Βορειοκορεατικά UAV: ​​Μικροί εισβολείς, μεγάλες φιλοδοξίες;

Του Joseph Dempsey

Η τελευταία παραβίαση του εδάφους της Νότιας Κορέας από την Πιονγκγιάνγκ είναι μια υπενθύμιση της πρόκλησης που συνιστά η προσπάθεια αντιμετώπισης μικρών μη επανδρωμένων αεροσκαφών (UAV). Ανεξάρτητα από την αποτελεσματικότητά τους, ωστόσο, η Βόρεια Κορέα έχει σχεδόν σίγουρα μεγαλύτερους στόχους για την εξελισσόμενη και μέχρι στιγμής αόρατη δύναμη UAV της.

Στις 26 Δεκεμβρίου 2022, προφανώς για πρώτη φορά σε πέντε χρόνια, βορειοκορεατικά UAV πέταξαν στον εναέριο χώρο της Νότιας Κορέας. Τέσσερα UAV αγνώστου τύπου χρησιμοποιήθηκαν για τη διεξαγωγή πτήσεων γύρω από το νησί Ganghwa, με ένα πέμπτο να παρατηρείται πάνω από τη βόρεια Σεούλ. Παρά μια πεντάωρη επιχείρηση που περιελάμβανε μαχητικά αεροσκάφη και επιθετικά ελικόπτερα - ένα εκ των τελευταίων έβαλλε 100 φορές - ο νοτιοκορεατικός στρατός δεν μπόρεσε να καταστρέψει κανένα από τα UAV, όλα πιθανότατα επέστρεψαν με ασφάλεια στην πατρίδα τους. 

Το υπουργείο Άμυνας της Νότιας Κορέας αναγνώρισε τις δυσκολίες στον εντοπισμό με ραντάρ των μικρών αναγνωριστικών UAV, αλλά υποστήριξε ότι θα είναι σε θέση να ανιχνεύσει μεγαλύτερα UAV. Οι αντιαεροπορικές άμυνες του Νότου δεν είναι διαμορφωμένες για να αντιμετωπίζουν μικρούς, πολύ αργούς στόχους που πετούν χαμηλά.

Ενώ η εισβολή ανανέωσε την πίεση για τη βελτίωση των δυνατοτήτων αντιμετώπισης UAV, το μεγαλύτερο μέρος του υλικού που είναι προσαρμοσμένο σε μικρά UAV έχει συνήθως πολύ περιορισμένο εύρος. Αν και τέτοια συστήματα θα μπορούσαν να αναπτυχθούν για την παροχή άμυνας σημείων για συγκεκριμένες τοποθεσίες, αυτό μπορεί να μην αποτρέψει την Πιονγκγιάνγκ δεδομένης της ευρύτερης προπαγανδιστικής αξίας των περισσότερων δημόσιων εισβολών.

Οι συνήθεις ύποπτοι

Αν και οι εμπλεκόμενοι τύποι UAV δεν έχουν επιβεβαιωθεί, δύο σχέδια έχουν συσχετιστεί με προηγούμενες εισβολές μεταξύ 2013-2017, η διαμόρφωση του ενός έχει ομοιότητα με το UAV που είδαμε πρόσφατα στη Σεούλ. Έκθεση του ΟΗΕ για το 2016, ταίριαξε τα σχέδια με δύο μοντέλα UAV που κατασκευάζονται στην Κίνα, το Trancomm SKY-09 και το κινεζικής σχεδίασης UV10. Η εκτιμώμενη εμβέλειά τους κάτω των 300 χιλιομέτρων σήμαινε ότι οι δύο τύποι δεν εντάχθηκαν στο εμπάργκο όπλων του ΟΗΕ που είχε επιβληθεί στη Βόρεια Κορέα εκείνη την εποχή. Κανένα από τα εξαρτήματα που προσδιορίστηκαν δεν υπόκειται σε έλεγχο εξαγωγών. Ακόμα κι έτσι, η Βόρεια Κορέα πιθανότατα προμηθεύτηκε αυτό το UAV μέσω εταιρειών στην Κίνα. Η εύρεση το 2017 ενός UAV με αποθηκευμένες εικόνες του επίγειου συστήματος εναέριας και πυραυλικής άμυνας των ΗΠΑ, THAAD, στην κομητεία Seongju υποδηλώνει ότι είχε τουλάχιστον επιχειρηθεί ένα ταξίδι μετ' επιστροφής 500 χιλιομέτρων, πιθανώς μέσω πρόσθετης τροποποίησης του εισβολέα UAV που φωτογραφήθηκε πάνω από τη Σεούλ. 

Και οι δύο τύποι ήταν εξοπλισμένοι με αυτόματους πιλότους και GPS, ενώ αυτό που ομοιάζει με UV10 μπορεί επίσης να πετάξει από μονάδα ελέγχου εδάφους. Τα δύο μοντέλα UAV φάνηκε να ακολούθησαν προ-προγραμματισμένες διαδρομές πτήσης, καθιστώντας κάθε αντίμετρο που βασίζεται στην παρεμπόδιση σήματος από έναν επίγειο σταθμό άχρηστο. Ακόμη και αν μπορούσε να χρησιμοποιηθεί τοπική παρεμβολή GPS, το UAV θα μπορούσε να συνεχίσει την πορεία πτήσης του χρησιμοποιώντας αδρανειακή πλοήγηση μέχρι να αποκατασταθεί η συνδεσιμότητα.

Η χρήση εμπορικών προϊόντων για τη διείσδυση σε ένα από τα πιο ελεγχόμενα και προστατευμένα σύνορα του κόσμου υπογραμμίζει την εγγενή φύση διπλής χρήσης των τεχνολογιών και τις δυσκολίες στη ρύθμισή τους. Οι ολοένα και πιο "θολοί" κανόνες εκτείνονται σε χομπίστες των UAV, που έχουν επιστρατευθεί από κρατικούς και μη φορείς ως μια χαμηλού κόστους αλλά πολύτιμη ικανότητα στους πολέμους στην Υεμένη και την Ουκρανία.

Ενώ τα UAV μπορούν να παρέχουν στη Βόρεια Κορέα μια σχετικά φθηνή αναγνώριση εικόνων, αυτό εξαρτάται από την ανάκτηση του αεροσκάφους. Οι εικόνες δεν μπορούν να μεταδοθούν από το UAV στο έδαφος. Η Πιονγιάνγκ το έχει αναγνωρίσει ως περιορισμό και επιδιώκει εδώ και καιρό να αγοράσει πιο ικανές πλατφόρμες και να αναπτύξει τις δικές της ικανότητες. 

Με τα χρόνια, η Πιονγιάνγκ απέκτησε ή απέκτησε πρόσβαση σε σοβιετικά και αργότερα ρωσικά σχέδια UAV, μαζί με αμερικανικά drone, τα τελευταία μέσω της Μέσης Ανατολής. Στα μέσα της περασμένης δεκαετίας ορισμένοι εκτίμησαν το απόθεμα UAV της Βόρειας Κορέας σε περισσότερα από 300 αεροσκάφη. Αυτά τα UAV δεν χρησιμοποιήθηκαν μόνο για εξάσκηση στόχων ή αναγνώριση και, σε ορισμένες περιπτώσεις, ήταν προφανώς ικανά να φέρουν όπλα. Ωστόσο, ενώ η Βόρεια Κορέα είναι συχνά πρόθυμη να επιδείξει στρατιωτικές δυνατότητες σε άλλους τομείς, η συλλογή της από εισαγόμενα και εγχώρια UAV παραμένει σε μεγάλο βαθμό υπό κάλυψη.

Ένα επιπλέον μάτι στον ουρανό;

Η φιλοδοξία της Βόρειας Κορέας να βελτιώσει τις ικανότητές της για αναγνώριση UAV έλαβε συγκεκριμένη αναφορά στην έκθεση από το Συνέδριο του Εργατικού Κόμματος του Ιανουαρίου 2021, η οποία περιέγραφε μια ευρεία "λίστα επιθυμιών" στρατιωτικών εξελίξεων που έπρεπε να επιτευχθούν. Αυτά περιελάμβαναν τη δυνατότητα διεξαγωγής αερομεταφερόμενων αναγνωρίσεων πολύ μακρύτερα στη Νότια Κορέα, καθώς και φιλοδοξίες δορυφορικής αναγνώρισης. Αν και η χώρα έκτοτε παρέμεινε σιωπηλή για τον στόχο της ως προς τα UAV, προσπάθησε να επισημάνει άλλους σχετικούς τομείς προόδου, συμπεριλαμβανομένων των εκτοξεύσεων χαμηλής τροχιάς ενός κατά τα ισχυριζόμενα υπό ανάπτυξη δορυφόρου αναγνώρισης τον Φεβρουάριο, τον Μάρτιο και τον Νοέμβριο του περασμένου έτους.

Οι δορυφορικές εικόνες από τον Αύγουστο και τον Σεπτέμβριο του 2022 δείχνουν δύο αντικείμενα που μοιάζουν με UAV στο εργοστάσιο αεροσκαφών Panghyon, μια τοποθεσία ιστορικά συνδεδεμένη με τα προγράμματα UAV της χώρας. Το παράδειγμα του Αυγούστου δείχνει μια λεπτή άτρακτο σαν σωλήνα με διπλωμένα φτερά, που πιθανώς υποδηλώνει ένα drone γρήγορου στόχου ή ένα αναγνωριστικό UAV. 

Σε αντίθεση με αυτό και άλλα γνωστά σχέδια της Βόρειας Κορέας, το παράδειγμα του Σεπτεμβρίου συμπίπτει πιο πολύ με τα σύγχρονα αναγνωριστικά UAV με δυσανάλογα φαρδύ ευθύ φτερό βελτιστοποιημένο για αποτελεσματικότητα και αντοχή σε μεσαίο υψόμετρο. Ο σχεδιασμός καθιστά το UAV ακατάλληλο για αποστολές διείσδυσης και είναι πιο πιθανό να χρησιμοποιηθεί για αναγνωριστικές αποστολές και για διεξαγωγή διασυνοριακής επιτήρησης μεγαλύτερης εμβέλειας από τη σχετική ασφάλεια του εναέριου χώρου της Βόρειας Κορέας ή από διεθνή ύδατα. Ωστόσο, η πρόσβαση της Βόρειας Κορέας στην αντίστοιχη τεχνολογία, συμπεριλαμβανομένης αλλά όχι απαραίτητα περιορισμένης σε ηλεκτρο-οπτικούς αισθητήρες και συμπαγή ραντάρ για να επιτραπεί μεγαλύτερη αναγνώριση, παραμένει κάτι υπό αμφισβήτηση.

Η Πιονγκγιάνγκ θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει τις στρατιωτικές της παρελάσεις ως πλατφόρμες για την επίδειξη περαιτέρω σχεδίων UAV, αν και αυτό από μόνο του απέχει πολύ από το να αποτελεί εγγύηση για την έναρξη χρήσης. Πέραν τούτου, το ενδιαφέρον της Βόρειας Κορέας για αυτόματα συστήματα συνεχίζει αμείωτο. 

Δείτε τη δημοσίευση του πρωτότυπου άρθρου εδώ