Του Ανδρέα Ζαμπούκα 

Ο Τσίπρας έχει τελειώσει πια για τους Ευρωπαίους. Κατά πάσα πιθανότητα έχει τελειώσει και για το ελληνικό πολιτικό σύστημα. Όχι γιατί φτάσαμε στο σημείο της πολιτικής του εξόντωσης, αλλά γιατί  δεν υπάρχει πλέον δυνατότητα συνεννόησης. Ο μόνος λόγος που ακόμα διατηρείται στην εξουσία είναι για να προλάβει να διασώσει τη χώρα. 

Είναι φανερό ότι ολόκληρη η πορεία του ΣΥΡΙΖΑ προς την εξουσία, ήταν προκαθορισμένη να αποτύχει. Η μόνη ελπίδα  ήταν να μετατραπεί  σε ένα σοσιαλδημοκρατικό κόμμα για να μπορέσει να διοικήσει τον τόπο, δικαιώνοντας την επιλογή των ψηφοφόρων του. Γιατί είχε την ευκαιρία, αφού εμπεδώσει ένα πανίσχυρο αίσθημα δικαιοσύνης στο εσωτερικό (φορολογικό σύστημα, μείωση των δαπανών του δημοσίου, πρόνοια για τους πραγματικά αδύναμους, συναίνεση στον πολιτικό λόγο), να προχωρήσει σε μία δυναμική διεκδίκηση νέας συμφωνίας με τους δανειστές, με στόχο την ανάπτυξη της κοινωνίας. 

Πως θα το έκανε αυτό; Mόνο με έναν τρόπο: Αν είχε τα κότσια, την πυγμή και την αίσθηση ευθύνης να απαλλαγεί από τα λούμπεν στοιχεία που έφεραν στην εξουσία το κόμμα του. Αυτό βέβαια, έκρυβε μία τεράστια αντίφαση  που θα καθιστούσε τον πρωθυπουργό προδότη των φίλων του. Φαινόταν όμως αποδεκτό, μέσα στον αμοραλισμό που ο ίδιος επέλεξε για να διεκδικήσει την εξουσία. Με απλά λόγια, λέγαμε ότι, δεδομένης της ανωριμότητας της ελληνικής κοινωνίας να δεχτεί αλήθειες, είναι επιβεβλημένο για τον καθένα να πει ψέματα για να ανέβει στην εξουσία και να το διορθώσει μετά! Εκεί φτάσαμε δυστυχώς, βιώνοντας τόσες δεκαετίες την πολιτική αλητεία και τον ωφελιμισμό. 

Κι όμως, γελαστήκαμε. Γιατί δεν υπολογίσαμε ότι ο Τσίπρας δεν είναι σε θέση να πάρει καν αποφάσεις. Και δεν ήταν η πρώτη φορά. Εκλέξαμε τα τελευταία χρόνια τρεις πρωθυπουργούς (Παπανδρέου, Σαμαρά και Τσίπρα) που δεν θα μπορούσαν να διοικήσουν ούτε ένα μίνι μάρκετ! Ως άπληστη κοινωνία που είμαστε, θεωρήσαμε ότι το πολιτικό σύστημα δεν υπάρχει για να μας διοικεί αλλά για να μας παραμυθιάζει. Ε κάποια στιγμή, με τόση αφέλεια, θα φτάναμε και στην αποθέωση της ανευθυνότητας, στο πρόσωπο του "μικρού" Αλέξη. 

Είναι ώρα να το πάρουμε απόφαση. Οι Ευρωπαίοι δεν πρόκειται να συνεχίσουν καμία απολύτως συνεννόηση με τον σημερινό πρωθυπουργό της Ελλάδας. Γι΄ αυτό είναι πολύ πιθανόν, η Μέρκελ να ζήτησε το δημοψήφισμα, για να τον ξεφορτωθεί. Είναι τεχνικά, πολιτικά και ηθικά αδύνατον να προχωρήσουν οι αποφάσεις, να εφαρμοστούν προγράμματα και να εξελιχθεί ένα μέλος της ευρωζώνης με πρωθυπουργό τον Τσίπρα, με ΥΠΟΙΚ τον Βαρουφάκη, με Υπ. Ανασυγκρότησης τον Λαφαζάνη. Κι ένα μικρό παιδί μπορεί να καταλάβει  ότι πρόκειται για μια ομάδα ανθρώπων που συνομιλούν σε ένα παράλληλο σύμπαν με ημικατάληπτο λόγο και με πλήρη αδυναμία να εμπνεύσουν την παραμικρή εμπιστοσύνη  στον οποιονδήποτε. 

Ο Τσίπρας έχει τελειώσει όμως και για τη χώρα του. Πήρε στο λαιμό του έναν ολόκληρο λαό, επειδή εκμεταλλεύτηκε την πρωτοφανή του νηπιακή κατάσταση που δημιούργησε η κλεπτοκρατία και οι προηγούμενοι απατεώνες του πολιτικού συστήματος. Πήρε στο λαιμό του όλους αυτούς τους προδομένους που  κινδυνεύουν να χάσουν τώρα, όλα αυτά που νόμισαν ότι ήταν κεκτημένα. Όλα αυτά που συνήθισαν να έχουν από τα αμαρτωλά πακέτα των "τοκογλύφων" και των "εκβιαστών" του καπιταλισμού. 

Και το τραγικότερο είναι πως θα ξεπλύνει και πάλι, όλους τους προηγούμενους υπεύθυνους για τη σημερινή κατάσταση. Για τον απλό λόγο ότι είναι ένας από αυτούς. Όμοιος και απαράλλαχτος με όλο το άθλιο σύστημα του κρατισμού, που σάπισε τη χώρα και την γελοιοποίησε σε όλον τον κόσμο. 

Όχι ρε συ Αλέξη, δεν κέρδισες την εμπιστοσύνη του λαού που τόσο εύκολα επικαλείσαι εδώ και χρόνια. Ωραίος είσαι, ωραία γελάς, ωραία τα λες για τον κόσμο που θέλεις να αλλάξεις αλλά δεν είσαι πια ούτε πρόεδρος του δεκαπενταμελούς ούτε η λύση ανάγκης του Αλαβάνου. Είσαι Πρωθυπουργός της Ελλάδας και έπρεπε να συγκρουστείς με τη σαπίλα. Όχι με τους φανταστικούς σου εχθρούς. 

Είχες όλο το χρόνο να χτίσεις συμμαχίες και να κάνεις την επανάσταση στην Ευρώπη. Όλοι μαζί σου θα ήμασταν. Γιατί δεν έχεις την αποκλειστικότητα να βλέπεις  μόνο εσύ τα προβλήματα της. Τα βλέπουμε κι εμείς. Αλλά όχι ρε Αλέξη να χρεοκοπήσεις τη χώρα. Είναι δύσκολο να το δεχτούμε  κι εμείς και οι άλλοι. Γιατί όλοι Ευρωπαίοι είμαστε. Ούτε γερμανοτσολιάδες ούτε δωσίλογοι. Έλληνες Ευρωπαίοι. Δεν θα μας βάλεις στην ίδια κολυμπήθρα με τον Μιχελογιαννάκη και τη Ραχήλ για να μας βαφτίσεις Έλληνες!

azampoukas@gmail.com