Η απόφαση της κυβέρνησης να παγώσει τη διαδικασία ιδιωτικοποίησης της ΛΑΡΚΟ, συνεχίζοντας τη λειτουργία της βιομηχανίας με ζημιές ύψους 10 εκατ. ευρώ το μήνα, δημιουργεί πλήρες αδιέξοδο για την εταιρεία. Σύμφωνα με δημοσίευμα της Καθημερινής,  η Ε.Ε. αποφάσισε να παραπέμψει το θέμα των κρατικών ενισχύσεων στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, εξέλιξη για την οποία εγκαίρως είχε προειδοποιηθεί η κυβέρνηση κατά την πρόσφατη επίσκεψη του αρμόδιου ΓΔ της ΕΕ για τις κρατικές ενισχύσεις Γ. Κούπμαν. Για το θέμα των κρατικών ενισχύσεων θυμίζουμε ότι υπήρχε συμφωνία επί συγκεκριμένου σχεδίου που είχε εγκριθεί από την Επιτροπή ούτως ώστε η βιομηχανία να ιδιωτικοποιηθεί και να καταστεί βιώσιμη. Ωστόσο η κυβέρνηση επέλεξε να σταματήσει τις διαδικασίες και να εστιάσει τη στρατηγική της στην αμφισβήτηση της απόφασης να χαρακτηριστούν ως κρατικές ενισχύσεις οι κρατικές εγγυήσεις που είχαν δοθεί την περίοδο 2008  -2010.

Πλέον με την παραπομπή στο ευρωδικαστήριο καθίσταται σαφές ότι η στρατηγική της κυβέρνησης οδηγεί την εταιρεία σε κλείσιμο καθώς όταν γίνουν απαιτητά τα 160 εκατ. ευρώ που ζητεί η Κομισιόν χάνεται κάθε ελπίδα για βιώσιμη συνέχιση της λειτουργίας της.

Σημειώνεται ότι η ΔΕΗ, στην οποία η Λάρκο οφείλει 230 εκατ. ευρώ (όπως είχε παραδεχθεί η διοίκηση στο πλαίσιο της ενημέρωσης των αναλυτών για τα αποτελέσματα της εταιρείας), συνεχίζει ακόμη και σήμερα να παρέχει -πρακτικά δωρεάν – ρεύμα αξίας 6 εκατ. ευρώ το μήνα, έστω και εάν γνωρίζει εκ των προτέρων ότι τα χρήματα αυτά δε θα τα εισπράξει ποτέ. Βεβαίως τα χρήματα αυτά καλύπτονται από την υπερτιμολόγηση της υπόλοιπης βιομηχανίας, η οποία βρίσκεται στη δεινή θέση να επιδοτεί κάθε μήνα τη ΛΑΡΚΟ την ίδια στιγμή που υγιείς εταιρείες δίνουν εξαιτίας της κρίσης και των προβλημάτων της ελληνικής οικονομίας μάχη επιβίωσης. Θυμίζουμε ότι τις προηγούμενες ημέρες ο όμιλος Ηρακλής έθεσε εκ νέου το θέμα του υψηλού ενεργειακού κόστους και των υψηλών τιμολογίων της ΔΕΗ.

Και όχι μόνο,  αλλά επιπλέον η ΛΑΡΚΟ συμμετείχε , με βάση τα στοιχεία που ανακοινώθηκαν από τον ΑΔΜΗΕ, στις δημοπρασίες για τη διακοψιμότητα, δηλαδή το μοναδικό μέτρο τα τελευταία χρόνια που ήρθε να στηρίξει τη βιομηχανία. Χωρίς προοπτική βιωσιμότητας, ωστόσο, η ΛΑΡΚΟ έρχεται να εκμεταλλευτεί και αυτό το μέτρο "στερώντας” έσοδα από επιχειρήσεις βιώσιμες που δίνουν μάχη επιβίωσης εξαιτίας του δεινού οικονομικού περιβάλλοντος στη χώρα.

Τέλος  η συνέχιση μιας αδιέξοδης και ατελέσφορης κατάστασης, που συσσωρεύει νέες ζημιές 10 εκατ. ευρώ το μήνα, αποτελεί πρόκληση σε μια χρονική στιγμή κατά την οποία  η κυβέρνηση επιβαρύνει το σύνολο του πληθυσμού με νέους φόρους. Είναι χαρακτηριστικό ότι αν η κυβέρνηση ήθελε να κάνει κοινωνική πολιτική θα μπορούσε να το κάνει με το 10% της μηνιαίας χασούρας της ΛΑΡΚΟ διανέμοντας το σε κάθε εργαζόμενο και με κόστος 1 εκατ. ευρώ αντί των 10 εκατ. ευρώ που χάνει κάθε μήνα η κρατική βιομηχανία.