Σήμερα μιλάμε με ευχέρεια τη νέα γλώσσα της ναυτιλίας: διοξείδιο του άνθρακα ανά τονοµίλι. Αλλά υπάρχει µια νέα µεταβλητή που αναµένεται να αναδιαµορφώσει την ενεργειακή µετάβαση, επαναορίζοντας τη διαδικασία αυτή. Και όλοι θα µιλάµε γι’ αυτήν από τον Ιανουάριο του επόµενου χρόνου. 

Αυτή η µεταβλητή είναι ο υπολογισµός στην "καρδιά" του κανονισµού FuelEU, ο οποίος κάθε 5 χρόνια µειώνει την ποσότητα των αερίων του θερµοκηπίου που µπορούν να εκπέµπονται ανά megajoule ενέργειας που χρησιµοποιείται στο πλοίο και πριν υπάρξει ένα κόστος συµµόρφωσης µε τον κανονισµό.

Για ένα τυπικό πλοίο µεταφοράς εµπορευµατοκιβωτίων, του οποίου η ηµερήσια κατανάλωση καυσίµου είναι γύρω στους 100 τόνους ελαφρού πετρελαίου (Light Fuel Oil – LFO), το κόστος συµµόρφωσης από τον Ιανουάριο θα κυµαίνεται στα 3.000 δολάρια Αµερικής την ηµέρα. Αυτό ανάγεται σε περίπου 150.000 δολάρια για έναν τυπικό κύκλο ταξιδιού 50 ηµερών από την Ευρώπη στην Άπω Ανατολή.

Από το έτος 2030 και ύστερα το κόστος αυτό αυξάνει σηµαντικά, και για το ίδιο πλοίο µεταφράζεται σε 20.000 δολάρια την ηµέρα ή 1.000.000 δολάρια για τον ίδιο κύκλο ταξιδιού. Το έτος 2050 το ηµερήσιο κόστος είναι 100.000 δολάρια. Και αυτό είναι µόνο το κόστος αν το ταξίδι αρχίζει ή τελειώνει στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Για ταξίδια αποκλειστικά εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης το κόστος διπλασιάζεται.

Ο κανονισµός είναι σχεδιασµένος για να διασφαλίζει ότι στην πραγµατικότητα λίγοι θα πληρώνουν τέτοιου µεγέθους κόστη, στοχεύοντας κυρίως στο να ενισχύσει αυτήν τη µετάβαση της ναυτιλίας και να ανταµείψει τους πρωτοπόρους σε τεχνολογίες µειωµένων εκποµπών.

O FuelEU δίνει κίνητρα για αιολικά υποβοηθούµενη πρόωση ειδικά µέχρι το 2040. Ανάλογα µε την προοπτική κάθε τεχνολογίας, µπορεί κανείς να περιµένει µηδενικό κόστος συµµόρφωσης µέχρι το 2030 και έπειτα µισό περίπου κόστος µέχρι το 2035 σε σύγκριση µε ένα συµβατικό πλοίο χωρίς τέτοια τεχνολογία. Το κίνητρο είναι ακόµα µεγαλύτερο στην περίπτωση των "πράσινων" ή από ανανεώσιµες πήγες ενέργειας καυσίµων, για τα οποία η επιβράβευση µέσω του κανονισµού είναι εξαιρετικά υψηλή, αφού µέχρι το 2034 ο συντελεστής που σχετίζεται µε την "ένταση" των αερίων του θερµοκηπίου των καυσίµων αυτών µειώνεται στο µισό. Αυτό σηµαίνει ότι οι εταιρείες που διαθέτουν πλοία που καταναλώνουν "πράσινη" µεθανόλη, αµµωνία ή υδρογόνο θα δηµιουργήσουν ένα εξαιρετικά υψηλό θετικό ισοζύγιο συµµόρφωσης, το οποίο θα µπορεί να χρησιµοποιηθεί µέσω ενός συστήµατος οµαδοποίησης εντός ενός ευρύτερου συνόλου πλοίων (στόλου). Αυτό το τελευταίο είναι ένα σηµαντικό νέο στοιχείο που αλλάζει τα δεδοµένα και θέλει να αναδείξει ο κανονισµός.

Το θετικό ισοζύγιο θα µπορεί να συσχετιστεί µε άλλα πλοία τα οποία µπορεί να έχουν αρνητικό ισοζύγιο συµµόρφωσης. Επίσης το θετικό αυτό ισοζύγιο θα µπορεί να πωληθεί σε άλλες εταιρείες ή να χρησιµοποιηθεί για να παρατείνει την περίοδο συµµόρφωσης µεγαλύτερων σε ηλικία πλοίων ή/και στόλων.

Μελέτες και έρευνες του ABS δείχνουν ότι η δυνατότητα αυτή του συστήµατος της οµαδοποίησης είναι εξαιρετικά ισχυρή και οι ανταµοιβές στους πρωτοπόρους που εφαρµόζουν αυτές τις νέες τεχνολογίες αξιοσηµείωτες. Ένα συµβατικό πλοίο που καταναλώνει καύσιµο περιεκτικότητας 30% σε βιοκαύσιµο µπορεί δυνητικά να δηµιουργήσει θετικό ισοζύγιο, αρκετό για να απορροφήσει το έλλειµµα 10 άλλων συµβατικών πλοίων, τη στιγµή που ένα αντίστοιχο πλοίο που καταναλώνει µεθανόλη µε 30% περιεκτικότητα σε βιοµεθανόλη θα µπορεί να απορροφήσει έλλειµµα 15 πλοίων µέχρι το 2030.

Το όραµα πίσω από τον κανονισµό είναι να αλλάξει τον τρόπο που θα εκτιµώνται οι επενδύσεις σε εναλλακτικές µορφές ενέργειας στα πλοία, βελτιστοποιώντας την απόδοση και µειώνοντας τον χρόνο απόσβεσης των επενδύσεων αυτών.

Αυτό το γεγονός είναι µια νέα πραγµατικότητα όχι µόνο για τις εταιρείες που δραστηριοποιούνται σε ευρωπαϊκές θάλασσες, γιατί ο ΙΜΟ έχει επισηµάνει ότι σκοπεύει να εισαγάγει την αντίστοιχη δική του εκδοχή το 2027. Έτσι, ανεξαρτήτως της εταιρείας, του πλοίου ή του καυσίµου, υπάρχει ένα νέο πρότυπο στις θάλασσες. Ένα νέο πρίσµα µέσα από το οποίο θα πρέπει να εξετάζονται τα πάντα, από τις θαλάσσιες εµπορικές οδούς και την επιλογή καυσίµου µέχρι τις τελικές αποφάσεις επένδυσης: ισοδύναµο CO2 ανά megajoule.