Του Δημήτρη Δελεβέγκου

Όσοι παρίστανται στις γενικές συνελεύσεις της άλλοτε κραταιάς κατασκευαστικής εταιρείας Προοδευτική παρακολουθούν τα τελευταία χρόνια ένα θέατρο του παραλόγου, όπου οι βασικοί μέτοχοι, κ.κ. Κωνσταντίνος και Σπύρος Κούτλας εξαπολύουν εκατέρωθεν μύδρους και βαριές κατηγορίες.

Αυτό συνέβη και κατά την πρόσφατη γενική συνέλευση, όταν ο κάτοχος ποσοστού 9,92%, κ. Σπύρος Κούτλας γνωστοποίησε την πρόθεσή του να ακολουθήσει τη δικαστική οδό για να ενημερωθεί λεπτομερώς για την οικονομική κατάσταση της Προοδευτικής. Όπως ανέφερε, είχε αποστείλει αναλυτική επιστολή στο διοικητικό συμβούλιο με σειρά ερωτημάτων για τα οποία, όμως, δεν έλαβε ικανοποιητικές απαντήσεις. "Γι΄ αυτό θα προσφύγει στη δικαιοσύνη”, προανήγγειλε σε όλους τους τόνους.

Η άνοδος...

Έπειτα από σχεδόν 50 χρόνια ζωής, η Προοδευτική βρίσκεται σήμερα μεταξύ σφύρας και άκμονος, ενώ μέχρι πρότινος στερούνταν ακόμη και κατασκευαστικής δραστηριότητας. Μέχρι και την δεκαετία του 1990 όμως, ο όμιλος διαδραμάτιζε πρωταγωνιστικό ρόλο στα μεγάλα δημόσια έργα. Το φράγμα και ο αγωγός του Μόρνου, το φράγμα του Θησαυρού στο Νέστο, το έργο του βιολογικού καθαρισμού λυμάτων στη Λαμία, η Εθνική Οδός Πατρών είναι ορισμένα από τα σημαντικότερα projects που είχε αναλάβει η Προοδευτική.

Το 1994 η Προοδευτική εισάγεται στο Ελληνικό Χρηματιστήριο και περίπου την ίδια περίοδο πεθαίνει ο στυλοβάτης της, Αθαν. Κούτλας. Τα ηνία της εισηγμένης θα αναλάβουν τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας, με τον κ. Κωνσταντίνο Αθαν. Κούτλα να αναλαμβάνει τη θέση του προέδρου και διευθύνοντος συμβούλου.

Υπό το νέο διοικητικό σχήμα, η εισηγμένη θα καταφέρει να επεκτείνει τις δραστηριότητες της στη Βουλγαρία και τη Ρουμανία, με την ανάληψη σημαντικών οδικών έργων. Αντίστοιχα, στην Ελλάδα είτε σε κοινοπραξία είτε αυτόνομα, η Προοδευτική θα αναλάβει την κατασκευή ορισμένων δημόσιων έργων (Παράκαμψη Καμμένων Βούρλων, δίκτυο άρδευσης από το Φράγμα Σμοκόβου), ενώ θα ενταχθεί στην κατασκευάστρια κοινοπραξία της γέφυρας Ρίου – Αντίρριου και θα αποκτήσει το 7,74% των μετοχών της Γέφυρας Α.Ε.

Και η πτώση...

Τα τελευταία, ωστόσο, χρόνια το ανεκτέλεστο υπόλοιπο έργων της εισηγμένης βαίνει μειούμενο, ενώ μέχρι τον περασμένο Απρίλιο, όταν και υπεγράφη σύμβαση υπεργολαβίας, ύψους 40 εκατ. με την Τέρνα για τον Ε-65, ήταν μηδενικό. Κι αυτό επειδή τα έργα οδοποιίας της κατασκευαστικής σε Βουλγαρία και Ρουμανία διακόπτονταν σταδιακά, ενώ στην Ελλάδα η κατασκευαστική της δραστηριότητα είτε συρρικνωνόταν είτε δεν ολοκληρωνόταν, αφού στο μεταξύ είχε χάσει το τρένο των εξελίξεων στον κλάδο.

Έτσι, η Προοδευτική συσσώρευσε ανεξόφλητες ληξιπρόθεσμες οφειλές, οι οποίες διαμορφώνονταν έως τις 31/12/07 (σύμφωνα με το ενημερωτικό) στα 2,5 εκατ. ευρώ (σήμερα ανέρχονται περίπου στα 840 χιλ. ευρώ), με αποτέλεσμα το Φεβρουάριο του 2008, η μετοχή της να τεθεί σε καθεστώς επιτήρησης.

Η εισηγμένη σε μια προσπάθεια να μείνει εν ζωή, αναγκάστηκε να βγάλει στο σφυρί τα... ασημικά της, ήτοι τη συμμετοχή της στη Γέφυρα Α.Ε., προκειμένου να αποπληρώσει τις δανειακές βραχυπρόθεσμες υποχρεώσεις της, οι οποίες στα τέλη του 2008 διαμορφώνονταν στα 3,4 εκατ. ευρώ (από 19,3 εκατ. ευρώ).

Όσο για τη σύμβαση υπεργολαβίας, ύψους 40 εκατ. ευρώ, που υπέγραψε με την Τέρνα η Προοδευτική, φαίνεται ότι δεν αρκεί για να φέρει την... άνοιξη στην κατασκευαστική, η οποία τον τελευταίο χρόνο βρίσκεται σε διαρκή αναζήτηση στρατηγικού επενδυτή και προσβλέπει σε τριπλή αύξηση μετοχικού κεφαλαίου για να βελτιώσει την οικονομική της κατάσταση.

Ερώτημα, όμως, παραμένει με ποιο τρόπο θα αντληθούν τα απαιτούμενα κεφάλαια, η σχεδιαζόμενη τριπλή ΑΜΚ, και ακόμη περισσότερο πώς η Προοδευτική θα καταφέρει να προσελκύσει στρατηγικό επενδυτή, όπως επιθυμούν οι βασικοί μέτοχοι, δεδομένου ότι αντιμετωπίζει σημαντικές οικονομικές δυσκολίες.

Από την πλευρά του, ο κ. Κώστας Κούτλας επισημαίνει ότι η εταιρεία έχει τεθεί σε τροχιά εξυγίανσης, μολονότι ουδέποτε έχει παρουσιάσει κάποιο επιχειρηματικό σχέδιο. Μοναδική σανίδα σωτηρίας της Προοδευτικής φαίνεται να είναι οι αποζημιώσεις -άνω των 10 εκατ. ευρώ- που διεκδικεί από το ελληνικό, ρουμανικό και βουλγαρικό δημόσιο, χωρίς, όμως, να είναι γνωστό εάν και πότε θα εισπράξει τα χρήματα αυτά.

Την ίδια στιγμή, ο κ. Σπύρος Κούτλας στρέφει τα βέλη του εναντίον του αδερφού του και πρόεδρου της εισηγμένης, τον οποίο κατηγορεί για κακοδιαχείριση και για ελλιπή πληροφόρηση επί των οικονομικών καταστάσεων της εταιρείας.

Η ενδοοικογενειακή έριδα και τα οικονομικά προβλήματα της εταιρείας αντανακλώνται και στην τιμή της μετοχής, η οποία από την “χρυσή εποχή” του 1999 μέχρι σήμερα δεν έχει σταματήσει να υποχωρεί.

Από τα 25 ευρώ της "χρυσής" περιόδου του 1999, η τιμή της μετοχής έχει υποχωρήσει στα 35 λεπτά, και παρά τα σποραδικά ξεσπάσματα, αρκεί μια ματιά στο διάγραμμα του τίτλου για να καταλάβει κάποιος ότι δεν είναι καλό να χτίζεις στην άμμο, όπως σοφά θυμίζει το λαϊκό άσμα...

dimitris.delevegos@capital.gr