Πολύ σύντομα, ίσως και εντός του Δεκεμβρίου, το υπουργείο Οικονομικών θα δημοσιεύσει τη νέα λίστα των αποκρατικοποιήσεων. Σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες, μεταξύ άλλων, στη λίστα θα αναφέρονται για πρώτη φορά μετά την εισαγωγή των μετοχών τους στο χρηματιστήριο τα ονόματα των ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ.

Το γεγονός αυτό εξηγεί σε ένα μεγάλο ποσοστό το τελευταίο ράλι τιμών στο οποίο έχουν επιδοθεί οι μετοχές των δύο εταιρειών διαχείρισης υδάτινων πόρων. Η κεφαλαιοποίηση της ΕΥΔΑΠ έχει ξεπεράσει το 1,15 δισ. ευρώ και της ΕΥΑΘ τα 205 εκατ. ευρώ.

Σήμερα το ελληνικό δημόσιο κατέχει το 61% της ΕΥΔΑΠ και 10% ελέγχει η Αγροτική Τράπεζα. Στην ΕΥΑΘ το ποσοστό του δημοσίου φθάνει στο 74%.

Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, ο σχεδιασμός του οικονομικού επιτελείου προβλέπει πρώτα τη διενέργεια private placement -ίσως όχι στην ΕΥΑΘ λόγω χαμηλής κεφαλαιοποίησης- και στη συνέχεια προκήρυξη διαγωνισμού για την εξεύρεση στρατηγικού επενδυτή. Στόχος του δημοσίου είναι να περιορίσει σταδιακά τα ποσοστά του στις δύο εταιρείες στο 35%-40%. Υπενθυμίζεται ότι ο αρμόδιος για την ΕΥΔΑΠ υπουργός ΠΕΧΩΔΕ, Γιώργος Σουφλιάς, έχει πολλές φορές ταχθεί στο παρελθόν υπέρ του δημόσιου χαρακτήρα της Επιχείρησης, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι αντιτίθεται σε πιθανή μετοχοποίησή της.

Σήμερα η γαλλική Suez ελέγχει επίσημα το 4,8% της ΕΥΑΘ. Η γαλλική εταιρεία έχει κατ΄ επανάληψη εκφράσει το ενδιαφέρον να ανεβάσει το ποσοστό της στο 20% στην ΕΥΑΘ. Ενδιαφέρον για να αποκτήσει ποσοστό στην ΕΥΔΑΠ είχε δείξει παλαιότερα και ο όμιλος της Ελληνικής Τεχνοδομικής. Γενικότερα, θεωρείται σίγουρο πως όποτε η Κυβέρνηση αποφασίσει να διαθέσει ποσοστά των δύο εταιρειών θα υπάρξουν αρκετοί ενδιαφερόμενοι. Οι διοικήσεις των δύο εταιρειών δουλεύουν άλλωστε προς αυτή την κατεύθυνση και εστιάζουν τις προσπάθειές τους στον εξορθολογισμό των δαπανών και στον περιορισμό της σπατάλης, καθώς επίσης και στη μείωση του κόστους για τη λειτουργία των εγκαταστάσεων. Από την άλλη πλευρά, όπως και κάθε ΔΕΚΟ, οι δύο εταιρείες συγκεντρώνουν επενδυτικά ρίσκα. Αυτά έχουν να κάνουν κυρίως με το υψηλό λειτουργικό κόστος, την πρόσληψη ικανών στελεχών που μέσω ΑΣΕΠ καθυστερεί αλλά και τις προθέσεις της εκάστοτε κυβέρνησης για την τιμολογιακή πολιτική που θα ακολουθούν οι εταιρείες.

Στην ΕΥΔΑΠ η αύξηση των εσόδων αυτή τη χρονική περίοδο -πέρα από την ετήσια αύξηση των τιμολογίων- θα προέλθει από την προσάρτηση κερδοφόρων δικτύων, κυρίως από την περιοχή των Μεσογείων. Επίσης, τα σχέδια για την είσοδο της ΕΥΔΑΠ στην αγορά του εμφιαλωμένου νερού δεν έχουν εγκαταλειφθεί αλλά εξετάζονται από μηδενική βάση.

Μια άλλη παράμετρος που μπορεί να αλλάξει άρδην την καθαρή θέση και την κερδοφορία της εταιρείας είναι τα ποσά που χρωστά στην ΕΥΔΑΠ το δημόσιο ως επιχορήγηση για κεφαλαιουχικές δαπάνες συντήρησης, ανακαίνισης και βελτίωσης του συστήματος ύδρευσης που ξεπερνούν τα 150 εκατ. ευρώ.

Η ΕΥΑΘ με τη σειρά της στις αρχές του 2008 θα ξεκινήσει την τοποθέτηση οπτικής ίνας στο δίκτυο της επιχείρησης. Με τον τρόπο αυτό η ΕΥΑΘ θα εισέλθει με έμμεσο τρόπο στον τομέα των τηλεπικοινωνιών, αφού στόχος είναι το δίκτυο αυτό να μισθωθεί στους ενδιαφερόμενους τηλεπικοινωνιακούς παρόχους. Η διοίκηση της ΕΥΑΘ θεωρεί ότι η συγκεκριμένη δραστηριότητα θα αποτελέσει πηγή σταθερών εσόδων για την εταιρεία, καθώς το ενδιαφέρον θεωρείται δεδομένο αφού η χρήση θα είναι σημαντικά φθηνότερη για τους παρόχους, οι οποίοι δεν θα υποχρεωθούν να «στήσουν» από το μηδέν δικό τους δίκτυο.

Στο εννεάμηνο του 2007 τα καθαρά κέρδη της EYΔΑΠ αυξήθηκαν κατά 27%, στα 34,48 εκατ. ευρώ και της ΕΥΑΘ υπερδιπλασιάστηκαν από τα 2,91 εκατ. ευρώ στα 6,160 εκατ. ευρώ. Η καθαρή θέση της ΕΥΔΑΠ ανέρχεται στα 804 εκατ. ευρώ και της ΕΥΑΘ στα 75 εκατ. ευρώ.

Νερό, το απόλυτο αγαθό

Σε ανακοινώσεις τους τα Ηνωμένα Έθνη ανέφεραν ότι τον 21ο αιώνα το νερό θα γίνει εξίσου πολύτιμο με το πετρέλαιο. Ενώ οι περισσότερες διαμάχες του 20ού αιώνα εστιάζονταν γύρω από την κυριαρχία των αποθεμάτων πετρελαίου, ίσως τον 21ο αιώνα όλη αυτή η ένταση μετατεθεί στον τομέα του νερού.

Όπως και πριν από 10.000 χρόνια, η ποσότητα του νερού στον πλανήτη είναι ίδια, περίπου 1,4 δισ. κυβικά μέτρα, αλλά το 97,5% αυτών βρίσκεται στους ωκεανούς, ενώ από το 2,5%, που αποτελεί το γλυκό νερό, λιγότερο από το 1/3 βρίσκεται στον υδροφόρο ορίζοντα, στις λίμνες και στους ποταμούς, με το 69,5% να μην μπορεί ουσιαστικώς να αξιοποιηθεί βρισκόμενο σε παγετώνες.

Κατά τη διάρκεια του 20ού αιώνα η αύξηση της χρήσης ύδατος ξεπέρασε σημαντικά την αύξηση των πληθυσμών, καθώς τα πραγματικά εισοδήματα και η πρόοδος στην τεχνολογία (δίκτυα ύδατος, σωληνώσεις) έχουν φέρει το νερό και την υγιεινή μέσα στις κατοικίες, ενώ η αύξηση της χρήσης του από τη γεωργία και τη βιομηχανία ενίσχυσε περαιτέρω τη ζήτηση.