Του Κωνσταντίνου Μίχαλου

Οι επιχειρήσεις, με τη συνδρομή της Πολιτείας, καταβάλλουν τα τελευταία χρόνια τεράστια προσπάθεια, με σκοπό την ενίσχυση των εξαγωγών και την προώθηση των ελληνικών προϊόντων σε ολοένα και περισσότερες παγκόσμιες αγορές. Κρίσιμο παράγοντα για την έκβαση αυτής της προσπάθειας, αποτελεί η ποιότητα, η ταχύτητα και το κόστος των υπηρεσιών που παρέχονται από τον  ΟΛΠ και τον ΟΛΘ.
 

Η απόφαση της κυβέρνησης να προχωρήσει σε διαγωνισμό ανάθεσης μέρους –και όχι του συνόλου– των εμπορευματικών σταθμών στον ΟΛΠ και τον ΟΛΘ, στο βαθμό που θα επιτύχει να προσελκύσει σοβαρό και αξιόπιστο επενδυτικό ενδιαφέρον, αναμένεται να βελτιώσει την ποιότητα των παρεχομένων υπηρεσιών προς τις επιχειρήσεις-μέλη του ΕΒΕΑ, αλλά και να συμβάλλει στην αναβάθμιση των λιμένων της χώρας μας τα επόμενα χρόνια. 

Δυστυχώς, η μετάβαση σε αυτό το νέο καθεστώς συναντά τις αντιδράσεις των εργαζομένων, οι οποίοι –παρά το ό,τι δεν θίγονται τα εργασιακά τους δικαιώματα– επιμένουν στο δημόσιο και μονοπωλιακό χαρακτήρα λειτουργίας του ΟΛΠ και του ΟΛΘ. 

Τα λιμάνια της χώρας μας μπορούν και πρέπει να διεκδικήσουν ένα πολύ μεγαλύτερο μερίδιο αγοράς στην εμπορευματική κίνηση διεθνώς, η οποία ειδικά για την περιοχή της Αν. Μεσογείου αναμένεται να τριπλασιασθεί τα επόμενα χρόνια. 

Όλο και περισσότεροι εμπορευματικοί λιμένες διεθνώς προβαίνουν στην μίσθωση ή παραχώρηση υποδομών τους ή δικαιωμάτων ανάπτυξης υποδομών προς εξειδικευμένες εταιρείες διαχείρισης ή διακομιστικές εταιρείες. Σε αρκετές περιπτώσεις δύνανται εντός του ίδιου λιμανιού να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους περισσότεροι από έναν πάροχοι/διαχειριστές λειτουργώντας ανταγωνιστικά μεταξύ τους. 

Η μετατροπή των λιμανιών από service ports (όπου όλες οι φορτοεκφορτωτικές  εργασίες γίνονται από τους λιμενεργάτες του λιμανιού) σε landlord ports (όπου ορισμένες υπηρεσίες προσφέρονται από ιδιωτικές επιχειρήσεις) είναι και αναγκαία και μονόδρομος, αν επιθυμούν να ενισχύσουν την διεθνή ανταγωνιστικότητά τους. 

Σε κάθε περίπτωση, το έντονα ανταγωνιστικό περιβάλλον διαμορφώνεται σε επίπεδο τιμών, σε ταχύτητα και ευελιξία εξυπηρέτησης, στη συνεχώς αυξανόμενη σημασία που έχουν οι σταθμοί μεταφόρτωσης από πλοίο σε πλοίο, σε υπηρεσίες μεταφόρτωσης σε άλλα μέσα (σιδηρόδρομο, οδικά), στην εφαρμογή σύγχρονης τεχνολογίας για αποτελεσματικότερη διαχείριση και, τέλος, στον αυξανόμενο ρόλο των θαλάσσιων μεταφορών διεθνώς σε σχέση με τις επίγειες μεταφορές λόγω του χαμηλότερου κόστους και της μικρότερης περιβαλλοντικής επιβάρυνσης. 

Σύμφωνα, με το μοντέλο αυτό λειτουργούν πολλά λιμάνια και μάλιστα δημόσια στην Ευρώπη, όπως το Ρότερνταμ, το Αμβούργο, η Αμβέρσα, η Γένοβα, η Βαρκελώνη κ.λ.π. Αντιθέτως, το σημερινό μοντέλο που διέπει τα ελληνικά λιμάνια, όπου τα πάντα τα κάνει το κράτος συναντιέται πλέον σπάνια στα λιμάνια της Δυτικής Ευρώπης.

Τα λιμάνια μας, με τη σημερινή τους μορφή, δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις του διεθνούς ανταγωνιστικού περιβάλλοντος και να διασφαλίσουν κυρίαρχη θέση στην Ελλάδα ως πύλη εισαγωγικού – εξαγωγικού δια θαλάσσης εμπορίου.

Είναι, επομένως, φανερό ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να μένει αγκυλωμένη στις ιδεοληψίες και στους δογματισμούς του χθες. Η χώρα μας οφείλει να κοιτάξει μπροστά και να ανταποκριθεί στις συνθήκες, τις ανάγκες και τις ευκαιρίες, όχι μόνο του σήμερα, αλλά και του αύριο.

Το Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο Αθηνών καλεί τους εργαζομένους να αναστείλουν τις απεργιακές κινητοποιήσεις, ώστε αφενός να βοηθήσουν την προσπάθεια των επιχειρήσεων για την αύξηση των ελληνικών εξαγωγών και αφετέρου να μη δημιουργήσουν εμπόδια στον ομαλό εφοδιασμό της εγχώριας αγοράς.

Καλεί, τέλος, την κυβέρνηση να δει θετικά τα όποια θεσμικά αιτήματα των εργαζομένων στον ΟΛΠ και ΟΛΘ και να διασφαλίσει την εύρυθμη λειτουργία των δύο σημαντικών αυτών οργανισμών, με γνώμονα την ανάπτυξη του τόπου.