Μία νομική άποψη για το Olympic Air - Aegean
Δευτέρα, 31-Ιαν-2011 11:11
    
Η αρνητική τοποθέτηση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κατά άρθρο 2 παράγραφος 3 του Καν. 139/2004 στην από 24/6/2010 ‘Γνωστοποίηση πρόθεσης συγχώνευσης της Aegean με την Olympic Air’, απογοήτευσε την ελληνική αγορά, αν και είχε κατά κάποιο τρόπο προαναγγελθεί.
Το Capital.gr απευθύνθηκε στον Καθηγητή του Δικαίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Θράκης κ. Γρηγόριο-Ευάγγελο Καλαβρό και του έθεσε το ερώτημα: "Πώς εκτιμάτε την αρνητική τοποθέτηση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στη γνωστοποιηθείσα πρόθεση συγχώνευσης"; 
Ο καθηγητής απήντησε ως εξής: 
«Η τοποθέτηση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ήταν αναμενόμενη, ιδίως μετά την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου Τ-342/07 (Ryanair Holdings v Commission) η οποία ξεκαθαρίζοντας τους όρους παρομοίων συγκεντρώσεων στις αεροπορικές μεταφορές κατά τον Κανονισμό 139/2004 ενίσχυσε το οπλοστάσιο της Επιτροπής στα πλαίσια αυτού του κανονισμού. Η κανονιστική αυτή γνωμοδότηση υπό αυτήν την έννοια στερεί τους ενδιαφερόμενους από αβάσιμες προσδοκίες. 
Η οδός που ακολουθήθηκε στη θεμελίωση της γνωστοποίησης και του συνεπακόλουθου αιτήματος της έγκρισης, ήταν λανθασμένη, διότι η σχετική επιλογή δεν έλαβε υπόψη της τις πάγιες θέσεις της Επιτροπής, όπως αυτές έχουν αποκρυσταλλωθεί σε πλήθος κανονιστικών Γνωμοδοτήσεων της ιδίως τα τελευταία χρόνια. Τούτων δοθέντων συνέχιση της ‘γραμμής’ αυτής και στην εξαγγελθείσα προσφυγή στο Γενικό Δικαστήριο δεν θα έχει κανένα αποτέλεσμα, με δεδομένη τη νομολογιακή θέση του τελευταίου στην υπόθεση Τ-342/07. Υπήρχαν όμως, και σε κάποιο βαθμό υπάρχουν ακόμη, άλλοι αποτελεσματικότεροι κανονιστικοί δρόμοι για την επίτευξη του ζητούμενου. 
Η επιλεγείσα οδός της παραίτησης από χρονοθυρίδες (slots) ήταν αλυσιτελής, αφού δεν μεταβάλει ουσιαστικά του όρους του ανταγωνισμού, διότι δεν εξασφαλίζει τη λειτουργία του τελευταίου με τη διευκόλυνση πρόσβασης στην αεροπορική αγορά μικρότερού μεγέθους αεροπορικών εταιριών. Εκείνο που θα έπρεπε να επιλεγεί και να προταθεί ήταν η μόνιμη και μη αναστρέψιμη δομική αλλαγή στους όρους ανταγωνισμού της ελληνικής αγοράς και μάλιστα σε συνδυασμό με κατανομή του οφέλους από τη συγχώνευση και σε άλλους εταίρους της αγοράς ή της κατανάλωσης».