Του Θοδωρή Γιάνναρου

Όλες οι δυστυχίες του κόσμου οφείλονται, όπως διαφαίνεται,  στο γεγονός ότι οι πολίτες δείχνουν υπερβολικά καλή γνώμη για κάποιους που δεν το αξίζουν…  και αυτοί, τους οποίους οι πολίτες εξιδανίκευσαν… ποτέ δεν κατάφεραν να ανταποκριθούν στις προσδοκίες εκείνων που τους εμπιστεύθηκαν.

Τελικά, τίποτα δεν είναι πιο πικρό από το να νοσταλγείς τον τόπο σου, ζώντας στον τόπο σου… Εκεί κάπου μας έχουν καταντήσει… Κάπως έτσι, οι πολίτες αισθάνονται απογοητευμένοι και προδομένοι, με την απογοήτευση να αποτελεί ένα είδος χρεοκοπίας… Χρεοκοπίας επειδή ξοδεύτηκαν πολλά σε ελπίδες και προσδοκίες… χωρίς τελικά να υπάρχει κάποιο ουσιαστικό αντίκρυσμα.

Για να έρθουμε όμως στο περίεργο και απρόβλεπτο σήμερα, με τις αυτοδιοικητικές εκλογές να απέχουν μόλις μια ανάσα δρόμο.  Είναι περίεργες και απρόβλεπτες, γιατί ο κόσμος έγινε περίεργος, απρόβλεπτος και συνάμα αρκετά θυμωμένος… και υπάρχουν πολλοί τρόποι και μέθοδοι για να εκδηλωθούν αυτά τα συναισθήματα. 

Τώρα που τελείωσε ο κύκλος των εθνικών εκλογών με αδιαμφισβήτητο νικητή τη Νέα Δημοκρατία και τον ΣΥΡΙΖΑ από την άλλη…  ισοπεδωμένο, να δούμε λίγο τις ιδιαιτερότητες, τις ευκαιρίες και τα προβλήματα αυτών των αυτοδιοικητικών εκλογών που έφτασαν στο κατώφλι μας.

Η αλήθεια είναι, πως αν και οι αυτοδιοικητικές εκλογές θεωρούνται εκλογές δεύτερης κατηγορίας, εν τούτοις συνιστούν ξεκάθαρα το μήνυμα που οι πολίτες στέλνουν και με το οποίο εκφράζουν τα πολιτικά τους συναισθήματα. Οι ψηφοφόροι, δυνητικά, μπορούν να χρησιμοποιήσουν τις εκλογές δεύτερης κατηγορίας ως ευκαιρία, να εκφράσουν τη δυσαρέσκειά τους προς την κεντρική κυβέρνηση ή να στείλουν ψήφο διαμαρτυρίας, χωρίς απαραίτητα να σκοπεύουν στο να την αλλάξουν  -απλά προειδοποιούν μέσω αρνητικής ψήφου ή αποχής από τη διαδικασία των εκλογών…

Μια ενδεχόμενη μεγάλη αποχή της τάξεως του +/-50% στις επερχόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές, θα αποτελούσε το πρώτο συντεταγμένο μήνυμα των πολιτών προς το πολιτικό σύστημα, που θα σήμαινε, πως ένα πολύ μεγάλο τμήμα εκείνων που δικαιούνται να ψηφίσουν, απέχουν από την ψηφοφορία για πολλούς και διαφόρους λόγους, ο σπουδαιότερος εκ των οποίων που ο μισός πληθυσμός της Ελλάδος δεν έχει πολιτική εκπροσώπηση είναι ότι κανένα πολιτικό κόμμα δεν τον εκφράζει και δεν τον εκπροσωπεί. Δυστυχώς, στο πολιτικό μας σύστημα δεν υπάρχει κάποιος ευαίσθητος δέκτης που να ακούει τα αιτήματα, τους πόθους και τις προσδοκίες των μισών Ελλήνων και να τους εκπροσωπεί ή μήπως το εκλογικό σύστημα χρησιμοποιεί κρυφές μεθόδους βάσει των οποίων, αυτού του είδους οι ψηφοφόροι δεν είναι αρεστοί και παραμερίζονται; 

Μένει να δούμε τι θα συμβεί στις αυτοδιοικητικές εκλογές, που θα αποτελέσουν την πρώτη προειδοποίηση, με τη δεύτερη να αναμένεται στις ευρωεκλογές. Το μόνο σίγουρο είναι πως η κυβέρνηση πρέπει να δείξει μεγαλύτερη ενσυναίσθηση και να προχωρήσει σε δραστικές, διορθωτικές ενέργειες, με πρώτη, την ενεργοποίηση της αξιοκρατίας που δυστυχώς για διάφορους προσωπικούς λόγους της κεφαλής… έχει μπει σε αραχνιασμένα συρτάρια που έχουν κλειδωθεί, με το κλειδί να έχει πεταχτεί σε κάποια πολιτική χωματερή.

Ούτως ή άλλως και για όλους εμάς, η απελπισία που πλανάται δίπλα και γύρω μας, είναι μάλλον η τιμή που πρέπει να πληρώσουμε μιας και επιμέναμε σε ουτοπικούς στόχους, γαρνιρισμένους με φρούδες ελπίδες, οι οποίες ήταν προϊόν πολλών υποσχέσεων χωρίς αντίκρυσμα που μας δόθηκαν και εμείς απλά, το φάγαμε το παραμύθι…