Του Θοδωρή Γιάνναρου

Δεν είναι κάτι πέραν του συνηθισμένου, τα τελευταία χρόνια, πως το ΠΑΣΟΚ βρίσκεται σε έντονο αναβρασμό, για την ανάδειξη της νέας του ηγεσίας, με τα βλέμματα όλων να στρέφονται στη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος την Κυριακή 30.06.24, οπότε αναμένουμε και σχετικές ανακοινώσεις επ’ αυτού!

Το μόνο σίγουρο είναι, πως ένα υγιές ΠΑΣΟΚ, μόνο καλό μπορεί να κάνει στη χώρα, ειδικά αν καταφέρει και εξοβελίσει το συνονθύλευμα του ΣΥΡΙΖΑ, πίσω στις ρίζες του, εκεί που ανήκει  -μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας!

Μια δομημένη αντιπολίτευση θα ήταν εξαιρετικά σημαντική για τη χώρα, με κανένα να μην μπορεί πλέον να αλωνίζει ανενόχλητος με τον κομπασμό, την αλαζονεία και τον safe-λαϊκισμό… της μοναδικότητας στον πολιτικό ορίζοντα!

Έτσι λοιπόν εμφανίστηκε κάποια στιγμή από το απόλυτο πουθενά, ο Χάρης Δούκας, ο οποίος εκμεταλευόμενος την δυσαρέσκεια του κόσμου στο πρόσωπο του Κώστα Μπακογιάννη, στις εκλογές για το Δήμο της Αθήνας, κέρδισε… έτσι ξαφνικά και πάλι από το πουθενά! Τώρα μας προέκυψε και ως υποψήφιος…  α λα Κασσελάκη, πρόεδρος του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος…

Από τη άλλη, ο Νίκος Ανδρουλάκης είναι ένας συμπαθής άνθρωπος, αλλά είμαι της άποψης πως έχει ήδη κάψει το όποιο λάδι είχε κουβαλήσει μαζί του. Δυστυχώς γι’ αυτόν, στην πολιτική υπάρχει ένα κομβικό σημείο καμπής, που αν το ξεπεράσεις, ακόμα και χρυσάφι να πιάνεις στα χέρια σου… κάρβουνο θα γίνεται! Ήταν πολύ κακό για το κόμμα που ίδρυσε ο Ανδρέας Παπανδρέου και το έφτασε στο 48%, να έρθει αυτός ο "ελάχιστος” άνθρωπος και με συμπαθητικό αλλά γλυκανάλατο λόγο και ανύπαρκτες ουσιαστικά προθέσεις, να μαγέψει το πλήθος και να εκλεγεί πρόεδρος της παράταξης, απλά για να ψηλώσει λίγο…  καθήμενος στον θρόνο, στα χρώματα της χλωροφύλλης!

Σύμφωνα με πρόσφατες δημοσκοπικές μετρήσεις, 7 στους 10 ψηφοφόρους στο ΠΑΣΟΚ θεωρούν, ότι είναι πλέον υπαρξιακά αναγκαίο, να υπάρξει εκλογή "νέου" προέδρου για την παράταξη, ειδικά μετά και από τα στάσιμα εκλογικά ποσοστά στις πρόσφατες ευρωεκλογές και μάλλον κάπου εκεί εξαϋλώνεται και ο διάττοντας εκ της νήσου Κρήτης, Νίκος Ανδρουλάκης, που μάλλον και πολύ παρέμεινε στην προεδρία! 

Κανένας από αυτούς τους δύο μνηστήρες, ούτε ο φιλόδοξος Παύλος Γερουλάνος, δεν θα μπορούσε να "απειλήσει" την πολιτική κυριαρχία και την μονοκαθεδρία του Κυριάκου Μητσοτάκη και αυτό είναι τόσο εμφανές που δεν χρειάζεται περαιτέρω ανάλυση και συζήτηση! Δυστυχώς όμως γι’ αυτούς, ούτε τον Κασσελάκη δεν θα μπορούσαν να κουνήσουν από τη 2η θέση. Πρόκειται δηλαδή για losers με μεγάλο μεν στόμα, αλλά με ελάχιστη ικανότητα και μηδενικό πολιτικό όγκο!

Κάπου εκεί οι τρεις αυτοί προαλειφόμενοι πρόεδροι του ΠΑΣΟΚ τελειώνουν και οσονούπω θα εμφανιστεί ένας άλλος υποψήφιος Πρόεδρος, που τους περιμένει όλο αυτό το διάστημα στη γωνία, χωρίς να εμφανίζεται! Τους αφήνει να ξεκατινιαστούν και ήρεμος πλέον, χωρίς ουσιαστικά αντίπαλο να διεκδικήσει και να κερδίσει την προεδρία.

Πρόκειται για τον κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο του ΠΑΣΟΚ Μιχάλη Κατρίνη, ο οποίος διετέλεσε και πρόεδρος της Κ.Ο το διάστημα που ο Νίκος Ανδρουλάκης ήταν μόνον ένας απλός ευρωβουλευτής! Τα έχει καταφέρει πολύ καλά όπου βρέθηκε και ήταν ο μόνος που με ευγένεια και ουσία στάθηκε μπροστά από τον Κυριάκο Μητσοτάκη ασκώντας εποικοδομητική κριτική. Πρόκειται όπως φαίνεται, για έναν καθαρόαιμο πολιτικό άνδρα χαμηλών τόνων, που μπορεί να σηκώσει στις πλάτες του το ΠΑΣΟΚ και να διεκδικήσει με καλές προοπτικές τη 2η θέση ώστε να κάνει το κόμμα του αξιωματική αντιπολίτευση! Τον Κυριάκο Μητσοτάκη μάλλον δεν θα χρειαστεί να τον αντιμετωπίσει και να τον νικήσει, μιας και θα νικηθεί μέσα στο ίδιο του το κόμμα  -τη Νέα Δημοκρατία που βράζει..

Ίδωμεν…

* Ο κ. Θοδωρής Γιάνναρος είναι Μοριακός Βιολόγος-Γενετιστής