00:03 31/03
Η βεβαιότητα της κρατικής αποτυχίας
Στην, καλά κρατούσα, Ελληνική Σοβιετία το κάθε "Δημόσιο" που είναι απλά κρατικό τελεί υπό καθεστώς πλήρους ασυλίας.
Ο κ. Εισαγγελεύς του Α.Π. παράγγειλε στον Προϊστάμενο της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Αθηνών Α. Ελεθευριάνο τη διενέργεια κατεπείγουσας προκαταρκτικής εξέτασης για την άμεση διερεύνηση του δημοσιεύματος της εφημερίδας "Το Βήμα" που αφορά διαλόγους και επαφές μεταξύ "νονών της νύκτας" και υψηλόβαθμων στελεχών της ΕΛ.ΑΣ. και για την τυχόν διάπραξη αξιόποινων πράξεων από συγκεκριμένα πρόσωπα και λόγω της σοβαρότητας της υπόθεσης να ανατεθεί αυτή σε δύο εισαγγελείς (τακτικό και επίκουρο) προκειμένου να ολοκληρωθεί το συντομότερο δυνατόν.
Σύμφωνα με το δημοσίευμα οι συνομιλίες αυτές αποκαλυφτήκαν σε εφαρμογές κινητών τηλεφώνων δολοφονηθέντων με συμβόλαια θανάτου. Τα τελευταία χρόνια διαπράχτηκε μια σειρά δολοφονιών ατόμων του υπόκοσμου ή συνεργαζόμενων με αυτόν, πιθανόν από εισαγόμενους εκτελεστές, που δεν έχουν διευκρινιστεί, και που αποτελεί ξεκαθάρισμα λογαριασμών μεταξύ των μελών του με προφανή σκοπό την κυριαρχία στη σκοτεινή αυτή πλευρά της κοινωνίας, που διαθέτει άφθονο μαύρο χρήμα κυρίως από ναρκωτικά, λαθρεμπόριο πετρελαίου και τσιγάρων, με το οποίο εξαγοράζει συνειδήσεις και αποκτά χρήσιμες διασυνδέσεις.
Σαφώς η Αστυνομία πρέπει να γνωρίζει σχεδόν τα πάντα για τον υπόκοσμο (ντόπια και αλλοδαπή Μαφία), δεν μπορεί όμως ίσως από εγγενείς δυσχέρειες να συλλέξει αρκετά αποδεικτικά στοιχεία, ώστε να τεκμηριώσει την ενοχή για συγκεκριμένες κακουργηματικές πράξεις και μάλιστα για εντολές δολοφονίας, που δόθηκαν από μεγάλα πρόσωπα του υποκόσμου και όπως φημολογείται ακόμα και μέσα από τις φυλακές.
Το πρόβλημα ξεκινά από τη μη σύλληψη ή τουλάχιστον από τη μη ταυτοποίηση του εκτελεστή της δολοφονίας για να μπορέσει η Αστυνομία να τον συνδέσει με τον ηθικό αυτουργό της πράξης, που έδωσε την εντολή δολοφονίας. Κατά πάσα πιθανότητα οι εκτελεστές, είναι διεθνείς δολοφόνοι, που αναχωρούν αμέσως μετά την πράξη από τη χώρα.
Κατά την ουτοπική γνώμη μου αντί σε κάθε δολοφονία η Αστυνομία να προσπαθεί να ανακαλύψει τον δολοφόνο, θα έπρεπε να εκκαθαρίσει προληπτικά το θολό τοπίο μέσα στο οποίο ο υπόκοσμος δρα, πλουτίζει, εκμεταλλεύεται τις αδυναμίες του συστήματος μέσω των καταλλήλων διασυνδέσεων σε πολλά επίπεδα και παραμένει ατιμώρητος.
Πιστεύω, ότι η παρούσα έρευνα είναι μια ευκαιρία να ξεκαθαρίσει το συγκεκριμένο τμήμα του θολού τοπίου, που θα προκύψει από την αξιοποίηση των τηλεφωνικών συνομιλιών. Αυτό όμως απαιτεί ταχύτατη διεξαγωγή της έρευνας, άμεση παραπομπή των υπαιτίων στο δικαστήριο και διεξαγωγή της δίκης χωρίς τις συνήθεις αναβολές της δίκης λόγω κωλύματος δικηγόρου ή πέρατος ωραρίου, όχι μόνο για την εξουδετέρωση συγκεκριμένων κυκλωμάτων, αλλά με τη δημοσιότητα που θα δοθεί ως παράδειγμα για τη γενική πρόληψη της αποτροπής τέλεσης ποινικών και πειθαρχικών παρομοίων αδικημάτων.
Πριν δύο χρόνια περίπου ο τότε υπουργός Προστασίας του Πολίτη παρέδωσε στον τότε Εισαγγελέα του Α.Π. φάκελο-μελέτη στον οποίον περιγράφεται η βαριά εγκληματικότητα της χώρας και ζήτησε τη συνεργασία της Εισαγγελικής Αρχής, αντί να ενεργήσει η Αστυνομία από μόνη της για την εκκαθάριση του άγους. Η κίνηση αυτή αποδεικνύει, ότι για το δύσκολο αυτό έργο υπάρχουν, όχι μόνο εγγενείς δυσχέρειες από ενδεχόμενη ανάμειξη αστυνομικών σύμφωνα με σαφείς καταγγελίες, αλλά διαφόρων μορφών διαπλοκές και παρεμβάσεις από εξωθεσμικούς και μη παράγοντες και ότι η διεκπεραίωση του έργου υπερβαίνει τις δυνατότητες της Αστυνομίας.
Στον ίδιο φάκελο υπήρχαν επίσης 200 περιπτώσεις για υποθέσεις, που εκκρεμούν στα δικαστήρια, για τις οποίες φαίνεται ότι υπάρχουν βάσει αξιόπιστων στοιχείων ερωτηματικά για τη διαδικαστική πορεία τους, για τις οποίες ο τότε Εισαγγελεύς Α.Π. ανέθεσε σε Αντ/λέα Α.Π. τη διερεύνηση και τον συντονισμό της όλης έρευνας από τα αρμόδια όργανα.
Έκτοτε έχουν περάσει σχεδόν δύο χρόνια και δεν υπάρχουν επίσημες και μη πληροφορίες αν διεξάγεται έρευνα, πού βρίσκεται και τι έχει αποδώσει μέχρι τώρα με την επιφύλαξη πάντοτε της προστασίας των προσωπικών δεδομένων.
Φυσικά, δεν ελπίζω να έχουν εξεταστεί και οι 200 περιπτώσεις, αλλά τουλάχιστον για τις πιο κραυγαλέες, για τις οποίες έχει δοθεί δημοσιότητα έπρεπε να έχει ήδη αρχίσει η διαδικασία της κάθαρσης, η οποία κατά το ποινικό και πειθαρχικό σκέλος πρέπει να ολοκληρώνεται τάχιστα και όχι με επιτυχείς χειρισμούς των ενδιαφερόμενων να εξατμίζεται η όλη προσπάθεια σε πολύχρονες και δαιδαλώδεις διαδικασίες.
Πιστεύω, ότι η παρούσα περίπτωση είναι μια ευκαιρία να διορθωθούν κάποια κακώς κείμενα και κακές πρακτικές σε θεσμικές λειτουργίες της Πολιτείας, για να λειτουργήσει πιο αξιόπιστα το Κράτος Δικαίου και να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη των πολιτών στους θεσμούς.
* Ο Λέανδρος Τ. Ρακιντζής είναι Αρεοπαγίτης ε.τ.