Του Παναγιώτη Στάθη

Σφοδρή αντιπαράθεση μεταξύ του Υπουργού Δικαιοσύνης Γ. Φλωρίδη και των δικηγόρων προκαλεί προωθούμενη διάταξη, η οποία προβλέπει την απαγόρευση πρόσβασης κατηγορουμένων σε υλικό της δικογραφίας, σε ειδικές περιπτώσεις και για λόγους δημοσίου συμφέροντος. Η αρχική τοποθέτηση του προέδρου της Ολομέλειας των Δικηγόρων Δημ. Βερβεσού ("πολλά εχουν δει τα μάτια μου μα αυτό μου φέρνει τρόμο"), απαντήθηκε με μια μακροσκελή ανάρτηση από τον κ. Φλωρίδη και την αποστροφή "ίσχυε επί 5 χρόνια και δεν προκαλούσε τρόμο", θυμίζοντας πως αποτελεί κοινοτική οδηγία που ίσχυε έως το 2019 και εν συνεχεία καταργήθηκε.    

"Η διάταξη αυτή ίσχυσε στο Ποινικό μας Δίκαιο επί πέντε (5) χρόνια, δηλαδή από το 2014 μέχρι το 2019, οπότε και καταργήθηκε σιωπηρά από τον ΣΥΡΙΖΑ με τον Ποινικό Κώδικα που έφερε εσπευσμένα πριν κλείσει η Βουλή το 2019, κατά παράβαση της υποχρέωσής μας προς την Ευρωπαϊκή Ένωση και το κοινό Ευρωπαϊκό Δίκαιο" ανέφερε ο κ. Φλωρίδης.

"Το πρώτο ερώτημα προς αυτούς που σήμερα δηλώνουν ότι "αισθάνονται τρόμο", είναι πώς έζησαν με αυτόν τον τρόμο επί πέντε χρόνια χωρίς να πουν μία λέξη; (!) Ίσως από τον τρόμο τούς είχε κοπεί η λαλιά, πράγμα που δεν πιστεύω".

Στην ανάρτησή του, ο κ. Φλωρίδης παραπέμπει σε σειρά αποφάσεων του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, στις οποίες αποφαίνεται ότι "το δικαίωμα στην αποκάλυψη σχετικών αποδεικτικών στοιχείων ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΛΥΤΟ".

Η απάντηση

Με μία σκληρή ανακοίνωση η Ολομέλεια των Προέδρων των Δικηγορικών Συλλόγων της χώρας, απαντά στον υπουργό εκφράζει την κατηγορηματική της αντίθεση στην προωθούμενη ρύθμιση και καλεί την κυβέρνηση και τον υπουργό Δικαιοσύνης να την αποσύρουν και να προβούν σε διάλογο με τους φορείς της Δικαιοσύνης.

Σε αντίθετη περίπτωση, εισηγείται στοχευμένη αποχή των δικηγόρων σε όσες υποθέσεις εφαρμοσθεί η συγκεκριμένη διάταξη, τόσο κατά στάδιο της ποινικής προδικασίας όσο και στο στάδιο της επ’ ακροατηρίω διαδικασίας.

Στην ανακοίνωσή της, η Ολομέλεια κάνει ειδική αναφορά στην ανάρτηση στο διαδίκτυο του υπουργού Δικαιοσύνης, με την οποία – όπως αναφέρει - "σε υψηλούς τόνους, μέμφεται τη διαχρονική θεσμική εκπροσώπηση του δικηγορικού σώματος και υπερασπίζεται το περιεχόμενο της διάταξης". Στο πλαίσιο αυτό, αντικρούει έναν προς έναν τους ισχυρισμούς του.

Έτσι, ως προς την ύπαρξη στο παρελθόν αντίστοιχης διάταξης, η Ολομέλεια σημειώνει πως δεν εφαρμόστηκε ποτέ από τα δικαστήρια μέχρι την κατάργησή της.

Αντιθέτως, επισημαίνει πως "η καταργηθείσα διάταξη ΟΥΔΕΠΟΤΕ ΕΠΑΝΗΛΘΕ ΣΕ ΙΣΧΥ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΛΛΑΓΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΣΤΙΣ ΑΠΑΝΩΤΕΣ (14 στον αριθμό) ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΤΟΥ Ν. 4620/19. Απορίας άξιον, λοιπόν, τυγχάνει γιατί εάν, η νέα νομοθέτηση ήταν επιβεβλημένη για τη χώρα -όπως διατείνεται ο Υπουργός- το Υπουργείο Δικαιοσύνης αδράνησε επί έξι χρόνια και προωθεί σήμερα εσπευσμένα τη σχετική τροποποίηση".

Η κοινοτική οδηγία

Παράλληλα, τονίζει ως προς την ανάγκη προσαρμογής σε κοινοτική Οδηγίας πως "η χώρα μας δεν ήταν ούτε είναι υποχρεωμένη να υιοθετήσει την ανάλογη εξαίρεση που απαντά στην Οδηγία", διευκρινίζοντας πως σε κάθε περίπτωση "από το γράμμα της οδηγίας προκύπτει ότι ο περιορισμός του ανωτέρω δικαιώματος δεν μπορεί να ισχύει σε περιπτώσεις σύλληψης ή κράτησης του κατηγορουμένου".

Η Ολομέλεια υποστηρίζει δε ότι "η επίκληση των αποφάσεων του ΕΔΔΑ από τον Υπουργό είναι ατυχής", παραθέτοντας τις υποθέσεις που επικαλέστηκε ο κ. Φλωρίδης και το περιεχόμενό τους.

Και καταλήγει: "Είναι προφανές από όλα τα ανωτέρω ότι ούτε υποχρέωση έναντι της Οδηγίας υπάρχει, ούτε η διάταξη ως εισάγεται με τη γενικότητα της συνάδει με τη νομολογία του ΕΔΔΑ, την οποία επικαλείται ο Υπουργός. Τουναντίον, φαλκιδεύει το δικαίωμα πρόσβασης των πολιτών σε δίκαιη δίκη και ναρκοθετεί βασικές αρχές του Κράτους Δικαίου σε σχέση με τα δικαιώματα του κατηγορουμένου, όπως απορρέουν απο το άρθρο 20 παρ 1 του Σ και 6 παρ.1 της ΕΣΔΑ".