Το μίτο της επιβίωσης αναζητά η Ενωμένη Κλωστοϋφαντουργία
Τρίτη, 16-Φεβ-2010 09:52
Παρατείνεται η αγωνία για την Ενωμένη Κλωστοϋφαντουργία όσο η απόφαση για την κρατική εγγύηση στο προβλεπόμενο δάνειο εκκρεμεί και τα αρμόδια υπουργεία δεν έχουν ανακοινώσει τα μέτρα τα οποία θα λάβουν για την αναδιάρθρωση του κλάδου της κλωστοϋφαντουργίας.
Το σχέδιο σωτηρίας του ομίλου, περιλαμβάνει την διατήρηση μέρους των υφιστάμενων δραστηριοτήτων, την αξιοποίηση περιουσιακών στοιχείων του ομίλου που σήμερα παραμένουν ανεκμετάλλευτα, αλλά και τη στροφή σε νέους επιχειρηματικούς τομείς με έμφαση στις «πράσινες» δραστηριότητες.
Μέχρι στιγμής η γραμμή που ακολουθούν οι πιστώτριες τράπεζες, στις οποίες ο όμιλος οφείλει περί τα 200 εκατ. ευρώ, είναι να προχωρήσουν στη σύναψη νέου δανείου μόνο εάν το Δημόσιο εγγυηθεί γι’ αυτό.
Οι μέτοχοι της εταιρείας έχουν κληθεί την Παρασκευή 19 Φεβρουαρίου να συζητήσουν για το μέλλον της ΕΝΚΛΩ. Μέχρι τότε, αναμένεται να έχουν υπάρξει και επίσημες ανακοινώσεις σχετικά με τα μέτρα που θα λάβει το κράτος για το σύνολο του κλάδου. Το σχέδιο σωτηρίας της ελληνικής κλωστοϋφαντουργίας αναμένεται να έχει βασικούς γνώμονες την «διάσωση» θέσεων εργασίας και την εξασφάλιση της βιωσιμότητας των επιχειρήσεων.
Εξελίξεις στο σύνολο του κλάδου
Πάντως, εν αναμονή του σχεδίου και ενώ τα αρμόδια υπουργεία βρίσκονται σε συνεχείς διεργασίες για τη λύση στο πρόβλημα Λαναρά, ο υπόλοιπος κλάδος εδώ και αρκετό καιρό διαμαρτύρεται για μονομερή αντιμετώπιση του προβλήματος.
Τα αιτήματα και τις προτάσεις του αναμένεται άλλωστε να συζητήσει σε συνάντηση που θα πραγματοποιηθεί αύριο, η υπουργός Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας κ. Λούκα Κατσέλη.
Όπως επισημαίνεται σε πρόσφατη μελέτη του ΙΟΒΕ, εκπρόσωποι του κλάδου κρίνουν ότι δεν υπάρχει εθνικός στρατηγικός σχεδιασμός για τον κλάδο, ενώ εκτιμούν ότι η έλλειψη πολιτικής για το ελληνικό βαμβάκι, έχει οδηγήσει σταδιακά σε ποιοτική υποβάθμιση αυτής της βασικής για τον κλάδο εισροής.
«Θεωρείται τέλος απαραίτητη η ισότιμη αντιμετώπιση όλων των επιχειρήσεων του κλάδου και η αποφυγή φαινομένων επιλεκτικής κρατικής συνδρομής σε μεμονωμένες επιχειρήσεις, καθώς αυτή δεν διασφαλίζει συνθήκες υγιούς ανταγωνισμού και μπορεί τελικά να οδηγήσει σε πολλαπλάσια αρνητικά αποτελέσματα», όπως αναφέρεται στην ίδια μελέτη.
Μαριέτα Χριστοπούλου