Δύο εφιαλτικά σενάρια για το Bitcoin

Του Simon Constable

Για τα κρυπτονομίσματα η αποδοχή τους από τις κυβερνήσεις θα μπορούσε να είναι καταστροφική, όπως καταστροφική θα είναι και η μη αποδοχή τους. 

Και ναι, πάντα, υπάρχει ένας δρόμος προς τη λήθη, ανεξάρτητα με το πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα.

Κυβερνητική απαγόρευση των κρυπτονομισμάτων

Το προφανές δυσμενές σενάριο είναι οι κυβερνήσεις να απαγορεύσουν τα κρυπτονομίσματα. 

Αυτό μπορεί να συμβεί σύντομα στην Ινδία, σύμφωνα με το πρακτορείο ειδήσεων Reuters. Σε δημοσίευμά του το πρακτορείο αναφέρει: "Η Ινδία θα προτείνει νόμο που θα απαγορεύει τα κρυπτονομίσματα, επιβάλλοντας πρόστιμο σε όσους πραγματοποιούν συναλλαγές στη χώρα ή κατέχουν τέτοιου είδους ψηφιακά περιουσιακά στοιχεία”.

Μια τέτοια κίνηση υπερβαίνει κατά πολύ το καθεστώς που ισχύει στις ΗΠΑ, όπου η νομοθεσία υποχρεώνει τους Αμερικανούς πολίτες και κατοίκους να δηλώνουν αν έχουν στην κατοχή τους κρυπτονομίσματα.

Η πρόταση της Ινδίας, η οποία δεν έχει γίνει ακόμη νόμος, θα "ποινικοποιήσει [sic] την κατοχή, την έκδοση, την εξόρυξη, την εμπορία και τη μεταφορά περιουσιακών στοιχείων κρυπτονομισμάτων”. 

Εν ολίγοις, θα είναι παράνομο να κατέχει κάποιος Bitcoin και παρόμοια κρυπτονομίσματα.

Οι κυβερνήσεις έχουν προφανείς λόγους για να τα απαγορεύσουν. Ο πρώτος είναι ότι τα κρυπτονομίσματα μοιάζουν να είναι "κομμένα και ραμμένα στα μέτρα” ανθρώπων όπως οι έμποροι ναρκωτικών και οι τρομοκράτες που θέλουν να πραγματοποιούν παράνομες συναλλαγές. 

Η απαγόρευση των κρυπτονομισμάτων δεν θα τερματίσει βέβαια ούτε το εμπόριο ναρκωτικών ούτε την τρομοκρατία, ωστόσο καμία κυβέρνηση δεν θέλει να διευκολύνει τέτοιες δραστηριότητες.

Πρόσφατη έκθεση της Academy Securities συνοψίζει τα παραπάνω ως εξής: "Το θέμα συγκεντρώνει πολύ περισσότερο την προσοχή καθώς χώρες όπως η Τουρκία προσπαθούν να περιορίσουν τις εγκληματικές συμπεριφορές και οι ΗΠΑ αγωνίζονται για το πώς να επιβάλλουν αποτελεσματικές κυρώσεις στην εποχή των ψηφιακών νομισμάτων. Η φορολογία είναι επίσης ένα ζήτημα που προσελκύει την προσοχή, με ταχείς ρυθμούς. Δείτε τις κυβερνήσεις που προσπαθούν να περιορίσουν τον τρόπο που χρησιμοποιούνται τα κρυπτονομίσματα αλλά και να ρυθμίσουν το πώς φορολογούνται”.

Ο περιορισμός της αγοράς θα μπορούσε να είναι καταστροφικός για τα κρυπτονομίσματα αν σχετίζεται από το ποιος τα αγοράζει και τα διακρατά.

Δεύτερον, και ίσως πιο σημαντικό, είναι το γεγονός ότι οι κυβερνήσεις θέλουν ο πληθυσμός τους να χρησιμοποιεί το νόμισμα της χώρας. Αυτό οφείλεται στο επιχειρηματικό μοντέλο που ακολουθούν οι κεντρικές τράπεζες, γνωστό και με τον όρο seigniorage, για τον οποίο ο χρηματοοικονομικός ιστότοπος Investopedia δίνει τον εξής ορισμό: "Είναι η διαφορά μεταξύ της ονομαστικής αξίας του χρήματος, για παράδειγμα ενός κέρματος των 25 σεντς, και του κόστους παραγωγής του. Το κράτος μπορεί να εκτυπώνει χρήματα έναντι ενός κλάσματος της αξίας του”.

Το πρόβλημα με το seigniorage είναι ότι λειτουργεί μόνο εάν οι άνθρωποι χρησιμοποιούν τα χρήματα που εκτυπώνουν τα κράτη. Φυσικά, εάν υπάρχουν βιώσιμες εναλλακτικές λύσεις, όπως το Bitcoin, τότε ο πληθυσμός μπορεί να μην χρησιμοποιεί το εγχώριο νόμισμα.

Αυτό το πρόβλημα του seigniorage ισχύει για πολλές χώρες, όχι μόνο για την Ινδία, επομένως μπορεί να δούμε και άλλες χώρες να επιβάλλουν απαγορεύσεις.

Οι κυβερνήσεις αγκαλιάζουν τα κρυπτονομίσματα

Τι γίνεται όμως στην αντίθετη περίπτωση που οι κυβερνήσεις ξαφνικά αποφασίσουν να "ασπαστούν” το Bitcoin και να αγκαλιάσουν τα κρυπτονομίσματα;

Αυτό θα μπορούσε επίσης να αποτελέσει πρόβλημα.

Ο πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ Ρόναλντ Ρέιγκαν είχε δίκιο όταν είπε: "Οι εννέα πιο τρομακτικές λέξεις στην αγγλική γλώσσα είναι: Είμαι από την κυβέρνηση και είμαι εδώ για να βοηθήσω”.

Φανταστείτε, για παράδειγμα, όσο είναι δυνατόν, ότι οι χώρες αρχίζουν να αγκαλιάζουν τη χρήση κρυπτονομισμάτων όπως το Bitcoin.

- Σκεφτείτε τη ευρύτερη επιδίωξη των πολιτικών σε όλο τον κόσμο να επιβάλλουν επαχθείς ρυθμιστικούς κανόνες σε αυτά. Γιατί να υποθέσει κανείς ότι δεν θα συμβεί αυτό με τα κρυπτονομίσματα; Εάν το κανονιστικό πλαίσιο μπορεί αποτελέσει τροχοπέδη για εργώδεις κλάδους, γιατί να μην συμβεί το ίδιο και με τα κρυπτονομίσματα;

- Φανταστείτε επίσης τους φόρους που θα επιβληθούν. Όλο και πιο συχνά πλέον, οι πολιτικοί εκλέγονται δίνοντας υποσχέσεις για την παροχή μελλοντικών υπηρεσιών στον κόσμο και χρειάζονται κάποιον τρόπο για να τις χρηματοδοτήσουν. Ίσως τα κρυπτονομίσματα να γίνουν αντικείμενο βαριάς φορολόγησης και ως εκ τούτου το όφελος της διακράτησής τους θα μειωθεί.

- Σκεφτείτε ακόμη τι θα συνέβαινε εάν η κυβέρνηση θα μπορούσε να έχει ένα blockchain αρχείο για κάθε συναλλαγή που κάνετε. Σε χώρες με ολοκληρωτικά καθεστώτα ένα τέτοιο ενδεχόμενο θα ήταν τρομακτικό. Θα θέλατε η κυβέρνηση να είναι σε θέση να ξέρει εις βάθος της οικονομικής σας ζωή;

Όλα τα παραπάνω ζητήματα συνθέτουν ένα σκηνικό εκ διαμέτρου αντίθετο από αυτό που λατρεύουν οι περισσότεροι φανς των κρυπτονομισμάτων, στο Bitcoin και τα παρόμοια με αυτό νομίσματα. 

Με άλλα λόγια, αυτό σημαίνει ότι η αποδοχή των κρυπτονομισμάτων από τις κυβερνήσεις θα μπορούσε να είναι εξίσου κακή εξέλιξη όσο και η απόλυτη απαγόρευσή τους.