Του Narayana Kocherlakota

Αυτήν την εβδομάδα, οι αξιωματούχοι της αμερικανικής Federal Reserve συναντώνται για να συζητήσουν τις επόμενες κινήσεις τους ως προς τη διαχείριση της απογοητευτικής οικονομικής ανάκαμψης. Δυστυχώς, το πιθανότερο είναι ότι δεν θα πουν αυτά που θα έπρεπε.

Αναμένω ότι η Fed θα διατηρήσει αμετάβλητο το εύρος του βραχυπρόθεσμου επιτοκίου μεταξύ 0,25% και 0,5%, καθώς και ότι δεν θα κάνει αλλαγές στα μακροπρόθεσμα χαρτοφυλάκια περιουσιακών στοιχείων της. Αυτό οφείλεται εν μέρει στο γεγονός ότι τα οικονομικά στοιχεία δεν έχουν αλλάξει πολύ από την τελευταία συνεδρίαση χάραξης πολιτικής της Fed τον Σεπτέμβριο, όταν η κεντρική τράπεζα αποφάσισε επίσης να μην αναλάβει δράση. Εξάλλου, δεν έχει οριστεί συνέντευξη τύπου αμέσως μετά τη συνάντηση, γεγονός που αφήνει τους αξιωματούχους χωρίς βήμα για να εξηγήσουν τις ενέργειές τους – μια ευκαιρία που θα έχουν στην επόμενή τους συνάντηση, το Δεκέμβριο.

Ωστόσο, η απόφαση νομισματικής πολιτικής της Fed θα συνοδεύεται από γραπτή δήλωση, στην οποία κατά πάσα πιθανότητα θα αναφέρεται η βούλησή της για αύξηση των επιτοκίων τον Δεκέμβριο. Μέχρι τότε, οι πληθωριστικές πιέσεις πιθανόν να έχουν ενισχυθεί λίγο περισσότερο: ο αγαπημένος δείκτης της ομοσπονδιακής κεντρικής τράπεζας -ο δείκτης τιμών για δαπάνες προσωπικής κατανάλωσης- ο οποίος δεν περιλαμβάνει τους ασταθείς τομείς των τροφίμων και της ενέργειας, ήταν πολύ χαμηλά τον Οκτώβριο του 2015, επομένως η επόμενη ένδειξη σε ετήσια βάση πιθανόν να διαμορφωθεί στο 1.8%, σημειώνοντας άνοδο από το 1,7% του Σεπτεμβρίου. Σε αυτό το ενδεχόμενο, πολλοί αξιωματούχοι της Fed θα θελήσουν να αξιοποιήσουν τη γραπτή δήλωση αυτής της εβδομάδας για να προετοιμάσουν τις αγορές για αύξηση των επιτοκίων.

Επομένως, αυτά πιθανολογώ ότι θα πει και θα πράξει η Fed. Ας μιλήσουμε τώρα για αυτά που θα έπρεπε να πει και να κάνει.

Το Σεπτέμβριο είχα υποστηρίξει ότι η Fed πρέπει να μειώσει το στόχο των επιτοκίων κατά 0,25%, όμως αυτή τη φορά και δεδομένης της απουσίας συνέντευξης τύπου μετά τη συνάντηση, θα ήμουν πιο θετικά διακείμενος στη διατήρησή του ως έχει. Οι δείκτες των μακροπρόθεσμων πληθωριστικών προσδοκιών στις αγορές –αν και παραμένουν ανησυχητικά χαμηλοί– έχουν ανακάμψει ελαφρώς από το ναδίρ του Φεβρουαρίου. Η ανάκαμψη της αγοράς εργασίας συνεχίζεται, έστω και σε πολύ αργούς ρυθμούς. Λαμβάνοντας υπόψη τα παραπάνω, είμαι σχετικά πιο αισιόδοξος ότι η Fed θα καταφέρει να πιάσει τους στόχους του πληθωρισμού 2% και της μέγιστης απασχόλησης μέσα στα επόμενα ένα με δύο χρόνια.

Ωστόσο, η αύξηση των επιτοκίων ή η αναφορά σε αύξηση τον Δεκέμβριο θα ήταν λάθος. Ο κόσμος παραμένει γεμάτος κινδύνους για την αμερικανική οικονομία, συμπεριλαμβανομένων των τοξικών δανείων στην Κίνα και της οικονομικής κατάστασης στην Ευρώπη. Εάν οι κίνδυνοι αυτοί γίνουν πραγματικότητα, η Fed έχει περιορισμένα εργαλεία στη διάθεσή της για να αντεπιτεθεί.  Επομένως, θα έπρεπε να κρατήσει χαμηλά τα επιτόκια τώρα ώστε να διατηρήσει αρκετή ώθηση για να αντεπεξέλθει στους δυσμενείς κλυδωνισμούς.

Οι προεδρικές εκλογές της επόμενης εβδομάδας θα πρέπει, επίσης, να ειδωθούν ως ένας από τους βασικούς κινδύνους τους οποίους αντιμετωπίζει η οικονομία. Είναι αδύνατον να ξέρουμε πώς θα αντιδράσουν τα οικονομικά κέντρα λήψης αποφάσεων σε μια νίκη του Τραμπ ή της Χίλαρι. Ωσότου ξεπεραστεί αυτή η αβεβαιότητα, η διατήρηση των μέτρων στήριξης είναι η σωστή οδός.