Του Ηλία Ψυχογιού

Ακόμα και οι πλέον άσπονδοι φίλοι του δεν μπορούν παρά να τού αναγνωρίσουν ότι κάνει φιλότιμες προσπάθειες να ανασυγκροτήσει το ΠΑΣΟΚ και να το επαναφέρει στη θέση μιας αξιόπιστης κυβερνητικής δύναμης. 

Ο Νίκος Ανδρουλάκης ανέλαβε το Κίνημα διαδεχόμενος την αείμνηστη Φώφη Γεννηματά, με μονοψήφια μεν εκλογικά ποσοστά, αλλά και με βαριά ιστορική παρακαταθήκη, αφού υπό την ηγεσία Βενιζέλου κράτησε τη χώρα στην ευρωζώνη και στο ευρώ. 

Παρότι λοιπόν, μέχρι τώρα τουλάχιστον, δεν διαφαίνεται πως έχει το πολιτικό μέγεθος του Βενιζέλου ή τη μετριοπάθεια της Γεννηματά, κατάφερε μέσα από πολιτικές και εκλογικές συμπληγάδες όχι μόνο να κρατήσει το Κίνημα όρθιο, αλλά να ξεπεράσει εκλογικά, για πρώτη φορά μετά το 2012, το 10%. 

Στα αρνητικά που τού καταλογίζονται από τα δεξιά του είναι η πολιτική ριζοσπαστικοποίηση αριστερής κατεύθυνσης και ο, συχνά, συριζαϊκού ύφους αντιπολιτευτικός λόγος. 

Τού πιστώνεται φυσικά ότι προώθησε νέα στελέχη στην "πρώτη γραμμή", τα οποία δείχνουν να "τραβάνε", ταυτόχρονα όμως, κυρίως πάλι από τη δεξιά του πτέρυγα, τού καταλογίζεται μια μονοθεματική αντιπολίτευση με αντικείμενο το θέμα των υποκλοπών.  

Σε αυτό το σημείο λοιπόν, ίσως θα έπρεπε και ο ίδιος να αναλογιστεί γιατί στις δημοσκοπήσεις οι πολίτες θεωρούν, στην πλειοψηφία τους, το συγκεκριμένο θέμα σχετικά ασήμαντο. Όχι τώρα, αλλά από την πρώτη στιγμή που "έσκασε" στην επικαιρότητα.  

Μήπως γιατί δεν έγινε παρακολούθηση του ίδιου; 
Έγινε.  

Μήπως γιατί ο ίδιος ο πρωθυπουργός δεν δήλωσε ότι η παρακολούθηση του προέδρου του ΠΑΣΟΚ ήταν λάθος; 
Το δήλωσε. 

Μήπως γιατί δεν κλήθηκε ο ίδιος να ενημερωθεί για τον λόγο της παρακολούθησης; 
Κλήθηκε. 

Η αλήθεια είναι ότι οι περισσότεροι πολίτες, παρά τις όποιες αμφιβολίες ή αρρυθμίες, έχουν εμπιστοσύνη στο σύστημα απονομής δικαιοσύνης της χώρας και καλώς έχουν. 
Αναφορικά με τις υπηρεσίες ασφαλείας, ειδικά μετά τα γεγονότα του Έβρου το 2020 και την έγκαιρη αποτροπή της χειραγωγούμενης από τον Ερντογάν εισβολής, η εμπιστοσύνη προς αυτές αυξήθηκε. 

Συνεπώς, και για την παρακολούθηση του Νίκου Ανδρουλάκη, η πλειοψηφία των πολιτών θεωρεί πλέον ότι αφού δόθηκε η εντολή από τον αρμόδιο εισαγγελέα και από τους υπηρεσιακούς παράγοντες, καλώς έγινε η παρακολούθηση. 

Διευκρίνιση: Παρακολούθηση δεν σημαίνει ενοχή. Ακριβώς όπως και μήνυση δεν σημαίνει αυτοδικαίως ότι αυτός που μηνύεται είναι υπαίτιος.


Μετά από όλη αυτή τη διαδρομή όμως, ο κ. Ανδρουλάκης θα πρέπει να αποφασίσει για την πορεία του ΠΑΣΟΚ και την πολιτική του κατεύθυνση. 
Οι "διασταυρώσεις" πολλές. 
Και οι "προσκλήσεις" επίσης. 

Από τον Χρήστο Σπίρτζη που καλεί σε κοινή κάθοδο ΠΑΣΟΚ- ΣΥΡΙΖΑ στις προσεχείς ευρωεκλογές έως τον νέο δήμαρχο Αθηναίων και την αποδοχή στήριξης από τον ΣΥΡΙΖΑ, που δείχνει ότι οι φιλοδοξίες του ίσως να μην περιορίζονται στο Μέγαρο της πλατείας Κοτζιά. 

Ταυτόχρονα, πρώην και νυν στελέχη που βίωσαν το ανελέητο κυνηγητό από τον ΣΥΡΙΖΑ κατά την περίοδο της διακυβέρνησής του, όπως ο Ευάγγελος Βενιζέλος και ο Ανδρέας Λοβέρδος, πόσο ανεκτικά μπορεί να παραμείνουν σε μια τέτοια προσέγγιση; 

Και αν ο Λοβέρδος θεωρείται πλέον "ξένο σώμα" στο κίνημα, ο Βενιζέλος έχει επιρροή τέτοια, η οποία μόνο αμελητέα δεν είναι. 

Η κυρίως αντίδραση όμως θα προέλθει από τα μεσαία και κατώτερα στελέχη και τους ψηφοφόρους της περιόδου 2012 - 2019. 

Πόσον καιρό άραγε όλοι αυτοί οι άνθρωποι θα ανεχθούν οι υβριστές τους να μετονομαστούν σε "συντρόφους". 

Πολύ φοβάμαι πως οι συγκεκριμένοι αισθάνονται πιο άνετα με τον Άδωνι (ο οποίος πάντα αναγνωρίζει την "πλάτη" που έβαλε το ΠΑΣΟΚ για την παραμονή της χώρας στην ΕΕ), παρά με την Τζάκρη, τον Ζαχαριάδη και τον Παππά. 

Επιπλέον, οι άνθρωποι αυτοί διατηρούν μια ιδιαίτερη πολιτική αξιοπρέπεια, την προσβολή της οποίας ίσως θα πρέπει να υπολογίζει λίγο περισσότερο ο κ. Ανδρουλάκης. 

Η περίοδος του πολιτικού δονκιχωτισμού ολοκληρώθηκε στις τελευταίας εκλογές. 

Προφανώς λοιπόν καλείται πλέον να αποφασίσει ποιον και τι θα κρατήσει και ποιον και τι θα αφήσει. 

Εάν καθυστερήσει να προχωρήσει σε μία επιλογή, σύντομα δεν θα έχει καμία εκ των δύο. 

Στο χέρι του είναι να σταθεροποιήσει το βήμα του προς την πολιτική "ανάσταση" του ΠΑΣΟΚ (και τη δική του κυριαρχία μέσα στο κόμμα), στο χέρι του και να το αφήσει μετέωρο δίνοντας έτσι στον ΣΥΡΙΖΑ το "φιλί της ζωής".

* Ο Ηλίας Ψυχογιός σπούδασε Διοίκηση Επιχειρήσεων στο ΤΕΙ Πειραιά, Τεχνολογία της Πληροφορίας & Web Technology στο Πανεπιστήμιο του Paisley (Σκωτία) και Τεχνολογίες Έξυπνων Πόλεων & ΙοΤ στο Πανεπιστήμιο Πειραιά. Έχει εργαστεί σε εταιρείες του τουρισμού, της πληροφορικής και των χρηματοοικονομικών υπηρεσιών σε Ελλάδα και Λουξεμβούργο.