Του Μελέτη Ρεντούμη

Η πανδημία που έχει ξεσπάσει παγκόσμια λόγω της νόσου του κορονοϊού, πέρα από τις τραγικές υγειονομικές επιπτώσεις και τα χιλιάδες θύματα παγκοσμίως, αλλά και τη συνεπαγόμενη οικονομική κρίση λόγω της σημαντικής πτώσης της ζήτησης και της παραγωγής, έχει αναδείξει μία νέα κοινωνική πραγματικότητα όσον αφορά τους πρωταγωνιστές αυτής της κρίσης.

Πρόκειται για τους γιατρούς, τους νοσηλευτές, αλλά και τους πάσης φύσεως επαγγελματίες υγείας, που έχουν στην κυριολεξία ριχθεί στη μάχη ανάσχεσης της εξάπλωσης της νόσου.

Επίσης βασικοί συντελεστές στην εξέλιξη της ανεύρεσης θεραπείας, είναι οι ερευνητές και επιδημιολόγοι σχεδόν σε όλα τα κράτη που συμμετέχουν και συνεργάζονται σε πειραματικό και κλινικό επίπεδο.

Είναι γεγονός ότι όλο αυτό το διάστημα διενεργείται ταυτόχρονα πρωτότυπη έρευνα, πειραματική διαδικασία, επαλήθευση των ανακαλύψεων, καθώς και κλινικές δοκιμές σε ανθρώπους, ώστε να επισπεύσει τόσο μία αποτελεσματική θεραπεία, όσο και το πολυπόθητο εμβόλιο.

Όλα τα παραπάνω και με οδηγό αυτή την περίοδο τον τομέα της υγείας και των δημοσίων συστημάτων περίθαλψης, δημιουργούν μία νέα κοινωνική πραγματικότητα που δεν είναι άλλη από την κοινωνία της γνώσης, της εξειδίκευσης και της προσφοράς.

Πρόκειται σαφώς για μια στροφή στο παγκόσμιο πρότυπο που επικρατεί τουλάχιστον τα τελευταία 30 χρόνια ευημερίας στη χώρα μας και τον δυτικό κόσμο, που έδινε έμφαση στο εύκολο κέρδος στην ήσσονα προσπάθεια, στην ημιμάθεια και στην αναγνωρισιμότητα.

Πλέον η καταιγίδα της πανδημίας, έφερε στο προσκήνιο όλους τους αφανείς ήρωες που ενώ οι περισσότεροι τους γνώριζαν, το ίδιο το σύστημα τους αγνοούσε μέσα από μια λογική ευημερούσας αφθονίας, που δεν έχει χρόνο για αναλύσεις εξειδικεύσεις και ενδιαφέρον για την επιστήμη.

Η νέα τάση που δείχνει να διαμορφώνεται, ενδεχομένως να είναι και η μόνη πραγματικά θετική εξέλιξη από αυτή την πρωτοφανή κρίση, διότι μέσα από τις λάθος επιλογές, οι κοινωνίες ωρίμασαν με τον δικό τους ρυθμό, με αποτέλεσμα να είναι έτοιμες να δώσουν περισσότερο χώρο και χρόνο στους ανθρώπους της γνώσης και της ανιδιοτελούς προσφοράς στον συνάνθρωπο, παραμερίζοντας τις επιδιώξεις για μόνιμο και θετικό κέρδος.

Η παγκοσμιοποίηση και οι διεθνείς συσχετισμοί αναμένεται να μεταβληθούν σημαντικά, με αποτέλεσμα τα κράτη που θα επιχειρήσουν με μεγαλύτερη ένταση και αποφασιστικότητα να επενδύσουν στην γνώση, στην παιδεία και στην καλλιέργεια, θα έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο στις εξελίξεις της νέας εποχής.

Ακόμη μπορεί να βρισκόμαστε στην αρχή του δρόμου, όμως το φαινόμενο του ιού που βιώνουμε παγκόσμια, μπορεί τελικά να προκαλέσει μια ριζική αναδιάρθρωση των ανθρώπινων σχέσεων και κοινωνιών, με έμφαση στην δημιουργία νέας γνώσης που υπερασπίζεται με τρόπο μεθοδικό και συντεταγμένο τις ανθρώπινες αξίες.

* Ο κ. Μελέτης Ρεντούμης είναι οικονομολόγος τραπεζικός