Του Rob Isbitts
Τα ομόλογα θα μπορούσαν να χάσουν τη μάχη για το "trade του φόβου"
"Διαφέρει αυτή τη φορά". Πόσες φορές έχω ακούσει αυτή τη φράση όταν πρόκειται για επενδύσεις; Δεν θα έχει κακή κατάληξη η ραγδαία κερδοσκοπία στις IPO; Φυσικά και θα έχει. Μπορούν οι καταναλωτές να δαπανούν συνεχώς χωρίς να χρειάζεται να πληρώσουν κάποια στιγμή ένα τεράστιο τίμημα; Μην το πιστεύετε.
Μας αποχαιρέτισε
Αυτά που μας απασχολούν αυτόν τον καιρό είναι οι λεγόμενες "ανεστραμμένες καμπύλες αποδόσεων" και οι υφέσεις. Ιστορικά, το ένα έχει οδηγήσει στο άλλο. Φυσικά, υπάρχει μια "χορωδία" επενδυτών που εναντιώνονται στην τάση υποστηρίζοντας ότι αυτή η φορά θα είναι... επαναλάβετε μετά από μένα... διαφορετική! Αυτό μου θυμίζει το αστείο για την παλιά Δύση: οι ευκαιρίες είναι από ισχνές έως μηδαμινές... και οι ισχνές δεν υπάρχουν πια.
Έχω, ωστόσο, εντοπίσει μια επενδυτική τάση που μπορεί πράγματι να εξελιχθεί διαφορετικά αυτή τη φορά. Αναφέρομαι ειδικότερα στην πρόσφατη ανάκαμψη της τιμής του χρυσού. Ακολουθεί ένα γράφημα που παρακολουθεί την τιμή του χρυσού από το 1990. Βάζει δίπλα την απόδοση του 10ετούς αμερικανικού ομολόγου. Και εκεί είναι που βλέπω την προοπτική για κάτι διαφορετικό.
Τι είναι αυτό που αποδίδει λιγότερο από μηδέν;
Θα πρέπει πιθανότατα να είναι κανείς σπασικλάκι των επενδύσεων (σαν εμένα) για να αντιληφθεί ότι υπάρχει ένα άνευ προηγουμένου πράγμα που συμβαίνει αυτή τη στιγμή στην παγκόσμια αγορά κρατικών ομολόγων. Συγκεκριμένα, ένας μεγάλος αριθμός ομολόγων που εκδίδονται από κυβερνήσεις στην Ευρώπη, την Ασία και πιθανότατα σύντομα και στις ΗΠΑ, έχουν αρνητικές αποδόσεις. Με άλλα λόγια, η απόδοση που θα λάβει κανείς για ένα ομόλογο που θα αγοράσει σήμερα και θα κρατήσει έως ότου ωριμάσει είναι χαμηλότερη του μηδενός. Όχι ίσως. Όχι πιθανώς. Σίγουρα.
Βλέπετε, δεν αγοράζουν όλοι ομόλογα για να τα κρατήσουν. Η αγορά ομολόγων, η οποία είναι πολύ μεγαλύτερη από την αγορά μετοχών, βρίθει από διαφορετικούς τύπους επενδυτών. Ορισμένοι, όπως τα συνταξιοδοτικά ταμεία, μπορεί να υποχρεωθούν από τους εντολείς τους να αγοράσουν ομόλογα με κάποια από τα assets των χαρτοφυλακίων τους. Δεν έχει σημασία ποια θα είναι η απόδοση.
Άλλοι επενδυτές είναι οι traders ομολόγων. Αγοράζουν ομόλογα για να αποκομίσουν κέρδη. Αυτό σημαίνει ότι στόχος τους είναι να αγοράσουν το ομόλογο σε υψηλότερη απόδοση από αυτή που θα έχει όταν το πουλήσουν. Ενδιαφέρονται περισσότερο για την πτώση των αποδόσεων και όχι για τον τόκο που κερδίζουν. Και από τη στιγμή που μπορούν να πουλήσουν το ομόλογο σε κάποιον άλλον αργότερα, είναι πρόθυμοι να το αποκτήσουν σε απόδοση που μπορεί να φαίνεται σε εμένα και σε εσάς πολύ χαμηλή σήμερα.
Καλός Αύγουστος... αλλά τώρα τι;
Το παρακάτω γράφημα δείχνει ότι ο χρυσός και τα ομόλογα έκαναν περίπου το ίδιο ράλι τον Αύγουστο. Και τα δύο ενισχύθηκαν κατά περισσότερο από 8%. Το σημαντικό είναι ότι η απόδοση του 10ετούς υποχώρησε στο 1,5%.
Ο χρυσός έκανε δύο σαρωτικές κινήσεις την τελευταία 30ετία. Και οι δύο έγιναν εν μέσω αβεβαιότητας στην οικονομία και τη χρηματιστηριακή αγορά. Ωστόσο, η απόδοση του 10ετούς ομολόγου ήταν τότε πιο κοντά στο 4% ή 5%, και όχι κάτω από το ήμισυ αυτού, όπως συμβαίνει σήμερα.
Για μένα, ΑΥΤΟ είναι που διαφέρει αυτή τη φορά. Βλέπετε, ένα από τα πιο σημαντικά επιχειρήματα κατά της επένδυσης σε χρυσό είναι ότι δεν έχει απόδοση. Δεν πληρώνει τόκο, επειδή δεν είναι επιχείρηση και δεν είναι μια υποχρέωση που εκδίδεται από μια κυβέρνηση. Είναι εμπόρευμα.
Συνεπώς, σε καιρό πανικού, ήταν εύκολο για τους επενδυτές να επιλέγουν τα ομόλογα αντί για το χρυσό. Άλλωστε, δεν θέλετε πάντα να παίρνετε λίγο τόκο για τα χρήματά σας την ώρα που περιμένετε τον πανικό σας (και/ή τον πανικό της αγοράς) να καταλαγιάσει; Αυτή τη φορά, ωστόσο, οι αποδόσεις των ομολόγων είναι τόσο κοντά σε αυτή του χρυσού (μηδέν) που υποψιάζομαι ότι οι επενδυτές θα δουν το πολύτιμο μέταλλο με διαφορετικό μάτι. Θα θέλουν να τοποθετήσουν το "χρήμα του φόβου" εκεί που βλέπουν μια προοπτική κέρδους.
Εξάλλου, η χρηματιστηριακή αγορά είναι "ελαττωματική" από τις αρχές του 2018. Είχε έντονη μεταβλητότητα, αλλά η καθαρή επιστροφή όλου αυτού του ενθουσιασμού ήταν μικρή, αν όχι μηδαμινή. Οπότε δεν θα χρειαστεί μεγάλο ράλι στον χρυσό για να τον καταστήσει δημοφιλή για κάποιο διάστημα.
Έχω τοποθετήσει κεφάλαια στον χρυσό και σε αμερικανικά ομόλογα μέσω ETFs στο πλαίσιο ενός ευρύτερου χαρτοφυλακίου. Για την ώρα, και τα δύο προσθέτουν αξία στους μετόχους. Κοιτάζοντας μπροστά, θα μπορούσαν και τα δύο να συνεχίσουν για λίγο την ανοδική τους πορεία ή να παραμείνουν flat εάν βρεθούν ενώπιον μεταβολής συνθηκών ή ψυχολογίας. Αλλά δεν νομίζω ότι σε ό,τι αφορά τον χρυσό και τα ομόλογα πρέπει να αγνοήσουμε ότι, αυτή τη φορά, η μικρή διαφορά στην απόδοση καθιστά την ανάλυση των δύο πιο ενδιαφέρουν από ό,τι στο παρελθόν.
