μας. 

Η αμυντική υπεροπλία της Ελλάδας στην Ανατολική Μεσόγειο με τον παρακάτω συνδυασμό στοχευμένων προμηθειών αλληλοσυνδεδεμένων συστημάτων, μετατρέπει τη χώρα μας σε τουλάχιστον ισοδύναμο συνομιλητή ωμής αμυντικής ισχύος, σε οποιαδήποτε εξέλιξη στην νοτιοανατολική Μεσόγειο. Τελεία. Χωρίς αμφισβητήσεις.

- Από την κεραυνοβόλα παραγγελία και παράδοση γαλλικών μαχητικών Ραφάλ 4.5 γενιάς,
- πλήρως εξοπλισμένων με πυραύλους Meteor και οσονούπω με την αναβάθμιση ELSA, 
- την αναβάθμιση ήδη των περισσότερων ελληνικών F 16 στην γενιά 4.5 Viper, 
- με αρκετούς από τους πιο ικανούς πιλότους σε αναχαιτίσεις και αερομαχίες στον κόσμο. 
- με 20+20 πολεμικά αεροσκάφη 5ης γενιάς F 35 το 2028,
- με εξοπλισμό των υποβρυχίων σειράς 214 με βαρύ οπλισμό, 
- με την τοποθέτηση φράχτη στον Έβρο, 
- με τις επενδύσεις σε drones Ισραηλινής κατασκευής, 
- με προμήθεια συστημάτων jamming ΚΕΝΤΑΥΡΟΣ για εχθρικά drones, 
- με την αναβάθμιση των Leopard, 
- με παραγγελία από 3+1 γαλλικές φρεγάτες-στρατηγεία Μπελαρά, 
- με προμήθεια συστημάτων εκτόξευσης και πολλών εκατοντάδων μονάδων κατευθυνόμενων πυραύλων Spike NLOS τελευταίας γενιάς με ΑΙ, για επίγεια ή θαλάσσια εκτόξευση, αναβαθμίζεται περαιτέρω η δυνατότητα πυραυλικής άμυνας της Ελλάδος στην τελευταία γενιά υλικού.

Τέλος, η μελλοντική διασύνδεση όλων των συστημάτων ραντάρ της χώρας σε ένα αδιαπέραστο δικτυακό πλέγμα επιτήρησης, με την παρεπόμενη σύνδεση των διαθέσιμων πυραυλικών συστημάτων όπως τα χιλιάδες IRIS-T που αναβαθμίζουμε μεταξύ άλλων, σύντομα θα αποτελέσει έναν αδιαπέραστο αντιπυραυλικό / αντιαεροπορικό / αντι-drone θόλο που λέγεται "Ασπίδα του Αχιλλέα”. 

Σαν επιστέγασμα των παραπάνω το Σύμφωνο Αμυντικής συνδρομής με την Γαλλία και τις συνεννοήσεις προσέγγισης με το Ισραήλ στους τομείς της οικονομίας, του εμπορίου και της άμυνας (για το τί ακριβώς έχει συμφωνηθεί με το τελευταίο πίσω από κλειστές πόρτες πιθανόν δεν θα μάθουμε ποτέ, και ορθώς) διασφαλίζεται η αθρόα ροή δορυφορικών δεδομένων από συμμαχικές δυνάμεις σε τυχόν επεισόδια.

Καταλήγει να είναι σχεδόν αδιάφορο αν η απέναντι πλευρά έχει τριπλάσιο ή δεκαπλάσιο στρατό ξηράς, όταν έχει εξασφαλιστεί επί δέκα ότι κανένα εχθρικό αποβατικό σκάφος δεν θα μπορεί να διαπεράσει την παραπάνω πυραυλική ασπίδα της χώρας.

Το ερώτημα, του αν θα θελήσει η χώρα μας ποτέ να ασκήσει αυτή την αμυντική ισχύ προληπτικά, είναι σχεδόν αδιάφορο και δεν επηρεάζει την έκβαση οποιασδήποτε διαπραγμάτευσης ανάμεσα στη χώρα μας και αναθεωρητικούς γείτονες.

Η Ελλάδα μπορεί να αδιαφορήσει χωρίς φόβο για το αν η Τουρκία ενδιαφέρεται να συνθηκολογήσει στα 25% των εθνικών υδάτων μας, αντί για τα 50% που ήθελε ως τώρα, κόντρα στο διεθνές δίκαιο.

Αν κάποιος θα πρέπει να φοβάται με την αμυντική αναβάθμιση που επέβαλε η κυβέρνηση Μητσοτάκη τα τελευταία χρόνια, αυτή πρέπει να είναι η Τουρκία, ή όποιος άλλος σκέφτεται να δημιουργήσει θερμά επεισόδια στην ακτίνα επιβολής της χώρας μας, όπως αυτή θα παγιωθεί με την παραλαβή αμυντικών συστημάτων στους επόμενους λίγους μήνες. 

Ίσως μάλιστα και αυτή να είναι η αιτία, που ξαφνικά οι ανατολικοί μας γείτονες εμφανίζονται διαλλακτικοί στο τί ποσοστό των υδάτων Ελληνικής κυριαρχίας επιβουλεύονται.

Πολύ σωστά επίσης η Ελλάδα, πλέον ως de facto ισχυρή δύναμη της περιοχής, προκαλεί την συνάντηση 5Χ5 (Ελλάδα, Αίγυπτος, Κύπρος, Τουρκία και Λιβύη) ώστε να καθίσουν ήρεμα σε ένα τραπέζι για να ξεκινήσουν να διαπραγματευτούν τις μεταξύ μας ΑΟΖ, όσες  δεν έχουν ακόμα συμφωνηθεί.

Οι αστειότητες, περί δήθεν διαπραγμάτευσης των αδιαπραγμάτευτων 12 μιλίων εθνικής κυριαρχίας στο Αιγαίο, για "να τα βρούμε στα 9 μίλια" αποτελούν μόνο προβοκάτσια από τουρκικής πλευράς για να εκτροχιάσει εκ των προτέρων την συζήτηση της ΑΟΖ, και της ελληνικής αντιπολίτευσης στην πρεμούρα τους να συκοφαντήσουν τη σημερινή κυβέρνηση ακόμη μια φορά.

Η Τουρκία ξέρει ότι αν δεν αποσύρει το casus belli για τα 12 μίλια δεν θα δει SAFE, είτε με βέτο της Ελλάδας, είτε της Γαλλίας, είτε της Κύπρου.

Οι Γερμανοί σύμμαχοι και φίλοι μας, που δυστυχώς δεν φημίζονται διαχρονικά για τις σοφές στρατηγικές επιλογές τους, καλύτερα να επιλέξουν θέση ουδέτερου παρατηρητή σε αυτό το γύρο. Να ακούσουν προσεκτικά την ελληνική προσέγγιση με βάση το διεθνές δίκαιο, όπως οι Γάλλοι και οι Ισραηλινοί, παρά να προσπαθήσουν να ασκήσουν πίεση κόντρα στην UNCLOS II για μια έκβαση που μπορεί μόνο να τους ξαναφέρει προβλήματα εντός της Ευρώπης και του ΝΑΤΟ, και πιθανόν ανακινήσει στην ελληνική κοινή γνώμη, ξανά το θέμα της επιστροφής του δανείου των ελληνικών αποθεμάτων σε χρυσό, που πήρε η Γερμανία από την Ελλάδα με το ζόρι πριν αρκετές δεκαετίες.

Αν χρειάζονται οι γερμανικές αμυντικές βιομηχανίες μια εναλλακτική βιομηχανική βάση χαμηλού κόστους, είναι βέβαιο ότι κάτι μπορεί να συζητήσουμε μαζί τους, για να τους φιλοξενήσουμε στην Ελλάδα με κάποιο προνομιακό, αλλά αξιοπρεπές καθεστώς.

Χωρίς γερμανικές παρεμβάσεις όμως στα εθνικά κυριαρχικά μας δικαιώματα...

agissilaos@gmail.com