Του Θοδωρή Γιάνναρου

Το κλίμα που επικρατεί μετά την συνέντευξη Μητσοτάκη είναι, όπως φαίνεται, ότι εξαναγκάστηκε να βγει, προκειμένου να προσπαθήσει να δώσει πειστικές απαντήσεις για όλα αυτά που τελευταία έχουν αναφερθεί για την τραγωδία των Τεμπών - καθόλου εύκολη δουλειά. Ωστόσο, έγινε ορατό, πως ήταν πολύ πιεσμένος και αρκετά πεσμένος - δεν ήταν ο Μητσοτάκης που ξέραμε... Η συνήθως ολίγον αλαζονική και αγέρωχη στάση του απουσίαζαν - δεν ήταν εκεί. 

Φαίνεται, σαν να τα έχασε ολόκληρη η κυβέρνηση από τη μεγαλειώδη συγκέντρωση στο Σύνταγμα για το "Έγκλημα των Τεμπών" και ότι ακολούθησε στη συνέχεια... Κάπως έτσι, το επικοινωνιακό στρατηγείο στην Πειραιώς επέλεξε αυτό που μάλλον αποτελούσε την τελευταία… - την έσχατη λύση… να το πάρει πάνω του ο ίδιος πρωθυπουργός και αναγκαστικά να βγει εκείνος μπροστά…  με όλους τους κινδύνους που ελλόχευαν! Δεν είναι δα και εύκολο για κάποιον  - ειδικά αν πρόκειται για έναν εν ενεργεία πρωθυπουργό, να βγει δημόσια, να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα… αλλά τη στιγμή που όλοι οι υπουργοί είχαν επιλέξει να κρυφτούν, δεν είχε και άλλη επιλογή!

Δεν είναι κάτι καινούριο Για μια ακόμη χρονιά, η κυβέρνηση βρίσκεται αντιμέτωπη με την αρνητική δυναμική της τραγωδίας στα Τέμπη καθώς οι πολίτες ζητούν απαντήσεις για την απώλεια των 57 ανθρώπων και εμφανίζονται πλέον να διεκδικούν την αλήθεια δυναμικά και επίμονα. 

Στον απόηχο των τεραστίων συγκεντρώσεων διαμαρτυρίας, που έλαβαν χώρα σε όλη την Ελλάδα, αλλά και στο εξωτερικό, ο Κυριάκος Μητσοτάκης κλήθηκε ο ίδιος, όσο και αν δεν το ήθελε, για ακόμα μια φορά να βγει μπροστά και να σηκώσει ο ίδιος το βάρος του επικοινωνιακού…  και να βγάλει τα κάστανα από μια φωτιά που αυτή τη φορά ζεματούσε ακόμα και από απόσταση! 

Ο τεράστιος λοιπόν όγκος των πανελλαδικών διαδηλώσεων διαμαρτυρίας και όχι μόνο, καθώς και η ένταση τους μάλλον όπως φαίνεται, αιφνιδίασε τους επιτελείς του Μεγάρου Μαξίμου και τον ίδιο τον πρωθυπουργό, με τους πρώτους απλά να κρύβονται τηρώντας σιγή ιχθύος. Δεν υπάρχει αμφιβολία, πως η τραγωδία των Τεμπών εξακολουθεί να λειτουργεί ως δαμόκλειος σπάθη πάνω από τα κεφάλια των κυβερνώντων, που και πέρυσι δεν είχαν περάσει καλά, λίγο μετά την πρώτη επέτειο της τραγωδίας. 

Φέτος, τα πράγματα είναι αρκετά πιο δύσκολα και πολύπλοκα και ο πρωθυπουργός μαζί με το επιτελείο του μπαίνει αναγκαστικά σε μια κατάσταση όπου πρέπει να διαχειριστεί την κρίση, με την κοινωνία όμως, να στέκεται απέναντί του… να εξακολουθεί να θέτει αμείλικτα ερωτήματα και να αναμένει απαντήσεις, τις οποίες η Πολιτεία είτε το θέλει είτε όχι, στο τέλος, θα αναγκαστεί να δώσει!

Στην πρόσφατη συνέντευξη που έδωσε, οι έξυπνες ερωτήσεις του έμπειρου δημοσιογράφου τον ανάγκασαν, ουσιαστικά να ομολογήσει τα πάντα, αλλά στο τέλος είπε και πως "δεν παραιτείται!"...

Στη συνέντευξη λοιπόν αυτή στον Alpha και στον Αντώνη Σρόιτερ, ο πρωθυπουργός έδωσε… τον εαυτό του και παρ’ όλο που μοίρασε τις όποιες ευθύνες σε όλους, προσπάθησε να βάλει τον εαυτό του στο απυρόβλητο, μολονότι ήταν αυτός που διαβεβαίωνε με απόλυτο τρόπο τα κόμματα του κοινοβουλίου και τους Έλληνες πολίτες πως, η έκρηξη με την πύρινη μπάλα που είχε διάμετρο 100 μέτρα, έγινε…  από τα έλαια των μηχανών, ενώ λίγο αργότερα με μια δικής του έμπνευσης κυβίστηση έριξε το φταίξιμο στον ΟΣΕ, την Πυροσβεστική και τη Hellenic Train - όλοι δηλαδή είχαν μερίδιο ευθύνης εκτός από τον ίδιο. Στη συνέντευξη όμως αυτή, παρέλειψε να αναφέρει το πότε ο ίδιος αντιλήφθηκε, πως όσα δήλωνε πριν από δύο χρόνια, δεν είχαν καμία απολύτως σχέση με την αλήθεια… Θα είχε πραγματικά ενδιαφέρον…

Είναι πολύ στενάχωρο για τους πολίτες, ο άνθρωπος που οι ίδιοι και με μεγάλο μάλιστα ποσοστό επέλεξαν, να αποδεικνύεται, αμετανόητος, ανεπαρκής, φοβισμένος, αλλά κυρίως ηττημένος και να αποκαθηλώνεται…

Δεν είναι δυνατόν πλέον να αποσιωπηθεί πως έγινε συνειδητή χρήση της τεχνικής της χειραγώγησης, υπήρξαν ανάρμοστες δηλώσεις κάποιων πρωτοκλασάτων υπουργών και στελεχών και τώρα αναζητείται τρόπος να αποσειστούν οι ευθύνες που δυστυχώς γι’ αυτούς προέκυψαν.

Είναι αδιανόητο όταν γίνεται μικροπολιτική και χρησιμοποιούνται ανακρίβειες ή ακόμα και ψέμματα προς όφελος της όποιας πολιτικής καριέρας, ακόμη και όταν οι χειρισμοί αυτοί αφορούν σε μια φρικτή τραγωδία που στοίχισε τη ζωή 57 νέων ανθρώπων με όνειρα, που είχαν όλη τη ζωή μπροστά τους!

Θα ρωτήσει κανείς… τι κάνει η αντιπολίτευση και πως χειρίζεται το όλο θέμα. Η απάντηση είναι αποκαρδιωτική: η ανύπαρκτη αντιπολίτευση, στο βωμό της ψηφοθηρίας, εργαλειοποιεί ανερυθρίαστα την τραγωδία των Τεμπών…  προς άγρα πελατών για τα ψηφοδέλτια που θα προκύψουν! Δυστυχώς είναι εντελώς ασόβαρη, για να μπορεί να παίξει κάποιο ρόλο, έστω και μικρό, στην αναζήτηση της αλήθειας…

Η κοινωνία των πολιτών θέτει πλέον ένα ερώτημα: αν δεν γίνονταν όλα αυτά τα ογκώδη συλλαλητήρια σε ολόκληρη την Ελλάδα και σε αρκετές πόλεις του εξωτερικού, θα ομολογούνταν όλα αυτά που ομολογήθηκαν;  

*Ο κ. Θοδωρής Γιάνναρος είναι μοριακός βιολόγος - γενετιστής