Η ελπίδα τους φεύγει, η Ελλάδα μας έρχεται...

Του Νικήτα Κακλαμάνη

Μοιάζει πραγματικά απίστευτο αλλά δυστυχώς για τη χώρα είναι η σκληρή πραγματικότητα. Με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ χρειάστηκαν μόλις 7 μήνες, για να ισοπεδωθεί η Ελλάδα από άκρη σε άκρη. Όσα συνέβησαν τις τελευταίες 210 μέρες δεν έχουν γίνει ποτέ ξανά στον τόπο. 

Το χειρότερο απ’ όλα; Η υπογραφή του τρίτου και επαχθέστερου Μνημονίου, που έχει ονοματεπώνυμο "Αλέξης Τσίπρας". Τα όσα θα ακολουθήσουν τα επόμενα τρία χρόνια θα είναι ένας πραγματικός "μαραθώνιος" για όλες και όλους.

Τι να πρωτοθυμηθεί κάποιος για το τι διεπράχθη από τις 25 Ιανουαρίου μέχρι σήμερα, με αποκορύφωμα τις ουρές, που σχηματίστηκαν στις τράπεζες;

- Η "δοσίλογη" προηγούμενη κυβέρνηση παρέδωσε τα κρατικά ταμεία με απόθεμα 3 δισ. ευρώ αλλά χάρη στη "δημιουργική ασάφεια" του Γιάνη Βαρουφάκη οδηγηθήκαμε στο "ξύσιμο" των κρατικών ταμείων. Πλέον, η τρύπα που έχει ανοίξει φθάνει στα 4 δισ., με το κράτος έχει κηρύξει ολοκληρωτική στάση πληρωμών.

- Η ανεργία, που είχε αρχίσει να μειώνεται (25,7%) προβλέπεται πια, ότι θα αγγίξει το 30%  ελέω capital controls, αφού οι εταιρείες έχουν στήσει χορό απολύσεων μη μπορώντας να αντεπεξέλθουν στις νυν οικονομικές συνθήκες.

- Ο ΦΠΑ στην εστίαση, ο οποίος είχε μειωθεί στο 13% "εκτοξεύτηκε" στο 23%. 

- Οι συνταξιούχοι, πριν καν φτάσουν στις κάλπες, ήδη ένιωσαν τους πρώτους πόνους του Μνημονίου-Τσίπρα και ως τις αρχές του 2016 το φορολογικό "κοστούμι" θα ανέλθει συνολικά στα 12,4 δισ. 

- Το διαβόητο δυσβάσταχτο χρέος, που θα μειωνόταν από τον Α. Τσίπρα και τις συνιστώσες του, σύμφωνα με το ΔΝΤ το 2022 θα βρίσκεται στο 170% αντί για το 105%, όπως προβλέπονταν μέχρι πέρυσι. 

Και δεν θα αναφερθώ στη λαθρομετανάστευση, που έχει αποκτήσει μορφή μάστιγας, για την απώλεια δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ από το ΕΣΠΑ, για το "stop” στις ιδιωτικοποιήσεις. 

Το θράσος του κ. Τσίπρα όμως δεν έχει όρια. Τι κι’ αν παραδέχθηκε δημοσίως, ότι ηττήθηκε στις διαπραγματεύσεις και υποχρεώνεται τώρα να εφαρμόσει κάτι που δεν πιστεύει; Μικρή σημασία φαίνεται έχει μπροστά στη "γλύκα" της πρωθυπουργικής καρέκλας. 

Από εδώ και πέρα αρχίζουν τα ερωτήματα:

- Πως είναι δυνατόν ο οποιοσδήποτε να εμπιστευτεί πάλι την τύχη του σε έναν άνθρωπο, που "έπαιξε" "κορώνα-γράμματα" την τύχη της Πατρίδας του και ξεφτίλισε τη λέξη "διαπραγμάτευση"; 

- Πως είναι δυνατόν ο οποιοσδήποτε να εμπιστευτεί πάλι την τύχη του σε έναν άνθρωπο, που δεν είναι ικανός να ελέγξει το ίδιο του το κόμμα, με κορυφαία παραδείγματα τις περιπτώσεις Κωνσταντοπούλου-Λαφαζάνη; 

- Πως είναι δυνατόν ο οποιοσδήποτε να εμπιστευτεί πάλι την τύχη του σε έναν άνθρωπο, που επικαλείται ότι είναι το νέο στο πολιτικό σκηνικό και μετράει ήδη 25 χρόνια ως παιδί του κομματικού σωλήνα; 

Η ΝΔ μπορεί να κατηγορηθεί για πολλά. Έκανε λάθη αλλά προσπάθησε και είχε αρχίσει να τα διορθώνει. Μείωσε τον ΕΝΦΙΑ, μείωσε την εισφορά αλληλεγγύης, μείωσε τη φορολογία, έβαλε φρένο στη λαθρομετανάστευση. Μπορούσε να κάνει περισσότερα αλλά δεν πρόλαβε. Είχε έτοιμες τις λύσεις αλλά ο λαός πίστεψε το "πρώτη φορά Αριστερά". 

Ας μη κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλο μας. Η ψήφος της 20ης Σεπτεμβρίου θα είναι κρίσιμη για κάθε Ελληνίδα και Έλληνα. Δεν θα υπάρχει καμία δικαιολογία για κανέναν, αν το κόμμα των συνιστωσών δεν επιστρέψει εκεί που πραγματικά ανήκει. Στο πολιτικό περιθώριο. H ελπίδα τους φεύγει, η Ελλάδα μας έρχεται. 

* Ο κ. Νικήτας Κακλαμάνης είναι βουλευτής Α’ Αθηνών της ΝΔ, δ’ Αντιπρόεδρος της Βουλής