Ειδικού συνεργάτη

Ο Αριστείδης Μπελλές είναι ο αναμφισβήτητος νικητής των εντυπώσεων στον κλάδο της ιχθυοκαλλιέργειας. Με δύο σημαντικές κινήσεις απέκτησε στρατηγικό πλεονέκτημα έναντι των αντιπάλων του και ταυτόχρονα κατόρθωσε να δώσει στον Όμιλο του Νηρέα έναν διεθνή χαρακτήρα που λείπει από τις υπόλοιπες εταιρείες του κλάδου. Ο Νηρέας κινείται πλέον σε άλλη τροχιά, αυτή των διεθνών εταιρειών ιχθυοκαλλιέργειας, γεγονός που πιέζει τις εξελίξεις στον κλάδο. Ή καλύτερα, πιέζει τους υπόλοιπους επιχειρηματίες του κλάδου για να επιταχύνουν τις όποιες εξελίξεις.

Η συγκέντρωση δυνάμεων κρίνεται πλέον απαραίτητη για να επανέλθουν οι ισορροπίες. Κι ενώ η κατάσταση έχει εδώ και πολύ καιρό ξεκαθαρίσει μεταξύ των μεσαίων εταιρειών του κλάδου, οι επόμενες σημαντικές κινήσεις θα πρέπει να αναμένονται στο club των εισηγμένων εταιρειών.

Οι πληροφορίες του Capital.gr αναφέρουν ότι τουλάχιστον δύο εισηγμένες εταιρείες διαπραγματεύονται αυτή τη στιγμή τη μελλοντική σύνθεση του μετοχικού τους κεφαλαίου, δίχως αυτό να σημαίνει ότι βρίσκονται απαραίτητα και κοντά σε deal. Η άνοδος του χρηματιστηρίου έχει αυξήσει αισθητά τις αποτιμήσεις των εταιρειών, γεγονός που δεν βοηθά στην κατεύθυνση της συμφωνίας. Επιπλέον, το υψηλό τίμημα που προσφέρθηκε από την Global για την απόκτηση της μη εισηγμένης εταιρείας Ανδρομέδα έχει ανεβάσει κατακόρυφα τον πήχη των αποτιμήσεων και των προσδοκιών.

Το κλειδί της Kego

Ο κ. Μπελλές έκανε ένα άλμα στο μέλλον και κέρδισε πολλά χρόνια ανάπτυξης με μία και μόνο κίνηση. Ο μετοχικός έλεγχος της Κego επιτρέπει στον Νηρέα να εκμεταλλευτεί ποικιλοτρόπως το βελτιωμένο γενετικό υλικό για την τσιπούρα και το λαβράκι που ανέπτυξε η Kego σε συνεργασία με Νορβηγούς επιστήμονες.

Τσιπούρα και λαβράκι δεν θα χρειάζονται πλέον 18 μήνες για να φτάσουν στο πιάτο του καταναλωτή. Οι 18 μήνες έχουν ήδη γίνει 14 και η συνέχεια αναμένεται να είναι ακόμη πιο συναρπαστική. Βασική προϋπόθεση για να μπορέσει μία οποιαδήποτε μονάδα ιχθυοκαλλιέργειας να εκμεταλλευτεί την πρόοδο της επιστήμης είναι να αποκτήσει τον νέο γόνο. Δηλαδή, να τον αγοράσει από την Kego.

Όταν οι Νορβηγοί συνεργάτες της Kego πέτυχαν τη γενετική βελτίωση του σολομού, ο κλάδος απέκτησε στη Νορβηγία μια εντυπωσιακή δυναμική και το προϊόν έγινε προσιτό σε εκατομμύρια καταναλωτές σε όλο τον κόσμο. Η διαφορά του νορβηγικού και του ελληνικού μοντέλου είναι το ότι στη Νορβηγία συμμετείχαν στην έρευνα και στην εκμετάλλευση της τεχνολογίας όλες οι εταιρείες του κλάδου, ενώ στην Ελλάδα μόνο η Kego. Κι αυτό δεν έγινε τυχαία. Όταν ήρθαν οι Νορβηγοί στην Ελλάδα για να "πουλήσουν" το πακέτο της έρευνας πριν από επτά χρόνια, οι ιχθυοκαλλιεργητές τους έκλεισαν την πόρτα, πιστεύοντας ότι με την πρόσληψη ενός γενετιστή θα μπορούσαν μόνοι τους να καταφέρουν ό,τι οι άλλοι είχαν αποκτήσει με κόπους ετών. Μόνο η Kego δέχτηκε να παίξει σ’ αυτό το παιγνίδι, έχοντας την εμπειρία από την ανάπτυξη του γενετικού υλικού σε άλλους κλάδους των ζωικής παραγωγής.

Σήμερα κι άλλες εταιρείες υποστηρίζουν ότι βρίσκονται στο στάδιο της έρευνας. Σ’ αυτές τις περιπτώσεις, όμως, αυτός που έχει ξεκινήσει πρώτος έχει το απόλυτο πλεονέκτημα σε σχέση με όλους τους άλλους.

Η ουσία πάντως παραμένει η εξής: Η Kego έχει αυτή τη στιγμή το προϊόν εκείνο που μειώνει κατακόρυφα το κόστος παραγωγής των ψαριών (το 70% του κόστους σχετίζεται με τις ιχθυοτροφές) και ο Νηρέας ελέγχει μετοχικά την Kego.

Ο Νηρέας στη Νορβηγία!

Όταν έγινε γνωστή η είσοδος του Νηρέα στην Marine Farms, η έκπληξη ήταν μεγάλη. Όχι μόνο εντός συνόρων, αλλά και σε διεθνές επίπεδο.

Η Marine Farms δεν είναι άγνωστη στην Ελλάδα. Είναι μία από εκείνες τις εταιρείες που έφεραν την ιχθυοκαλλιέργεια στην Ελλάδα. Ταυτόχρονα είναι ένας από τους πρωτεργάτες του κλάδου σε παγκόσμιο επίπεδο.

Μέσω της Marine Farms ο Νηρέας εισέρχεται στην αγορά μεσογειακών ψαριών της Ισπανίας και σε άλλα είδη που δεν είχε ονειρευτεί στο παρελθόν η ελληνική ιχθυοκαλλιέργεια, όπως ο σολομός και ο μπακαλιάρος.

Αυτή τη στιγμή ο Νηρέας ελέγχει μετοχικά μαζί με συνδεδεμένα με αυτόν νομικά και φυσικά πρόσωπα ποσοστό 33,344% της εταιρείας.

Το σπουδαιότερο όμως είναι ότι αυτόματα ο Νηρέας άλλαξε κατηγορία. Από μία εταιρεία του κλάδου της ιχθυοκαλλιέργειας της Ελλάδας γίνεται ένας παγκόσμιος παίκτης και έτσι προσελκύσει το ενδιαφέρον των ξένων θεσμικών.

Ο Νηρέας, όμως, κερδίζει σε άλλα δύο μέτωπα: Το ένα είναι η είσοδός του σε νέες κατηγορίες ψαριών πέρα από αυτή των μεσογειακών που είναι leader. Το δεύτερο είναι ότι έχει να προσθέσει κι άλλα όπλα στην φαρέτρα της τεχνογνωσίας του, αφού ο ισπανικός βραχίονας της Marine Farms έχει πετύχει πολλά πράγματα στον τομέα της εκτροφής της τσιπούρας. Ο συνδυασμός της Kego και της Marine Farms μπορεί να αποδειχτεί "θανατηφόρος" για τον ανταγωνισμό στο λαβράκι και στην τσιπούρα.

Το "πέρασμα" Πλακόπητα

Ο Άγγελος Πλακόπητας είναι ένας διορατικός άνθρωπος. "Είδε" την ιχθυοκαλλιέργεια πολύ νωρίς και επιχείρησε να εισέλθει στον κλάδο αγοράζοντας ταυτόχρονα την Kego και την Ανδρομέδα. Την Ανδρομέδα την αγόρασε καταβάλλοντας, σύμφωνα με τις πληροφορίες της αγοράς, 28 εκατ. ευρώ. Τίμημα που θεωρείται ως ιδιαίτερα ικανοποιητικό για το βασικό μέτοχο της Ανδρομέδας και το ύψος του οποίου προκάλεσε έκπληξη στην αγορά. Με την Kego δεν υπήρξε συνέχεια στις διαπραγματεύσεις, αφού αυτή κατέληξε στον Νηρέα.

Η αρχική ιδέα του κ. Πλακόπητα ήταν η δημιουργία ενός νέου πόλου στον κλάδο της ιχθυοκαλλιέργειας. Αλλά με μία και μόνο εταιρεία, την Ανδρομέδα, δεν υπάρχει "πόλος". Η αγορά, λοιπόν, περιμένει την επόμενη κίνηση της Global και έχει "οργανωθεί" με βάση την εκτίμηση ότι αργά ή γρήγορα ο κ. Πλακόπητας θα αρχίσει να κτυπάει την μία πόρτα μετά την άλλη και θα καταβάλλει ένα τίμημα ανάλογο με εκείνο της Ανδρομέδας.

Πληροφορίες αναφέρουν ότι έχουν γίνει ήδη κάποιες επαφές, αλλά ότι οι όποιες συζητήσεις σταμάτησαν στις υπερβολικές, όπως χαρακτηρίστηκαν, απαιτήσεις των αγοραστών.

Σε όλη αυτή την ιστορία υπάρχει ένα επιπλέον αγκάθι. Ανεξάρτητα από το πόσες μονάδες θα μπορέσει τελικά να συγκεντρώσει ο κ. Πλακόπητας, το ερώτημα είναι πόσο θα του κοστίσει και αν θα μπορέσει τελικά να αποκτήσει συγκριτικό πλεονέκτημα στον τομέα της τεχνογνωσίας έναντι του Νηρέα.

Κι αν η "τελική λύση" στο πρόβλημα θα μπορούσε να είναι μέχρι πριν λίγο καιρό η πιθανή εξαγορά ακόμη και του Νηρέα, τώρα τα πράγματα έχουν διαφοροποιηθεί πλήρως με την διεθνοποίηση της εταιρείας του κ. Μπελλέ. Ο Νηρέας έχει αλλάξει κατηγορία και έχει απομακρυνθεί από το σκόπευτρο εγχώριων funds, ακόμη και αν πρόκειται για το μέγεθος της Global.

Στον κ. Πλακόπητα μένουν δύο λύσεις. Η μία είναι να επιμείνει στην προοπτική της συγκέντρωσης δυνάμεων, συμμαχώντας με κάποιον από τους εναπομείναντες μεγάλους παίκτες του κλάδου ή ακόμη και εξαγοράζοντάς τους. Η δεύτερη επιλογή θα είναι να βρει έναν αγοραστή για την Ανδρομέδα…

Το φαινόμενο Δία!

Τα μάτια της αγοράς έχουν συγκεντρωθεί αυτή την περίοδο γύρω από τον Δία και όχι τυχαία. Δεν είναι μόνο οι εσωτερικές αλλαγές σε στελεχιακό επίπεδο, αλλά και το γεγονός των μετοχικών ανακατατάξεων που προκαλεί το ενδιαφέρον της επενδυτικής κοινότητας. Η αγορά πιστεύει ότι αν υπάρχουν σοβαρές πιθανότητες να εκδηλωθεί ένα deal στον κλάδο, αυτές συγκεντρώνονται στην περίπτωση του Δία.

Ο κ. Στέφανος Μανέλλης, γνωστό στέλεχος της τραπεζικής αγοράς, ανέλαβε πριν από λίγες μέρες το ρόλο του ειδικού συμβούλου της διοίκησης σε θέματα χρηματοοικονομικής διαχείρισης, σχέσεων με επενδυτές και στρατηγικής ανάπτυξης του ομίλου. Το μόνο βέβαιο είναι ότι μία εταιρεία του κλάδου των τροφίμων δεν προσλαμβάνει τυχαία ένα τέτοιο στέλεχος για να το εντάξει στην διοικητική της πυραμίδα.

Αγοραστής ή πωλητής ο κ. Στέφανος Πιτάκας; Είναι δύσκολο να υπάρξει απάντηση σε αυτή την φάση. Το μόνο βέβαιο είναι ότι ο κ. Πιτάκας είναι αποφασισμένος να μην παραμείνει απλός θεατής στις εξελίξεις. Για την ακρίβεια, ο κ. Πιτάκας φαίνεται να έχει επιλέξει την εξής τακτική: Ανάπτυξη του Ομίλου και αν στο μεταξύ εμφανιστεί μία εξαιρετικά συμφέρουσα πρόταση, τότε όλα μπορούν να συζητηθούν. Όχι κάτι διαφορετικό, δηλαδή, από αυτό που ισχύει σε όλες τις επιχειρήσεις του κόσμου. Κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί μία υπερβολικά καλή πρόταση...

Η εξαγορά της εταιρείας Ζωονομή βρίσκεται προς αυτή την κατεύθυνση. Δεν νοείται Όμιλος στον κλάδο δίχως να έχει δική του πρόσβαση σε ιχθυοτροφές...

Οι άλλοι...

Μικρή εταιρεία του κλάδου αναζητά εναγωνίως αγοραστή και αυτό το γνωρίζουν πλέον και οι πέτρες της Σοφοκλέους. Η είδηση στην προκειμένη περίπτωση δεν είναι ότι η εν λόγω εταιρεία πωλείται, αφού ο σχετικός "φάκελος" έχει κάνει στην κυριολεξία τον γύρο της αγοράς. Αλλά το γεγονός ότι η σκόνη που έχει σηκωθεί είναι περισσότερη από την ουσία.

Όσοι αναζητήσουν deal στην περίπτωση της εταιρείας Γαλαξίδι, αυτό σημαίνει ότι δεν γνωρίζουν την κυρία Νάνσυ Παντελεημονίτου. Μία πραγματική κυρία στον χώρο που αγαπάει παθολογικά τη δουλειά της και η παρουσία της κοσμεί τόσο τον κλάδο όσο και την ίδια την Σοφοκλέους. Όντας ένας από τους βασικούς μετόχους του Ομίλου Κοντέλη, το τελευταίο πράγμα που θα την ενδιέφερε θα ήταν να αποχωριστεί την εταιρεία της. Ακόμη και αν της πρόσφερε κάποιος τα δισεκατομμύρια του κόσμου. Είπαμε! Η κυρία Παντελεημονίτου δεν θαμπώνεται από τα χρήματα...

Ο άλλοτε μεγάλος του κλάδου, ο κ. Στεφανής, εξακολουθεί να είναι σεβαστός για το μέγεθός του και την ιστορία του, αλλά οι εξελίξεις στον κλάδο τον έχουν ξεπεράσει. Το ερώτημα είναι αν θα θελήσει να απαντήσει και πως. Προς το παρόν δεν υπάρχουν ενδείξεις που να βοηθούν στο να βγάλουμε χρήσιμα συμπεράσματα. Αν και η παρατεταμένη σιωπή σε αυτές τις περιπτώσεις μπορεί να κρύβει ακόμη και είδηση...