Του Ηλία Ψυχογιού

Με μεγάλη δυσκολία, ακόμα και όσοι παρατηρούν από κοντά τα τεκταινόμενα στον ΣΥΡΙΖΑ, μπορούν να παρακολουθήσουν τις συνεχείς μεταμορφώσεις και παλινωδίες της νέας ηγετικής ομάδας. 

Είναι δε ακόμα πιο δύσκολο να καταγραφούν με κάποια λογική σειρά αυτές οι μεταμορφώσεις, ώστε να εξαχθεί ένα εύλογο συμπέρασμα για τα αίτια της αποσύνθεσης του κόμματος.

Εντούτοις, αν κάποιος απομακρυνθεί από τις όποιες πολιτικές αιτίες του σπαραγμού και εστιάσει στα κεντρικά πρόσωπα γύρω από τον νέο πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ, ίσως είναι ευκολότερο να εξάγει ορισμένα συμπεράσματα, τα οποία όμως έχουν κυρίως προσωπικά και λιγότερο πολιτικά ή ιδεολογικά χαρακτηριστικά.

Η περίπτωση Πολάκη

Από το "Ο ΣΥΡΙΖΑ με Υπουργό Οικονομικών τον Ευκλείδη Τσακαλώτο είχε αφήσει 37 δισ. στα ταμεία το 2019, και τότε η οικονομία ήταν μικρότερη από σήμερα", το οποίο ανέφερε ο κ. Κασσελάκης στον Economist, στο "Πιο μνημονιακή απόφαση δεν έχει γίνει από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ από το μαξιλάρι του κ. Τσακαλώτου", χρειάστηκαν μόνο μερικές μέρες και μερικές αποχωρήσεις: του Ευκλείδη Τσακαλώτου, της Πέτης Πέρκα, του Γιώργου Σταθάκη και του Νίκου Φίλη από το κόμμα. 

Αν αναλογιστεί βέβαια κάποιος "ποιος άλλος είχε κατηγορήσει τον Ευκλείδη Τσακαλώτο για το "μαξιλάρι;", θα βρει εύκολα την απάντηση: Ο Παύλος Πολάκης.

O ίδιος Παύλος Πολάκης, ο οποίος κινδύνεψε να βρεθεί εκτός ΣΥΡΙΖΑ πριν από λίγους μήνες επειδή ουσιαστικά "εκβίαζε" το κόμμα για υποψηφιότητα φίλου του.

Ο ίδιος Παύλος Πολάκης, ο οποίος εν μέσω πανδημίας, με τον τρόπο του, κατάφερε να συνδέσει στα μάτια του κόσμου τον ΣΥΡΙΖΑ με τους αντιεμβολιαστές, αναγκάζοντας τον ίδιο τον Τσίπρα να "μεταφράζει" και να εξωραΐζει τα λεγόμενα τού βουλευτή του. 

Επειδή λοιπόν ο Παύλος, ως "αψύς κρητικός", δεν ξεχνά, μάλλον "κρατάει μανιάτικο" στον Τσίπρα το γεγονός ότι προσπάθησε να τον διώξει από το κόμμα. Και τον υπερασπίστηκε ο Νίκος Φίλης… 
Πού να ήξερε και αυτός!

Συνεπώς, το ζήτημα για τον Πολάκη είναι προσωπικό.

Η περίπτωση Παππά

Ο πρώτος που έσπευσε να στηρίξει τον Στέφανο Κασσελάκη στον δεύτερο γύρο των εσωκομματικών εκλογών του ΣΥΡΙΖΑ ήταν ο Νίκος Παππάς.

Ο ίδιος Νίκος Παππάς, ο οποίος με το νομοσχέδιο για τις τηλεοπτικές άδειες (13-0, μην ξεχνιόμαστε), έφτασε να ξυπνήσει ο ΣΥΡΙΖΑ στον ελληνικό λαό όλες τις μνήμες αντιδημοκρατικότητας τις οποίες βίωσε η πατρίδα μας στο παρελθόν.

Ο ίδιος Νίκος Παππάς, ο οποίος, μαζί με τον Παύλο Πολάκη, με οξείες αναφορές σε "πετσωμένα" κανάλια και "πετσωμένες" δημοσκοπήσεις, διατεινόμενοι ταυτόχρονα ότι "η ανατροπή Μητσοτάκη είναι κοντά", παρέσυραν και τον Αλέξη Τσίπρα σε αντίστοιχες εκτός τόπου και χρόνου τοποθετήσεις. Και το κοντέρ στις εκλογές έγραψε 40,56% - 17,83%!

Ο ίδιος Νίκος Παππάς, ο οποίος μετά την καταδίκη του για τις τηλεοπτικές άδειες, δεν προσπάθησε καν να διευκολύνει τον Αλέξη Τσίπρα με το να αποχωρήσει από το κόμμα. 

Συνεπώς, το ζήτημα, και για τον Νίκο Παππά, είναι προσωπικό.

Η περίπτωση Τζάκρη

Αν αναζητήσει κάποιος έναν τουλάχιστον βουλευτή (άντρα ή γυναίκα), ο οποίος έχει ψηφίσει όλα τα μνημόνια, δεν μπορεί παρά να πέσει πάνω στο όνομα της κας Θεοδώρας Τζάκρη. 

Η κ. Τζάκρη, η οποία μετακόμισε στον ΣΥΡΙΖΑ φέροντας μαζί και την έδρα της από το ΠΑΣΟΚ, ποτέ δεν αντιμετωπίστηκε ως "σαρξ εκ της σαρκός" του κόμματος, ειδικά από την παλιά, "σκληρή φρουρά". 

Γι’ αυτό και η επίθεσή της προς τα ιστορικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και το κάλεσμά της προς τον νέο πρόεδρο για ανηλεείς διαγραφές, μάλλον δεν προξένησε ιδιαίτερη απορία αναφορικά με την προέλευση των αιτίων.

Στην προσπάθειά της δε να γίνει αποδεκτή από το εσωτερικό του κόμματος, ειδικά την περίοδο 2019-2023, πραγματοποιούσε μία άκριτα επιθετική, λαϊκίστικη αντιπολίτευση στην κυβέρνηση με, συχνά, αντιφατική επιχειρηματολογία και χωρίς επαρκή τεκμηρίωση. Μνημειώδης άλλωστε έχει μείνει η απάντηση του Άδωνι Γεωργιάδη προς την κα Τζάκρη πριν από λίγα χρόνια για την Pitsos και τη Siemens, αλλά και οι τηλεοπτικές της αναμετρήσεις με τον νυν Υφυπουργό Ψηφιακής Διακυβέρνησης,Κ ωνσταντίνο Κυρανάκη.

Το αποτέλεσμα ήταν η αντιπολίτευση της κας Τζάκρη να γίνεται συχνά αντικείμενο σάτιρας από την γνωστή "Ομάδα Αλήθειας", γεγονός το οποίο προκαλούσε δυσαρέσκεια στην τότε ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς μεταφραζόταν ως προβολή αναξιοπιστίας του κόμματος προς την κοινωνία. 

Συνεπώς, το ζήτημα, και για την Θεοδώρα Τζάκρη, είναι προσωπικό. 

Συμπερασματικά, ο εμφύλιος "σπαραγμός" στον ΣΥΡΙΖΑ δεν οφείλεται τόσο σε πολιτικά αίτια, αυτά αντιμετωπίζονται εύκολα εάν υπάρχει προοπτική εξουσίας και κυβερνητικής καρέκλας, αλλά σχεδόν ακέραια στα προσωπικά ζητήματα που έχει η σημερινή ηγετική ομάδα, όχι τόσο με τους απομακρυνθέντες, όσο με τον ίδιο τον Αλέξη Τσίπρα. 

Επειδή λοιπόν δεν μπορούν να επιτεθούν στον ίδιο, γιατί η βάση του κόμματος αναγνωρίζει σε αυτόν χαρακτηριστικά ιδρυτή, οι μέρες κυλούν γοργά και η αποδόμηση της κυβερνητικής περιόδου του ΣΥΡΙΖΑ από τον Στέφανο Κασσελάκη ακόμα πιο γοργά. Και ο Αλέξης Τσίπρας, ως παλαιός "παίκτης" στην αριστερά, αναγνωρίζει τα σημάδια καλύτερα από όλους. Ίσως μάλιστα και να τα αναλύει μαζί με παλιούς του συντρόφους σε ταβερνάκια της Νέας Σμύρνης...

Θα πρέπει όμως, οι σημερινοί ομοτράπεζοι του κ. Κασσελάκη να θυμούνται ότι υπήρξαν και οι ίδιοι υπουργοί του ΣΥΡΙΖΑ και όταν ο νέος πρόεδρος ολοκληρώσει το "ξεσκόνισμα", ίσως να ξεκινήσει και "το καθάρισμα της αποθήκης"…

Τώρα, αν όλα αυτά είναι τμήμα ενός ευρύτερου σχεδίου του ίδιου του Αλέξη Τσίπρα για επαναφορά του ως "σωτήρα" στον ΣΥΡΙΖΑ, παρότι δύσκολη παράμετρος, δεν μπορεί παρά να εισέλθει θριαμβευτικά στην εξίσωση. 
Εάν επιβεβαιωθεί, ο Τσίπρας θα πάρει παράσημο στρατηγικής, εάν όχι, θα έχει τη μοίρα του Αλαβάνου.

* Ο Ηλίας Ψυχογιός σπούδασε Διοίκηση Επιχειρήσεων στο ΤΕΙ Πειραιά, Τεχνολογία της Πληροφορίας & Web Technology στο Πανεπιστήμιο του Paisley (Σκωτία) και Τεχνολογίες Έξυπνων Πόλεων & ΙοΤ στο Πανεπιστήμιο Πειραιά. Έχει εργαστεί σε εταιρείες του τουρισμού, της πληροφορικής και των χρηματοοικονομικών υπηρεσιών σε Ελλάδα και Λουξεμβούργο.