Της Ελευθερίας Πιπεροπούλου 

Την επανεμφάνισή της στην πλατφόρμα των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών έκανε η γνωστή επιχειρηματική οικογένεια που βρισκόταν πίσω από την άλλοτε κραταιά αλυσίδα γυναικείας ένδυσης Miss Raxevsky.

Συγκεκριμένα, για τις 22 Μαΐου 2024 έχει προγραμματιστεί επαναληπτικό τετραπλό σφυρί σε βάρος του Γιώργου Μουρτζούχου και του γιου του Αχιλλέα Μουρτζούχου - Ραξεύσκι, που αφορά τέσσερα οικόπεδα στην Πάτρα, στη θέση "Προφήτης Ηλίας” (Γηροκομείο) ή "Αρόη”, άρτια και οικοδομήσιμα:

-Οικόπεδο εκτάσεως 2.052,00 τ.μ., που βρίσκεται Επί της συμβολής των οδών Ισοκράτους και Ζήνωνος, με τιμή πρώτης προσφοράς τις 139 χιλ. ευρώ.
-Οικόπεδο εκτάσεως 1.695,00 τ.μ., που βρίσκεται επί της οδού Ζήνωνος και σε απόσταση περίπου 3 χλμ ανατολικά από το κέντρο της πόλης των Πατρών, με τιμή πρώτης προσφοράς τις 120 χιλ. ευρώ.
-Οικόπεδο εκτάσεως 563,00 τ.μ., με τιμή πρώτης προσφοράς τις 46 χιλ. ευρώ.
-Οικόπεδο εκτάσεως 222,00 τ.μ., με πρόσωπο στην προβλεπόμενη οδό Νικ. Πλαστήρα και σε απόσταση περίπου 3 χλμ. ανατολικά από το κέντρο της πόλης των Πατρών, με τιμή πρώτης προσφοράς τις 19 χιλ. ευρώ.

Σημειώνεται ότι τα συγκεκριμένα οικόπεδα είχαν βγει ξανά σε πλειστηριασμό το 2022 και τον Απρίλιο του 2023, ωστόσο δεν είχε βρεθεί ενδιαφερόμενος. Επισπεύδουσα είναι η Cepal.

Υπενθυμίζεται ότι η οικογένεια έχει χάσει παλαιότερα και μία βίλα στην Εκάλη, καθώς κι ένα διαμέρισμα στο Καστρί.

Ζωή σαν μυθιστόρημα

Η ιστορία της οικογένειας Ραξεύσκι πηγαίνει πολύ πίσω στον χρόνο και συγκεκριμένα στην… τσαρική Ρωσία. Η οικογένεια είχε τρεις κόρες, την εκλιπούσα Ελένη, την Άννα και τη Δήμητρα, όλες εκ των οποίων ασχολήθηκαν με την μόδα. Ο παππούς των τριών γυναικών, γνωστός φιλέλληνας από μεγάλη ρωσική οικογένεια, ήρθε στη χώρα από τη Ρωσία το 1912.

Τα βήματά του συνέχισαν οι γονείς των τριών γυναικών, όταν το 1953 ξεκίνησαν την παραγωγή ενδυμάτων και την πώλησή τους σε πελάτες χονδρικής σε όλη την Ελλάδα, χτίζοντας σύντομα μια από τις πρώτες μεγάλες κάθετες εξαγωγικές μονάδες στην Ευρώπη. Οι τρεις κόρες "ζούσαν” κυριολεκτικά μέσα στο εργοστάσιο, μαθαίνοντας από πολύ μικρή ηλικία τα πάντα για τα υφάσματα και τα ρούχα. 

Έτσι, η Ελένη και ο σύζυγός της, Γιώργος Μουρτζούχος, ίδρυσαν το 1976 την Raxevsky, η οποία πτώχευσε το 2019, έχοντας πρώτα καταφέρει να φτάσει να διαθέτει ένα δίκτυο άνω των 50 καταστημάτων. Η Δήμητρα συνεργάστηκε για ένα διάστημα με την αδερφή της, Ελένη, ωστόσο αργότερα αποφάσισε να ιδρύσει την Mini Raxevsky, η οποία επίσης δεν γλίτωσε το λουκέτο, με την επιχειρηματία να βρίσκεται και η ίδια αντιμέτωπη με την περιπέτεια των πλειστηριασμών. Η Άννα Ραξέβσκυ είναι η μόνη που παραμένει ενεργή στον χώρο της μόδας, μέσω της εταιρείας RAX Clothing και του brand Anna Raxevsky.

Το brand Raxevsky συγκαταλεγόταν επί αρκετές δεκαετίες ανάμεσα στα πιο αναγνωρισμένα εμπορικά σήματα γυναικείας μόδας στην ελληνική αγορά, ωστόσο άρχισε να διαγράφει μια πτωτική πορεία κατά την προηγούμενη δεκαετία, απόρροια εν μέρει και της ελληνικής κρίσης χρέους, η οποία συρρίκνωσε σε μεγάλο βαθμό την ζήτηση για branded ρούχα και αξεσουάρ. Η Raxevsky ιδρύθηκε το 1976 ως πλεκτοβιομηχανία Helen’s Club αλλά μετονομάστηκε σε Raxevsky ΑΕΒΕ το 2001. Η εταιρεία, η οποία τις "καλές εποχές" διέθετε ένα διευρυμένο δίκτυο καταστημάτων σε όλη την Ελλάδα και διεθνή παρουσία, κηρύχθηκε σε κατάσταση πτώχευσης το 2019.

Σύμφωνα με τις τελευταίες οικονομικές καταστάσεις που δημοσιεύονται στο ΓΕΜΗ, η εταιρεία εμφάνιζε το 2015 κύκλο εργασιών 3,5 εκατ. ευρώ, σημαντικά μειωμένο από τα 7,5 εκατ. ευρώ της προηγούμενης χρήσης, και καθαρές ζημίες 3 εκατ. ευρώ, έναντι των ζημιών 4,2 εκατ. ευρώ του 2014. Όπως αναφερόταν, "η οικονομική κατάσταση της εταιρείας κατά την 31/12/2015 είναι κακή, δεδομένης όμως της σημερινής οικονομικής συγκυρίας, της μεγάλης ύφεσης και της ραγδαίας επιδείνωσης των οικονομικών προβλημάτων του κλάδου η εταιρία επαναπροσδιορίζει την θέση της”. Τα ίδια κεφάλαια της εταιρείας κατά την 31/12/2015 ανέρχονταν σε -5.705.842,80 ευρώ, ενώ οι συνολικές της υποχρεώσεις ξεπερνούσαν τα 25 εκατ.

Σημειωτέον πως το 2016 η εταιρεία είχε καταλήξει σε συμφωνία εξυγίανσης με τις πιστώτριες τράπεζες, η οποία ωστόσο δεν υλοποιήθηκε ποτέ στην πράξη, οδηγώντας τελικά στο λουκέτο και στην απόλυση και των τελευταίων εναπομεινάντων εργαζομένων.