Όταν το 2007 ο Νηρέας εξαγόραζε την Kego, οι προσδοκίες για τις συνέργειες που θα απέφερε αυτό το deal ήταν μεγάλες με δεδομένη τη δραστηριότητα της τελευταίας και τα ανταγωνιστικά της πλεονεκτήματα από την παραγωγή ιχθυοτροφών και γενετικού υλικού ιχθυοκαλλιέργειας. Το κυριότερο, όμως ήταν πως ο Νηρέας πετύχαινε να μειώσει σημαντικά το κόστος κόστους παραγωγής ενώ υπερδιπλασίαζε την παραγωγική του δυναμικότητα σε ιχθυοτροφές, αποκτώντας παράλληλα την τεχνογνωσία για την ταχύτερη και αποδοτικότερη εκπάχυνση των ψαριών του.

Η μετέπειτα πορεία του εγχειρήματος απέδειξε πως η επιχειρηματική αυτή κίνηση απέφερε τα μέγιστα στον Νηρέα, ο οποίος κατέχει σήμερα ηγετική θέση στη Μεσογειακή Ιχθυοκαλλιέργεια, παράγοντας σειρά προϊόντων. Η εταιρεία του Α. Μπελλέ εκμεταλλεύθηκε στο έπακρο το βελτιωμένο γενετικό υλικό για την τσιπούρα και το λαβράκι που ανέπτυξε η Kego σε συνεργασία με Νορβηγούς επιστήμονες. Από τους 18 μήνες που απαιτούνταν για να φτάσουν τα δύο αυτά ψάρια στο πιάτο του καταναλωτή , ο χρόνος έπεσε στους 14 και πλέον φθάνει μέχρι τους 9 μήνες.

Αποτέλεσμα; Ακόμη ταχύτερη ανάπτυξη των προϊόντων, μείωση του συνολικού κόστους παραγωγής (το 70% του κόστους σχετίζεται με τις ιχθυοτροφές) και σημαντική αύξηση των πωλήσεων γόνου γενετικής επιλογής για τον Νηρέα. Εάν, δε, αυτά συνδυαστούν με την αύξηση κατά 13% της μέσης τιμής πώλησης του λαβρακιού και της τσιπούρας το εφετινό σε σχέση με την αντίστοιχη περυσινή περίοδο, την συνολική άνοδο των τιμών διεθνώς (βρίσκονται στα υψηλότερα επίπεδα δεκαετίας) και την σταθερή εξαγωγική δραστηριότητα (το 90% της παραγωγής ψαριών του ομίλου εξάγεται), τότε αυτά μεταφράζονται σε αύξηση πωλήσεων, εξαγωγών και λειτουργικού EBITDA για τον όμιλο.

Αντιδρούν στο χωροταξικό

Παρά το σχετικά μικρό σημερινό μέγεθος (πωλήσεις περίπου 400 εκατ. ευρώ το 2010), ο κλάδος των ιχθυοκαλλιεργειών εμφανίζει ρυθμό ανάπτυξης 3% ετησίως, ενώ περίπου το 80% της εγχώριας παραγωγής κατευθύνεται σε εξαγωγές. Ωστόσο, το ασταθές ρυθμιστικό περιβάλλον, η απουσία χωροθέτησης και οι ασαφείς διαδικασίες αδειοδότησης επηρεάζουν αρνητικά τις προοπτικές ανάπτυξης του κλάδου.

Είναι χαρακτηριστικό πως στην μελέτη της McKinsey που εκπονήθηκε με πρωτοβουλία του ΣΕΒ και της Ένωσης Ελληνικών Τραπεζών, ο κλάδος προβάλλεται ως ένας από αυτούς που θα που θα μπορούσαν να συνεισφέρουν στην ανάπτυξη της οικονομίας κατά τα επόμενα 5-10 χρόνια. Για να συμβεί αυτό, όμως θα πρέπει, μεταξύ άλλων να τεθεί σε εφαρμογή ένα εθνικό χωροταξικό σχέδιο – διαδικασία που βρίσκεται σε εξέλιξη, με ενστάσεις όμως από την πλευρά των μεγάλων ομίλων - για το σαφή προσδιορισμό των υποψηφίων περιοχών για ιχθυοκαλλιεργητική δραστηριότητα, ενώ θα μπορούσαν να εξεταστούν στοχευμένα κίνητρα (π.χ., μειώσεις φορολογίας) για την έρευνα και ανάπτυξη και την περαιτέρω προώθηση της εξαγωγικής δραστηριότητας.