Elmec: Μία διαδρομή με ανατροπές και στο βάθος... το Μινιόν
Τετάρτη, 16-Απρ-2008 09:08
Του Θανάση Παπαδή
Η ιστορία της Elmec Sport αναμφισβήτητα είναι μία από τις πλέον ενδιαφέρουσες στην ελληνική επιχειρηματική σκηνή. Μέσα σε μόλις τρεις μήνες άλλαξε δύο φορές ιδιοκτήτη και μάλιστα με τίμημα αρκετά υψηλότερο από αυτό που ο δεύτερος αγόρασε από τoν πρώτο.
Πριν από λίγους μήνες η εξαγορά του 51,84% της Elmec Sport από τα Καταστήματα Αφορολογήτων Ειδών που ανήκουν στον όμιλο Folli Follie του κ. Δ. Κουτσολιούτσου αιφνιδίασε την αγορά, καθώς η εταιρεία είχε αλλάξει χέρια μόλις πριν από τρεις μήνες. Στα τέλη του περασμένου Ιουνίου η οικογένεια Φάις είχε μεταβιβάσει το παραπάνω ποσοστό στον όμιλο Λασκαρίδη προς 3 ευρώ ανά μετοχή.
Είναι πολύ πιθανό ο επιχειρηματίας Λασκαρίδης να ένιωσε μεγάλη έκπληξη όταν τον προσέγγισε ο κ. Κουτσολιούτσος προσφέροντάς του 33% παραπάνω για να αποκτήσει την Elmec. Ο κ. Κουτσολιούτσος προσέφερε 4 ευρώ ανά μετοχή και οι δύο άνδρες δεν άργησαν να δώσουν τα χέρια.
Ο όμιλος Λασκαρίδη μέσα σε τρεις μήνες έβγαλε χωρίς κόπο περίπου 23 εκατ. ευρώ, γι΄ αυτό και συμφώνησε να πωλήσει την εταιρεία - παρ΄ ότι όταν την αγόρασε είχε μεγαλεπήβολα σχέδια για την ανάπτυξή της. Στόχος βέβαια του νέου ιδιοκτήτη είναι μέσα από ομολογουμένως «ακριβές» εξαγορές να γίνει ο μεγαλύτερος όμιλος στη λιανική στην Ελλάδα.
Να σημειωθεί ότι η Folli Follie τον Μάιο του 2006 είχε αγοράσει το 25% των ΚΑΕ από τον Γερμανό προς 15,6 ευρώ ανά μετοχή, ανεβάζοντας τη συμμετοχή της στο 51%.
Η Elmec ελέγχει το 50% του πολυκαταστήματος Attica Department Stores στην οδό Πανεπιστημίου, το 100% των δύο Factory Outlet (στην οδό Πειραιώς και στο «Ελ. Βενιζέλος») και έχει δρομολογήσει επενδύσεις για την επαναλειτουργία του Μινιόν, την ανάπτυξη πολυκαταστήματος στη Λεωφ. Κηφισιάς και την αξιοποίηση των δύο ακινήτων της στη Ρουμανία. Παράλληλα, διατηρεί δίκτυο λιανικής 130 καταστημάτων σε Ελλάδα, Ρουμανία, Βουλγαρία και Κύπρο, όπου αντιπροσωπεύει από το δεύτερο εξάμηνο του 2007 κατ΄ αποκλειστικότητα την αμερικανική Converse σε αντικατάσταση της σαφώς πιο αναγνωρίσιμης Nike, την αντιπροσωπεία της οποίας απώλεσε τον Ιούνιο του 2006.
Η εταιρεία Elmec ξεκινάει την διαδρομή το 1953 υπό την επωνυμία Elmec Ίνο Φάις από την οικογένεια Φάις. Ένα σημαντικό βήμα για την ανάπτυξή της ήταν η ανάληψη της αντιπροσωπείας της Nike το 1978. Το 1981 ιδρύεται η Elmec Sport. Στη συνέχεια αναλαμβάνει μία σειρά από αντιπροσωπείες όπως τα jeans Wrangler το 1981, τα Lee Cooper έως το 1981 τα οποία εν συνεχεία τα αντικαθιστά τα Harley Davidson. Το 1989 αναλαμβάνει την αντιπροσωπεία της Fila, ενώ παράλληλα τερματίζει την συνεργασία με την Sergio Tacchini που είχε αναλάβει το 1981. Το 1994 αναλαμβάνει και την αντιπροσωπεία των μηχανών και εξαρτημάτων της Harley Davidson. Ταυτόχρονα ιδρύει καταστήματα για την παραπάνω εταιρία και για την Nike.
Το 1999 ο όμιλος εισέρχεται στον κλάδο των πολυκαταστημάτων με τη λειτουργία του εκπτωτικού πολυκαταστήματος Factory Outlet στην οδό Πειραιώς στο Νέο Φάληρο. Το Factory Outlet λειτουργεί σε ιδιόκτητο κτίριο συνολικής έκτασης 13 χιλιάδων τετραγωνικών μέτρων και είναι το πρώτο στην Ελλάδα πολυκατάστημα στους χώρους του οποίου διατίθενται αποκλειστικά εμπορεύματα προηγούμενων σεζόν.
Το καλοκαίρι του 2000 η Elmec Sport εξαγόρασε το 50% της εταιρείας Ηπειρωτική Εμπορική Κτηματική Α.Ε., στην οποία άνηκε μέρος των κτιρίων που στέγαζαν στο παρελθόν το πολυκατάστημα «Μινιόν» της οδού Πατησίων.
MINION
Το ΜΙΝΙΟΝ είναι από μόνο του μία ιστορία. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις στις αρχές του 2009 ή κάπου εκεί κοντά θα ξεκινήσει την λειτουργία του, ένα από τα πλέον ιστορικά καταστήματα της Αθήνας, αν όχι και της Ελλάδας, το Μινιόν. Σε λιγότερο από ένα χρόνο θα έχει βάλει τα καλά του και θα αρχίσει να υποδέχεται το καταναλωτικό.
Σίγουρα το Μινιόν έχει λείψει σε όλους μας, αφού τα τελευταία 10 χρόνια παραμένει κλειστό και οι επίδοξοι «αναγεννητές» του μάλλον δεν κατάφεραν να το κάνουν και πάλι ένα σύγχρονο πολυκατάστημα στην καρδιά της Αθήνας. Το κακό όμως είχε ξεκινήσει μία εβδομάδα πριν από τα Χριστούγεννα του 1980 όταν το Μινιόν και ο Κατράτζος έγιναν στάχτη μέσα σε λίγες ώρες. Ο τότε ιδιοκτήτης του Μινιόν, λίγες ώρες μετά την καταστροφή δηλώνει στην κρατική τηλεόραση και στο δημοσιογράφο Κώστα Σερέζη «θα το ξαναφτιάξω, με τους ανθρώπους μου, με την οργάνωση, με την αγάπη του κόσμου, ακόμη και με τα νύχια μου αν χρειαστεί».
Οι καιροί όμως αλλάζουν και η επόμενη προσπάθεια που έγινε δεν είχε καμία τύχη και το Μινιόν απαξιώθηκε πλήρως και το 1998 έκλεισε. Δέκα χρόνια μετά είναι έτοιμο να κάνει το μεγάλο βήμα.
Σε μια εποχή που το λιανεμπόριο καθοριζόταν από τις κινήσεις μικρομεσαίων κυρίως επιχειρήσεων, το «μεγαλύτερο, μεγάλο κατάστημα», ή αλλιώς το γνωστό και αγαπημένο στους Αθηναίους πολυκατάστημα «Μινιόν», έφερε κυριολεκτικά τα πάνω κάτω στην αγορά, τόσο με την άνοδο όσο και με τη θεαματική πτώση του. Σήμερα, που η επαναλειτουργία του είναι περισσότερο ορατή από ποτέ, στα χέρια ενός μεγάλου ελληνικού ομίλου, η αγορά αναμένει με ενδιαφέρον τη μορφή που αυτό θα έχει, αλλά και τη δυνατότητά του να ενσωματωθεί σε μια μεταλλασσόμενη αγορά.
Η ιστορία του «Μινιόν» ξεκίνησε το 1934. Ένα μικροσκοπικό περίπτερο που άνοιξε στην περιοχή των Χαυτείων ο Ιωάννης Γεωργακάς αποτέλεσε την αφετηρία ενός από τους πιο αγαπημένους εμπορικούς προορισμούς των Αθηναίων. Λόγω του μεγέθους του, ο ιδρυτής του το ονόμασε «Μινιόν». Ωστόσο, οι εμπορικές ικανότητες του κ. Γεωργακά γρήγορα θα καθιστούσαν το όνομα αυτό ειρωνικό, αφού το μικρό περίπτερο σταδιακά μεγάλωσε, για να γίνει τη δεκαετία του ’70 ένα αληθινό πολυκατάστημα. Η απήχηση ήταν τεράστια, αφού εισήγαγε καινοτομίες στην αγορά, προσελκύοντας όλες τις ηλικιακές ομάδες και διαθέτοντας εμπορεύματα σε προσιτές τιμές. Είναι χαρακτηριστικό ότι την περίοδο των εορτών, γονείς, νονοί, παππούδες και γιαγιάδες έφερναν τα μικρά παιδιά στο Μινιόν, μεταξύ άλλων για να γνωρίσουν και να φωτογραφηθούν με τον Άγιο Βασίλη.
Η χρυσή περίοδος μπορεί να μη διήρκεσε πολύ, όμως ήταν αρκετή για να ταυτιστεί το όνομα «Μινιόν» στο μυαλό των καταναλωτών με το πρότυπο πολυκατάστημα. Ένας εμπρησμός, μόλις μια εβδομάδα πριν από τα Χριστούγεννα του 1980, έμελλε να σημαδέψει δια παντός την πορεία του. Η καταστροφή ήταν μεγάλη, αλλά η επιμονή του ιδρυτή του και η αγάπη του κόσμου και των εργαζομένων θα ανέσταιναν το πολυκατάστημα από τις στάχτες του. Η ανάπτυξη όμως υπήρξε πρόσκαιρη και το 1983 το «Μινιόν» αναγκαστικά πέρασε στην κατηγορία των προβληματικών επιχειρήσεων. Πλέον, ο Οργανισμός Ανασυγκρότησης Επιχειρήσεων (ΟΑΕ) ήταν ο νέος ιδιοκτήτης του. Από το σημείο αυτό, για αρκετούς παράγοντες του εμπορικού χώρου, ξεκίνησε η αντίστροφη μέτρηση, αφού την ώρα που γίνονταν σημαντικές αλλαγές στο ελληνικό λιανεμπόριο, το «Μινιόν» παρέμενε στάσιμο, καταδικασμένο ουσιαστικά να ξεπεραστεί από τους ανταγωνιστές του. Μέχρι το τέλος της δεκαετίας του ’80 το πολυκατάστημα αντιμετώπιζε πολύ σημαντικά οικονομικά προβλήματα και το 1991, ο ΟΑΕ προκήρυξε διαγωνισμό για την ιδιωτικοποίησή του.
Ο ιδρυτής του, Ιωάννης Γεωργακάς, επανέκτησε τον έλεγχο του «Μινιόν», μαζί με τους κ. Ν. Βερνίκο και Λ. Ησαϊάδη, και παρέμεινε στη θέση του προέδρου, διευθύνοντος συμβούλου και γενικού διευθυντή μόλις για έναν χρόνο.
Το 1992 αποχώρησε από την επιχείρηση, πουλώντας τις μετοχές του στους δύο συνεταίρους του. Τότε, οι κ.κ. Βερνίκος και Ησαϊάδης αποφασίζουν να συνεργαστούν με τη γαλλική αλυσίδα Galleries Lafayette, απευθυνόμενοι σε ένα διαφοροποιημένο κοινό, με ελαφρώς αυξημένες τιμές. Το «Μινιόν» όμως έγινε ακριβό σε μια περίοδο που η ελληνική αγορά άρχισε να γνωρίζει το φαινόμενο fast fashion, έτσι όπως αντιπροσωπευόταν από την ισπανική αλυσίδα Zara που έφερε αναστάτωση στην αγορά, προσφέροντας στον Έλληνα καταναλωτή τη δυνατότητα να ντυθεί φθηνά, με την τελευταία λέξη της μόδας. Το 1996 αποχώρησε από το σχήμα και ο κ. Βερνίκος, και έτσι ο κ. Ησαϊάδης απέκτησε το 98% των μετοχών της Μινιόν Α.Ε. Η αντίστροφη μέτρηση όμως είχε αρχίσει και ο εμπορικός πόλεμος που ξέσπασε με την ανταγωνιστική εταιρεία Αφοί Λαμπρόπουλοι, σε συνδυασμό με μια σειρά αρνητικών συγκυριών, όπως τα προβλήματα ρευστότητας και οι κακές σχέσεις με τους προμηθευτές, οδήγησαν την κατάσταση στο απροχώρητο. Τα πράγματα χειροτέρεψαν όταν αποκαλύφθηκε κύκλωμα εκβιασμών μέσα στο ίδιο το πολυκατάστημα και το 1998 ήρθε το οριστικό κλείσιμο.
Το 2000, ο επιχειρηματίας Σ. Τζιούφας, που είχε την εισαγωγική εταιρεία ρούχων Connection ΑΕΒΕ, συνήψε στρατηγική συμμαχία με την Elmec Sport για την εξαγορά της εταιρείας «Ηπειρωτική Εμπορική», η οποία είχε τον έλεγχο του «Μινιόν» και την επαναλειτουργία του πολυκαταστήματος. Η πτώχευση όμως της Connection έφερε τελικώς στα χέρια της Elmec την «Ηπειρωτική» το 2002. Σήμερα πλέον, με την Elmec στα χέρια του ομίλου των ΚΑΕ, το «Μινιόν» προγραμματίζεται να ξανανοίξει τις πόρτες του το 2009, μέσω επενδύσεων ύψους 30 εκατ. ευρώ.
Ένα εμπορικό όνομα που πουλάει πολύ, το «Μινιόν» μοιάζει με τον φοίνικα που αναγεννάται από τις στάχτες του.
Η ιστορία της Elmec Sport αναμφισβήτητα είναι μία από τις πλέον ενδιαφέρουσες στην ελληνική επιχειρηματική σκηνή. Μέσα σε μόλις τρεις μήνες άλλαξε δύο φορές ιδιοκτήτη και μάλιστα με τίμημα αρκετά υψηλότερο από αυτό που ο δεύτερος αγόρασε από τoν πρώτο.
Πριν από λίγους μήνες η εξαγορά του 51,84% της Elmec Sport από τα Καταστήματα Αφορολογήτων Ειδών που ανήκουν στον όμιλο Folli Follie του κ. Δ. Κουτσολιούτσου αιφνιδίασε την αγορά, καθώς η εταιρεία είχε αλλάξει χέρια μόλις πριν από τρεις μήνες. Στα τέλη του περασμένου Ιουνίου η οικογένεια Φάις είχε μεταβιβάσει το παραπάνω ποσοστό στον όμιλο Λασκαρίδη προς 3 ευρώ ανά μετοχή.
Είναι πολύ πιθανό ο επιχειρηματίας Λασκαρίδης να ένιωσε μεγάλη έκπληξη όταν τον προσέγγισε ο κ. Κουτσολιούτσος προσφέροντάς του 33% παραπάνω για να αποκτήσει την Elmec. Ο κ. Κουτσολιούτσος προσέφερε 4 ευρώ ανά μετοχή και οι δύο άνδρες δεν άργησαν να δώσουν τα χέρια.
Ο όμιλος Λασκαρίδη μέσα σε τρεις μήνες έβγαλε χωρίς κόπο περίπου 23 εκατ. ευρώ, γι΄ αυτό και συμφώνησε να πωλήσει την εταιρεία - παρ΄ ότι όταν την αγόρασε είχε μεγαλεπήβολα σχέδια για την ανάπτυξή της. Στόχος βέβαια του νέου ιδιοκτήτη είναι μέσα από ομολογουμένως «ακριβές» εξαγορές να γίνει ο μεγαλύτερος όμιλος στη λιανική στην Ελλάδα.
Να σημειωθεί ότι η Folli Follie τον Μάιο του 2006 είχε αγοράσει το 25% των ΚΑΕ από τον Γερμανό προς 15,6 ευρώ ανά μετοχή, ανεβάζοντας τη συμμετοχή της στο 51%.
Η Elmec ελέγχει το 50% του πολυκαταστήματος Attica Department Stores στην οδό Πανεπιστημίου, το 100% των δύο Factory Outlet (στην οδό Πειραιώς και στο «Ελ. Βενιζέλος») και έχει δρομολογήσει επενδύσεις για την επαναλειτουργία του Μινιόν, την ανάπτυξη πολυκαταστήματος στη Λεωφ. Κηφισιάς και την αξιοποίηση των δύο ακινήτων της στη Ρουμανία. Παράλληλα, διατηρεί δίκτυο λιανικής 130 καταστημάτων σε Ελλάδα, Ρουμανία, Βουλγαρία και Κύπρο, όπου αντιπροσωπεύει από το δεύτερο εξάμηνο του 2007 κατ΄ αποκλειστικότητα την αμερικανική Converse σε αντικατάσταση της σαφώς πιο αναγνωρίσιμης Nike, την αντιπροσωπεία της οποίας απώλεσε τον Ιούνιο του 2006.
Η εταιρεία Elmec ξεκινάει την διαδρομή το 1953 υπό την επωνυμία Elmec Ίνο Φάις από την οικογένεια Φάις. Ένα σημαντικό βήμα για την ανάπτυξή της ήταν η ανάληψη της αντιπροσωπείας της Nike το 1978. Το 1981 ιδρύεται η Elmec Sport. Στη συνέχεια αναλαμβάνει μία σειρά από αντιπροσωπείες όπως τα jeans Wrangler το 1981, τα Lee Cooper έως το 1981 τα οποία εν συνεχεία τα αντικαθιστά τα Harley Davidson. Το 1989 αναλαμβάνει την αντιπροσωπεία της Fila, ενώ παράλληλα τερματίζει την συνεργασία με την Sergio Tacchini που είχε αναλάβει το 1981. Το 1994 αναλαμβάνει και την αντιπροσωπεία των μηχανών και εξαρτημάτων της Harley Davidson. Ταυτόχρονα ιδρύει καταστήματα για την παραπάνω εταιρία και για την Nike.
Το 1999 ο όμιλος εισέρχεται στον κλάδο των πολυκαταστημάτων με τη λειτουργία του εκπτωτικού πολυκαταστήματος Factory Outlet στην οδό Πειραιώς στο Νέο Φάληρο. Το Factory Outlet λειτουργεί σε ιδιόκτητο κτίριο συνολικής έκτασης 13 χιλιάδων τετραγωνικών μέτρων και είναι το πρώτο στην Ελλάδα πολυκατάστημα στους χώρους του οποίου διατίθενται αποκλειστικά εμπορεύματα προηγούμενων σεζόν.
Το καλοκαίρι του 2000 η Elmec Sport εξαγόρασε το 50% της εταιρείας Ηπειρωτική Εμπορική Κτηματική Α.Ε., στην οποία άνηκε μέρος των κτιρίων που στέγαζαν στο παρελθόν το πολυκατάστημα «Μινιόν» της οδού Πατησίων.
MINION
Το ΜΙΝΙΟΝ είναι από μόνο του μία ιστορία. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις στις αρχές του 2009 ή κάπου εκεί κοντά θα ξεκινήσει την λειτουργία του, ένα από τα πλέον ιστορικά καταστήματα της Αθήνας, αν όχι και της Ελλάδας, το Μινιόν. Σε λιγότερο από ένα χρόνο θα έχει βάλει τα καλά του και θα αρχίσει να υποδέχεται το καταναλωτικό.
Σίγουρα το Μινιόν έχει λείψει σε όλους μας, αφού τα τελευταία 10 χρόνια παραμένει κλειστό και οι επίδοξοι «αναγεννητές» του μάλλον δεν κατάφεραν να το κάνουν και πάλι ένα σύγχρονο πολυκατάστημα στην καρδιά της Αθήνας. Το κακό όμως είχε ξεκινήσει μία εβδομάδα πριν από τα Χριστούγεννα του 1980 όταν το Μινιόν και ο Κατράτζος έγιναν στάχτη μέσα σε λίγες ώρες. Ο τότε ιδιοκτήτης του Μινιόν, λίγες ώρες μετά την καταστροφή δηλώνει στην κρατική τηλεόραση και στο δημοσιογράφο Κώστα Σερέζη «θα το ξαναφτιάξω, με τους ανθρώπους μου, με την οργάνωση, με την αγάπη του κόσμου, ακόμη και με τα νύχια μου αν χρειαστεί».
Οι καιροί όμως αλλάζουν και η επόμενη προσπάθεια που έγινε δεν είχε καμία τύχη και το Μινιόν απαξιώθηκε πλήρως και το 1998 έκλεισε. Δέκα χρόνια μετά είναι έτοιμο να κάνει το μεγάλο βήμα.
Σε μια εποχή που το λιανεμπόριο καθοριζόταν από τις κινήσεις μικρομεσαίων κυρίως επιχειρήσεων, το «μεγαλύτερο, μεγάλο κατάστημα», ή αλλιώς το γνωστό και αγαπημένο στους Αθηναίους πολυκατάστημα «Μινιόν», έφερε κυριολεκτικά τα πάνω κάτω στην αγορά, τόσο με την άνοδο όσο και με τη θεαματική πτώση του. Σήμερα, που η επαναλειτουργία του είναι περισσότερο ορατή από ποτέ, στα χέρια ενός μεγάλου ελληνικού ομίλου, η αγορά αναμένει με ενδιαφέρον τη μορφή που αυτό θα έχει, αλλά και τη δυνατότητά του να ενσωματωθεί σε μια μεταλλασσόμενη αγορά.
Η ιστορία του «Μινιόν» ξεκίνησε το 1934. Ένα μικροσκοπικό περίπτερο που άνοιξε στην περιοχή των Χαυτείων ο Ιωάννης Γεωργακάς αποτέλεσε την αφετηρία ενός από τους πιο αγαπημένους εμπορικούς προορισμούς των Αθηναίων. Λόγω του μεγέθους του, ο ιδρυτής του το ονόμασε «Μινιόν». Ωστόσο, οι εμπορικές ικανότητες του κ. Γεωργακά γρήγορα θα καθιστούσαν το όνομα αυτό ειρωνικό, αφού το μικρό περίπτερο σταδιακά μεγάλωσε, για να γίνει τη δεκαετία του ’70 ένα αληθινό πολυκατάστημα. Η απήχηση ήταν τεράστια, αφού εισήγαγε καινοτομίες στην αγορά, προσελκύοντας όλες τις ηλικιακές ομάδες και διαθέτοντας εμπορεύματα σε προσιτές τιμές. Είναι χαρακτηριστικό ότι την περίοδο των εορτών, γονείς, νονοί, παππούδες και γιαγιάδες έφερναν τα μικρά παιδιά στο Μινιόν, μεταξύ άλλων για να γνωρίσουν και να φωτογραφηθούν με τον Άγιο Βασίλη.
Η χρυσή περίοδος μπορεί να μη διήρκεσε πολύ, όμως ήταν αρκετή για να ταυτιστεί το όνομα «Μινιόν» στο μυαλό των καταναλωτών με το πρότυπο πολυκατάστημα. Ένας εμπρησμός, μόλις μια εβδομάδα πριν από τα Χριστούγεννα του 1980, έμελλε να σημαδέψει δια παντός την πορεία του. Η καταστροφή ήταν μεγάλη, αλλά η επιμονή του ιδρυτή του και η αγάπη του κόσμου και των εργαζομένων θα ανέσταιναν το πολυκατάστημα από τις στάχτες του. Η ανάπτυξη όμως υπήρξε πρόσκαιρη και το 1983 το «Μινιόν» αναγκαστικά πέρασε στην κατηγορία των προβληματικών επιχειρήσεων. Πλέον, ο Οργανισμός Ανασυγκρότησης Επιχειρήσεων (ΟΑΕ) ήταν ο νέος ιδιοκτήτης του. Από το σημείο αυτό, για αρκετούς παράγοντες του εμπορικού χώρου, ξεκίνησε η αντίστροφη μέτρηση, αφού την ώρα που γίνονταν σημαντικές αλλαγές στο ελληνικό λιανεμπόριο, το «Μινιόν» παρέμενε στάσιμο, καταδικασμένο ουσιαστικά να ξεπεραστεί από τους ανταγωνιστές του. Μέχρι το τέλος της δεκαετίας του ’80 το πολυκατάστημα αντιμετώπιζε πολύ σημαντικά οικονομικά προβλήματα και το 1991, ο ΟΑΕ προκήρυξε διαγωνισμό για την ιδιωτικοποίησή του.
Ο ιδρυτής του, Ιωάννης Γεωργακάς, επανέκτησε τον έλεγχο του «Μινιόν», μαζί με τους κ. Ν. Βερνίκο και Λ. Ησαϊάδη, και παρέμεινε στη θέση του προέδρου, διευθύνοντος συμβούλου και γενικού διευθυντή μόλις για έναν χρόνο.
Το 1992 αποχώρησε από την επιχείρηση, πουλώντας τις μετοχές του στους δύο συνεταίρους του. Τότε, οι κ.κ. Βερνίκος και Ησαϊάδης αποφασίζουν να συνεργαστούν με τη γαλλική αλυσίδα Galleries Lafayette, απευθυνόμενοι σε ένα διαφοροποιημένο κοινό, με ελαφρώς αυξημένες τιμές. Το «Μινιόν» όμως έγινε ακριβό σε μια περίοδο που η ελληνική αγορά άρχισε να γνωρίζει το φαινόμενο fast fashion, έτσι όπως αντιπροσωπευόταν από την ισπανική αλυσίδα Zara που έφερε αναστάτωση στην αγορά, προσφέροντας στον Έλληνα καταναλωτή τη δυνατότητα να ντυθεί φθηνά, με την τελευταία λέξη της μόδας. Το 1996 αποχώρησε από το σχήμα και ο κ. Βερνίκος, και έτσι ο κ. Ησαϊάδης απέκτησε το 98% των μετοχών της Μινιόν Α.Ε. Η αντίστροφη μέτρηση όμως είχε αρχίσει και ο εμπορικός πόλεμος που ξέσπασε με την ανταγωνιστική εταιρεία Αφοί Λαμπρόπουλοι, σε συνδυασμό με μια σειρά αρνητικών συγκυριών, όπως τα προβλήματα ρευστότητας και οι κακές σχέσεις με τους προμηθευτές, οδήγησαν την κατάσταση στο απροχώρητο. Τα πράγματα χειροτέρεψαν όταν αποκαλύφθηκε κύκλωμα εκβιασμών μέσα στο ίδιο το πολυκατάστημα και το 1998 ήρθε το οριστικό κλείσιμο.
Το 2000, ο επιχειρηματίας Σ. Τζιούφας, που είχε την εισαγωγική εταιρεία ρούχων Connection ΑΕΒΕ, συνήψε στρατηγική συμμαχία με την Elmec Sport για την εξαγορά της εταιρείας «Ηπειρωτική Εμπορική», η οποία είχε τον έλεγχο του «Μινιόν» και την επαναλειτουργία του πολυκαταστήματος. Η πτώχευση όμως της Connection έφερε τελικώς στα χέρια της Elmec την «Ηπειρωτική» το 2002. Σήμερα πλέον, με την Elmec στα χέρια του ομίλου των ΚΑΕ, το «Μινιόν» προγραμματίζεται να ξανανοίξει τις πόρτες του το 2009, μέσω επενδύσεων ύψους 30 εκατ. ευρώ.
Ένα εμπορικό όνομα που πουλάει πολύ, το «Μινιόν» μοιάζει με τον φοίνικα που αναγεννάται από τις στάχτες του.