Όταν χτες το μεσημέρι άλλαξε χέρια το 1,6% των μετοχών της Τράπεζας Κύπρου, σήμανε κινητοποίηση στην αγορά. Όλοι έψαχναν να βρουν αν η Τράπεζα Πειραιώς άρχισε τη ρευστοποίηση των μετοχών της κυπριακής τράπεζας που διατηρεί ακόμη στο χαρτοφυλάκιό της. Γρήγορα διαπιστώθηκε από το ρεπορτάζ ότι η Πειραιώς δεν ήταν ο πωλητής. Χρηματιστηριακές πηγές αποσαφήνισαν ότι οι ρευστοποιήσεις δεν προέρχονταν από την Οδό Αμερικής, αλλά απευθείας από τη Λευκωσία.

 

Πολλές ήταν οι φήμες που κυκλοφόρησαν στην αγορά για το ποιος ήταν ο πωλητής και με αφορμή ό,τι επακολούθησε το ναυάγιο της διεκδίκησης της Εμπορικής. Το ρεπορτάζ, λοιπόν, υποστηρίζει ότι πωλητές ήταν off shore κυπριακών συμφερόντων, αγοραστής η Τράπεζα Κύπρου και διαμεσολαβητής η JP Morgan. Οι  μετοχές αυτές θα διατεθούν σήμερα σε ξένους θεσμικούς επενδυτές. Το placement αφορά συνολικά 12 εκατ. μετοχές.

 

Το “deal” επρόκειτο να γίνει πριν αρκετές εβδομάδες, αλλά «πάγωσε» λόγω της «απροσδόκητης» εμφάνισης της δημόσιας πρότασης για την Εμπορική. Όταν το κεφάλαιο Εμπορική έκλεισε και ενώ δημοσιοποιήθηκαν τα αποτελέσματα της τράπεζας για το πρώτο εξάμηνο, οι υποψήφιοι αγοραστές επανέφεραν το θέμα και έτσι το πρώτο μέρος του deal πραγματοποιήθηκε χτες. Αυτή η παράμετρος κρίνεται ως εξαιρετικά σημαντική, αφού δείχνει ότι η αποτυχία της Εμπορικής κλείνει για την Κύπρου ως «δυσάρεστη παρένθεση». Τουλάχιστον σε ό,τι αφορά τις προθέσεις των ξένων θεσμικών επενδυτών.

 

Οι ίδιες πληροφορίες υποστηρίζουν ότι στις επόμενες ημέρες (πιθανότατα σήμερα) θα αλλάξουν χέρια ακόμη 3,5 εκατομμύρια μετοχές, αλλά ότι θα ακολουθήσουν και άλλες ανάλογες κινήσεις στο μέλλον. Διευκρινίζεται, ωστόσο, ότι οι μεταβιβάσεις αυτές δεν γίνονται προς ένα συγκεκριμένο μέτοχο, έτσι ώστε να δικαιολογούνται σενάρια τύπου Πειραιώς.

 

Επίσης, οι πωλητές ήταν όντως κύπριοι, αλλά από τουλάχιστον τέσσερις off shore εταιρείες. Οι μετοχές είχαν συγκεντρωθεί για επενδυτικούς σκοπούς και ρευστοποιούνται με ένα σημαντικό κέρδος.

 

 

Η αντιπαλότητα που αναπτύχθηκε μεταξύ θεσμικών παραγόντων της Μεγαλονήσου και στελεχών της Τράπεζας Κύπρου έχει δημιουργήσει την αίσθηση ότι μαίνεται μία μεγάλης διάστασης διοικητική κρίση στο εσωτερικό της τράπεζας. Μία αίσθηση που δεν φαίνεται να έχει απόλυτη σχέση με την πραγματικότητα. Μία ήττα όπως αυτή της Εμπορικής δεν θα μπορούσε να μην προκαλέσει τριγμούς, αλλά όσα συνέβησαν απέχουν πολύ από την εικόνα «εμφύλιου πολέμου».

 

Η σύγκρουση ήταν κυρίως μεταξύ των θεσμικών παραγόντων και στελεχών της τράπεζας και όχι μεταξύ των στελεχών της Κύπρου. Η σύγκρουση αυτή φαίνεται να οδηγείται, πάντως, σε εκτόνωση και σε αμοιβαίους συμβιβασμούς. Στα πλαίσια αυτά δεν θα πρέπει να αποκλειστούν αλλαγές σε επίπεδο προσώπων.

 

 

Το άλλο μεγάλο θέμα που άνοιξε για την Κύπρου είναι η συμμετοχή της Τράπεζας Πειραιώς. Η διοίκηση Σάλλα δεν έχει ακόμη ανοίξει πλήρως τα χαρτιά της. Έχει δηλώσει την πρόθεσή της να αποχωρήσει από την Κύπρου (από τη στιγμή που δεν βρήκε δίαυλο επικοινωνίας με τη διοίκηση της κυπριακής τράπεζας), αλλά δεν είπε το πώς! Είναι διαφορετικό πράγμα να πουληθούν οι μετοχές στο χρηματιστήριο από το να πουληθούν σε έναν μόνο και συγκεκριμένο επενδυτή.

 

Υπάρχει και μία άλλη διάσταση. Οι Κύπριοι φάνηκαν να αιφνιδιάζονται από τις κινήσεις των ελληνικών τραπεζών και αντέδρασαν με τρόπο που θύμιζε παρεξήγηση εντός των κόλπων μιας οικογένειας. Γι αυτό και η τόση ένταση! Το ερώτημα στο οποίο πιθανότατα θα κληθούν να απαντήσουν σύντομα οι κυπριακές τράπεζες και μαζί και η Κεντρική Τράπεζα της Κύπρου είναι αν θα επαναλάβουν σε κάποια μεγάλη τράπεζα του εξωτερικού τα ίδια νομικά επιχειρήματα που επικαλέστηκαν στις περιπτώσεις της Marfin και της Πειραιώς. Το κυπριακό Δίκαιο έχει ορισμένες ιδιαιτερότητες , αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η Κύπρος είναι πλέον μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης...

 

 

Σύμφωνα με ανακοίνωση της Τράπεζας Κύπρου η τοποθέτηση των 11.964.792 μετοχών της Τράπεζας με τη μέθοδο του βιβλίου προσφορών (accelerated bookbuilding), υπερκαλύφθηκε. Η τιμή στην οποία έγινε η τοποθέτηση είναι €7,05 (£4,05*) ανά μετοχή.

 

Η τοποθέτηση, συγκέντρωσε δυνατή ζήτηση από διεθνείς θεσμικούς επενδυτές, κυρίως από τις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, το Ηνωμένο Βασίλειο και τη Γερμανία.